فضاپیمای وویجر 1 که چندی پیش چهلمین سال حضورش در فضا را سپری کرد، همچنان با زمین در ارتباط است و به تازگی موتور های پیشران آن پس از 37 سال خاموشی، مجدداً روشن شده است تا آن را در فضای بین ستاره ای هدایت کند.
این کاوشگر دارای پیشران های کنترل ویژه ای است که امکان نگه داشتن جهت آنتن های وویجر 1 به سمت زمین را فراهم می کند. بدین ترتیب امکان ارسال اطلاعات به کره خاکی ما فراهم می شود.
البته در حال حاضر پیشران های آن به درستی کار نمی کنند ولی مهندسان ناسا توانسته اند با احیای پیشران های جایگزین به نام «TCM» که ویژه اصلاح مسیر حرکت هستند، موقعیت آن را اصلاح کنند.
آخرین بار در سال 1980 بود که این پیشران های جایگزین توسط ناسا فعال شدند. در سه شنبه گذشته هفتم آذر ماه مهندسان ناسا برای مدت 10 میلی ثانیه پیشران TCM را آزمایش کردند و پس از 20 ساعت که سیگنال های وویجر 1 به زمین رسید، آنها اطمینان یافتند که پیشران کار خود را به درستی انجام داده و وویجر 1 را حرکت داده است.
در حال حاضر وویجر 1 از منظومه شمسی خارج شده و به فضای بین ستاره ای وارد شده است. این کاوشگر افتخار آفرین در سال 2012 توانست نام خود را به عنوان اولین فضا پیمایی که توانسته از منظومه شمسی خارج شود، ثبت نماید.
ناسا قرار است همین مانور را برای حرکت برادر دوقلوی وویجر 1، یعنی وویجر 2 نیز اجرا کند و امیدوار است در سال های آتی وویجر 2 نیز بتواند با موفقیت از منظومه شمسی خارج شود.
