دریاچه ناکورو یکی از سه دریاچه متصل در استان ریفت ولی می باشد که در سفر به کنیا آن را خواهید دید. این دریاچه میزبان 13 گونه پرنده در خطر انقراض و همچنین تنوع بسیار زیادی از انواع پرندگان محسوب می شود. حضور دسته جمعی فلامینگوهای دوست داشتنی، یکی از چشم نوازترین جاذبه های گردشگری کنیا می باشد که به لطف فراوانی جلبک بر روی این دریاچه میسر شده است. در واقع دریاچه ناکورو در کنیا مهم ترین مکان برای حضور این فلامینگوهای کوچک و بزرگ و همچنین یکی از مکان های اصلی پلیکان های سفید برای لانه سازی و پرورش جوجه هایشان به حساب می آید. با همگردی همراه باشید تا با یکی از زیباترین جاهای دیدنی کنیا آشنا شوید.
فلامینگوهای دوست داشتنی !!
فلامینگوهای نژاد آفریقایی(Lesser) را احتمالا در مستندهای حیات وحش زیاد دیده اید. علت آن هم مهاجرت و حضور دسته جمعی تعداد زیاد این گونه می باشد. غذای اصلی این پرندگان زیبا که به تنهایی از جذاب ترین جاذبه های گردشگری کنیا محسوب می شوند، پلانکتون ها و همچنین جلبک هایی است که با ترکیب فضولات آن ها با آب های قلیایی این دریاچه تولید می شوند. به گفته دانشمندان، جمعیت فلامینگوهای این منطقه که به 1 و گاهی حتی 2 میلیون قطعه می رسد، در هر سال چیزی حدود 250 هزار کیلوگرم جلبک در هر هکتار را مصرف می کنند. به عقیده پرنده شناسان، تجمع این فلامینگوها در ناکورو، بزرگترین صحنه های نمایش در دنیای پرندگان می باشد. فلامینگوی آفریقایی(Lesser) با پرهای صورتی رنگ و همچنین منقاری به رنگ قرمز پررنگ به سادگی از فلامینگوی نژاد Greater متمایز می شود، چرا که در این نژاد، نوک منقار سیاه رنگ می باشد.
فاجعه زیست محیطی !!
در سفر به کنیا خواهید فهمید که اخیرا تعداد فلامینگوهای دریاچه ناکورو بنا به دلایلی نظیر افزایش تعداد گردشگر ها و آلودگی های ناشی از فاضلاب صنایع در اطراف دریاچه کاهش یافته است. به طور کلی دریاچه ناکورو در فصل خشک سال، خشک یا کم آب شده و در فصل بارانی نیز دچار سیل می شود. در طی سال های اخیر سطح آب این دریاچه که از زیباترین جاهای دیدنی کنیاست، در این دو فصل دچار نوسانات زیادی شده است که علت آن می تواند عواملی مانند مصرف گرایی و صنایع تولیدی زیاد و همچنین شهرسازی های وسیع باشد. همچنین این موارد باعث می شوند تا در فصل بارانی، آب های جاری به اندازه کافی جذب زمین نشده و در نتیجه سیل های مختلفی را در پی داشته باشد. خشکی و آلودگی، غذای اصلی فلامینگوها یعنی سیانوباکتریا یا همان جلبک سبز-آبی را از بین برده و آن ها را ناچار به مهاجرت به دریاچه های اطراف می کند. برخی از این دریاچه ها المنتیتا، سیمبی نیما و بوگوریا می باشند.
