سرویس سبک زندگی فردا: پدر و مادر حرفهای، بچه «باعرضه» بار میآورند نه شاگرد اول! برایشان مهم است بچه راحت بتواند زیپ کاپشنش را بالا بکشد و بند کفشش را ببندد. وقتی سر جلسه امتحان، خودکارش ننوشت اشکش در نیاید و راهی پیدا کند. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت زندگی آنلاین میخوانیم.
وقتی معلمش یا ناظمش دنبال داوطلبی میگردند زیر میز قایم نشود.
پدر و مادر حرفهای یک جوری با بچهاش حرف میزند که بچه، جواب دروغ نمیدهد.
اگر بچه عشقش گرفت در حمام آواز بخواند و صدایش را رها کند، پدرش توی ذوقش نمیزند که «چه خبرته!».
وقتی یک بچه دیگر خواست توپش را به زور بگیرد او ندهد، به او حالی کند با زور نمیتوانی، اما اگر دوست داری، باهات بازی میکنم.
وقتی چیزی به نظرش نامعقول آمد، به هر که میخواهد باشد، اعتراض میکند.
اینها بچه باعرضه بار میآورند تا به خاطر نیم نمره امتحانی جلوی میز معلم عجز و التماس نکند اگر دوست دارید فرزندانی داشته باشید که به سمت اعتیاد، انواع بزهکاریهای اجتماعی و روابط نامشروع نروند، به آنها اعتماد به نفس و خود دوستی بیاموزید.
توصیهها به والدین
همیشه فرزندتان را با عنوانهای زیبا صدا بزنید و هرگز نام او را کنار صفت زشت یا ناسزا قرار ندهید. اسم کودکان هویت آنها است. حتی نام آنها را با فریاد صدا نزنید.
حداقل روزی یکبار به فرزند خود این جمله را بگویید: عزیز دلم تو خوبی و من به وجودت افتخار میکنم.
ارزش فرزند شما بیشتر از مهمان است، به اندازه مهمان خود برای او ارزش قایل شوید.
به فرزندتان اعتماد کنید تا هر چه را دوست ندارید انجام ندهد و نه گفتن را یاد بگیرد.
قبل از همه چیز اختلافات خود را با همسرتان در روشهای تربیتی رفع کنید.
بیشتر برای فرزند خود و گوش دادن به او وقت بگذارید و کمتر از کودک زیر هفت سال خود دور باشید.
جلوی فرزندتان رابطهتان با همسرتان از همیشه بهتر باشد.
فرزندتان را از صمیم قلب دوست بدارید و این دوست داشتن را همیشه ابراز کنید.
از سه سالگی به بعد کم کم مسئولیتهای فرزندتان را به خودش واگذار کنید.
اشتباهات فرزندتان را ببخشید و به او فرصت بازگشت بدهید تا محرم اسرارش باشید (حتی گاهی فرصت اشتباه کردن و ریسک کردن به او بدهید.)
هر روز با کودکان بازی کنید. گاهی در میان بازی بلند بلند بخندید.
روزهای مشخصی را صرف پیادهروی با فرزندتان کنید.
برای فرزندتان مصداق کنترل خشم و وفای به عهد باشید تا از شما بیاموزد.
کلام آخر اینکه فرزندان بیشتر از آنکه از نصیحتهای ما بیاموزند، رفتارهای ما را تقلید میکنند.