اینجا همین که عصرها خیلی زود پرده تاریک شب روی شهر کشیده می‌شود، تشویش و اضطراب آینده تازه در ذهن مردم زلزله‌زده جان می‌گیرد.
به گزارش ، همشهری نوشت: روزهای کوتاه و خاکستری پاییز مزید علت شده‌اند تا هموطنان سرپل‌ذهاب و روستاهایش بیش از هر چیز نیاز به یک آینده امیدبخش داشته باشند. مردها روی سکوی مسجد و مدرسه سالم‌مانده از زلزله یا نزدیک چادرها دور هم گعده می‌گیرند؛ خیلی وقت‌ها هم ردیف به ردیف یکدیگر می‌نشینند و خیره نگاه‌شان وسعت دشت و منزل‌های ویران را می‌کاود.
زلزله بهانه غبارروبی از آلام انباشته و فراموش شده آنها طی سال‌ها شده است. دردها و محرومیت‌هایشان تازه خانه‌تکانی شده و همه‌‌چیز عریان شده است. یک کولبر خیلی وقت است مرزها را به رویش بسته‌اند. حادثه شلیک امسال به کولبرها آنها را تحت فشار گذاشته است. مرزها هم محدودتر شده‌اند. خیلی‌هایشان کارگران فصلی هستند. یکی‌شان می‌گوید برای جمع‌آوری زیتون باغات، مسافر گاه و بیگاه شهرهای شمالی کشور ازجمله رودبار است. برخی جان خودشان را برای گردوتکانی در شهرستان‌های دیگر به خطر می‌اندازند؛ البته که کارگری زمین‌های کشاورزی را هم می‌کنند.
کمک‌های اصلی را دریابید
اینجا دیگر کسی بی‌سرپناه نیست. غذا هست. آب و برق هم با کم و زیادش به همه رسیده است. تا کمر چادرها نیز با مهرنوازی مردم و انجام وظایف هلال‌احمر پر از پتو شده‌اند. چادرهای هلال‌احمر به‌وفور به همه نقاط دور و نزدیک کانون زلزله ارسال شده است و در شرایط مناسب و امن برپا شده‌اند. از فراز هلی‌کوپتر گله به گله چادرهای سفید هلال‌احمر در پارچه‌آبادی‌های سرپل‌ذهاب نمود دارند و به چشم می‌آیند. به چادرها برق‌کشی شده؛ هلال‌احمر با 25هزار هیتر برقی و چراغ‌های والور گرمای نسبی را به چادرها بازگردانده است. مردم منطقه هم از 3اقدام اساسی انجام شده شامل نجات و امداد، اسکان اضطراری در چادرها و توزیع اقلام امدادی رضایت به نسبت بالایی دارند. کمک‌ها اما مثل زلزله بم در سال 82اولویت‌بندی نشده‌اند. موج احساسات مردم باعث شد تا کمک‌های آنان در قالب ارزاق بسیار بالاتر از سقف مورد نیاز به مناطق ارسال شود. کمک‌های نقدی برای مسکن آینده زلزله‌زدگان ضروری‌تر بود.
خرید و فروش اقلام در بازار
بسیاری از لباس‌های ارسالی دست‌دوم در مناطق بی‌آب و علف و فضای خالی روستاها دورریز و روی هم تلنبار شده‌اند. یکی از ساکنان چادرها می‌گوید: «بیایید تا هرچقدر تن ماهی خواستید به شما بدهم ولی ما مسکن می‌خواهیم. پول نداریم خانه بسازیم.» اقلام غذایی هم هیچ بعید نیست در بسیاری از انبارها، تاریخ مصرف‌شان سر برسد. خیلی‌هایشان 3هفته پس از زلزله به‌خاطر فراوانی سر از بازار خرید و فروش درآورده‌اند.
بسته‌های ماکارونی و سایر اقلام خشک نیز همین وضعیت را دارند. محمدرضا امیریان، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان کرمانشاه درباره این نگرانی‌ها گفت: کسبه و بازاریان مناطق زلزله‌زده و خود کرمانشاه ابراز نگرانی می‌کنند که درصورت تداوم کمک‌های اقلامی و غذایی ورشکست شوند و کل بازار کرمانشاه فلج می‌شود. حجم اقلامی که مردم به منطقه ارسال کرده‌اند آنقدر زیاد است که استفاده نشده در بازار خرید و فروش می‌شوند. به‌عنوان مثال تن ماهی 6 هزار تومانی 800 تومان خرید و فروش می‌شود و اگر اقلام دیگر نیز به تعداد زیاد به سیستم توزیع اضافه شود به بازار آسیب می‌زند. به همین علت ستاد مدیریت بحران تصمیم گرفته به‌صورت مدیریت شده اقلام را توزیع کند.
مثل بم نشود
امیریان با اشاره به پایان توزیع اقلام غذایی 72 ساعته و یک ماهه در سراسر منطقه زلزله‌زده گفت: تا‌ماه آینده جیره خشک و تغذیه نخواهیم داشت؛ قرار است یک ماه بعد یک بسته غذایی دیگر نیز به زلزله‌زدگان داده شود و این کمک‌ها پایان یابد. امیریان درباره دلایل اتخاذ چنین تصمیمی گفت: ما باید عملا مردم را تشویق کنیم تا به شرایط عادی زندگی برگردند. مغازه‌های ثلاثه و سرپل‌ذهاب به‌تدریج دارند باز می‌شوند تا مثل بم نشود که تا یک سال همچنان انتظار ارسال اقلام وجود داشت.
کمک‌های چهره‌ها چه می‌شود؟
محمدرضا امیریان، مدیرعامل جمعیت هلال‌احمر استان کرمانشاه با اشاره به کمک‌های جمع‌آوری شده از سوی چهره‌هایی مانند علی دایی و صادق زیباکلام گفت: مدیریت کمک‌های مردمی بسیار مهم است و چهره‌ها نیز چون اطلاعی از این موضوع نداشتند و نمی‌دانستند چه‌کار کنند به هلال‌احمر مراجعه می‌کردند و حتی از کمک‌ها و نام هلال‌احمر برای وارد کردن اجناس خریداری شده از خارج کشور استفاده کردند. حتی چندنفری هم نظرشان بر این شد که این پول را به‌حساب هلال‌احمر بریزند ولی ما منع کردیم؛ چون بی‌اعتمادی ایجاد می‌شد.
مردم به آنها اعتماد کردند و ما هم در مدیریت به آنها مشورت و کمک می‌رسانیم. به‌عنوان مثال گفتیم 2روستا را به‌طور کامل بسترسازی کنند و در آنها 80 تا 100 کانکس بگذارند تا یک منطقه نمونه شود و به یادگار برایشان بماند. آینده مشکلات به مسائل بهداشتی اهالی هم گره خورده است. چادرها برپا شده‌اند ولی سرویس‌های بهداشتی و حمام سیار بسیار کم تهیه شده‌اند. این مسئله نگرانی شیوع بیماری‌ها در آینده را ایجاد کرده است. به‌خصوص که مردم برخی سرویس‌های بهداشتی را نزدیک چادرها و با شرایط بد ساخته‌اند. وزارت بهداشت وظیفه تأمین این بخش از نیازهای مردم را برعهده دارد. آنها اما حتی مشارکتی در تأمین بیمارستان صحرایی هم نداشته‌اند. سپاه 2مرکز و ارتش یک مرکز بیمارستانی صحرایی را جای وزارت بهداشتی‌ها ساخته‌اند.
