به گزارش ایسنا به نقل از سایت Treehugger ، آزمایشهای جدید صورتگرفته در دانشگاه گتیسبرگ دلالت بر این امر دارد که پهپادهای مجهز به ضبطکنندههای صوتی میتوانند به دانشمندان کمک کنند تا با جمعآوری اطلاعات از مناطقی که انسان نمیتواند به آنجا پا بگذارد، جمعیت پرندگان را برآورد کرده و همچنین درصد هرگونه خطای انسانی در آن ناحیه را به صفر برساند.
در این آزمایش، یک قلاب ماهیگیری به پهپاد متصل شده و یک ضبطکننده صوتی به فاصله هشت متر در پایین کوادکوپتر بصورت معلق قرار گرفت. پهپاد نمونههای صوتی را از یک زمین بازی در پنسیلوانیا جمعآوری کرد. سپس چندین محقق نمونههای صوتی را بازنگری کرده تا متوجه شوند که چه گونههایی و چندین گونه در آنجا وجود داشتهاست. این اطلاعات با یافتههای یک پرندهشناس میدانی که شخصا در زمین به صداها گوش کرده بود، مقایسه شد.
اندرو ویلسون، سرپرست این آزمایش اظهار کرد: ما پرندگان را در 51 منطقه با استفاده از شمارش نقطهای استاندارد(که پنج دقیقه زمان میبرد) شمارش کردیم و پهپادها با ضبطکنندهها در همان روز بر روی همان مناطق پرواز کردند. ما متوجه شدیم که در بسیاری از گونهها، شمارشی که از ضبطکنندههای نصبشده بر روی پهپادها بدست آمده، شباهت زیادی به نتایج بدست آمده از پرندهشناسان میدانی بسیار باتجربه دارد.
اشکالاتی نیز در شمارش با پهپادها وجود دارد. نخست آنکه نمونههای صوتی منجر به کم شمارش شدن کبوتر باران میشد. زیرا صدای این پرندگان که فرکانس پایینی دارد، در صدای پهپادها گم میشد. همچنین یکی از گونهها، به نام طرقه خاکستری با تراکم زیادی آواز میخواند که شمارش جداگانه پرندگان از طریق نمونههای صوتی را مشکل میکرد.
پیشرفتها در این زمینه مانند ساخت پهپادها با صدای کمتر و نیز ایجاد نرمافزارهایی که به صورت خودکار صدای پرندگان را جداگانه تشخیص داده و شمارش کند، میتواند این مشکلات را حل کند.
محققان استفاده از روش پهپادها را جایگزین مطالعات میدانی توسط انسان نمیدانند، بلکه مکمل آن میدانند. آنها بیان کردند که بررسیهای میدانی برای مطالعه و شناخت کامل پرندگان و زیستگاه آنها ضروری است. پهپادها نیز به این شناخت کمک میکنند.