در جنوب سیبری دریاچه ای به نام بایکال وجود دارد. این دریاچه 5 ماه از سال به طور کامل یخ زده می باشد. این دریاچه یخ زده، زیبایی بسیار زیاد و شگفت انگیزی دارد. این دریاچه بایکال همچنین بزرگ ترین دریاچه آب شیرین جهان می باشد. این دریاچه 20 درصد از آب شیرین منجمد جهان را در خود گنجانده است. این دریاچه قدیمی ترین دریاچه جهان با قدمت 25 سال، می باشد. از نظر وسعت، هفتمین دریاچه جهان است. شکل آن به صورت هلالی و در میان شکاف یک دره باستانی می باشد. این دریاچه سیبری سکونتگاه هزاران گونه گیاه و حیوان می باشد، برخی از این گیاهان و حیوانات تنها در این دریاچه یافت می شوند.
دمای دریاچه در زمستان
هر سال در فصل زمستان، زمانی که دمای هوا به زیر صفر می رسد، سطح این دریاچه سیبری یخ می زند. یخ زدن کامل این دریاچه تا اواسط زمستان اتفاق نمی افتد. درحالیکه بسیاری از دریاچه ها یخ بسته اند، دریاچه بایکال، همچنان بدون یخ زدگی می باشد. تقریبا یک متر ضخامت سطح یخ این دریاچه است. با این مقدار ضخامت، ماشین ها و کامیون ها می توانند از روی آن گذر کنند. برخی مواقع ضخامت این قسمت به 2 متر هم می رسد.صخره های ساحلی وقتی امواج سرد به آنها برخورد می کند، یخ می زنند. وقتی از اول ماه ژانویه یخ بندان این دریاچه سیبری شروع می شود، اشکال یخی این صخره های به همین شکل باقی می مانند.
اختلاف دما در این مکان
درجه دمای هوا در ساعات روز و شب اختلاف زیادی دارد که باعث ایجاد شکاف هایی در قسمت های یخ زده، می شود. عرض این شکاف ها برخی مواقع به 4 متر و عمق آن به 100 نیز می رسد. از خصوصیات دیگر این دریاچه بایکال زیبا، برآمدگی های یخی روی آن می باشد. تراشه های بسیاری از سطح دریاچه بیرون زده اند. زمانی که سطح دریاچه به طور کامل یخ نبسته است، باد سطح آن را می شکند و به سمت ساحل پرتاب می کند، این گونه است که این تراشه ها بوجود می آیند. ممکن است ارتفاع آنها به 10 تا 12 متر هم برسد. زیر نور آفتاب، این تراشه ها مانند تکه های زمرد بزرگ، درخشان می باشند.
