شناسه : ۶۵۳۲۵۶ - یکشنبه ۱۹ آذر ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۵۱
پای صحبت اولین فردی مینشینیم که از ایدز جان سالم به در برد
بیماری ایدز Brown برای اولین بار در سال ۱۹۹۵ زمانی که دانشجوی کالجی در برلین بود، تشخیص داده شد. در سال ۲۰۰۶، زمانی که دوچرخهسواری میکرد، آنقدر خسته بود که مجبور شد در میانه راه توقف کند. خستگی بیشازاندازه باعث شد تا به پزشک مراجعه کند. این پزشک تشخیص داد که وی سرطان خون دارد.
اولین مردی که از ویروس HIV یا همان بیماری ایدز جان سالم به در برد، قبلاً با نام «بیمار برلینی» شناخته میشد. وی برای اولین بار داستان اولشخص از داستان درمان بیماری ایدز خود را منتشر کرده است. مقاله وی که در نشریه Aids Research and Human Retroviruses منتشر شده است، نگاهی دقیق به حوادث و اتفاقاتی که در مورد پیوند سلولهای بنیادی وی وجود داشت، میاندازد.بیماری ایدز Brown برای اولین بار در سال 1995 زمانی که دانشجوی کالجی در برلین بود، تشخیص داده شد. در سال 2006، زمانی که دوچرخهسواری میکرد، آنقدر خسته بود که مجبور شد در میانه راه توقف کند. خستگی بیشازاندازه باعث شد تا به پزشک مراجعه کند. این پزشک تشخیص داد که وی سرطان خون دارد.
مواجهشدن با پزشکی که بعدها HIV وی را درمان کرد، واقعاً خوششانسی بود.
طبق گفته Brown، «من و دوستم یکی از بیمارستانهای دانشگاهی نزدیک آپارتمانم را برای مراجعه انتخاب کردیم. دوستم با بیمارستان تماس گرفت و با دکتر Gero Huetter صحبت کرد. دکتر گفت وی را بفرست تا ببینم.»
دکتر Huetter، Brown را تحت سه دوره شیمیدرمانی قرار داد. همچنین پزشکان به دنبال همتاهایی برای پیوند سلولهای بنیادی برای Brown بودند. برای بسیاری از بیماران سلولهای بنیادی افراد دیگر تطابق پیدا نمیکند. از آنجا که گزینههای بسیاری وجود داشت، دکتر Heutter به دنبال سلولهایی بنیادی بود که جهش سلولی خاصی به نام CCR5 Delta 32 داشته باشند. این جهش خاص میتوانست فردی را نسبت به ویروس HIV مصون کند.
دکتر Huetter پس از بررسی سلولهای بنیادی 60 نفر که برای اهدای سلولهای بنیادی خود، داوطلب شده بودند، نمونه مناسبی را که این جهش را نیز داشت، پیدا کرد.
Brown میگوید، نه خودش و نه دکتر Heutter تصورش را هم نمیکردند که این درمان بتواند پیشرفتی در زمینه HIV ایجاد کند. در واقع، Brown در ابتدا با درمان پیوند سلولهای بنیادی موافق نبود. وی در این مورد میگوید: «من با دوستان، اعضای خانواده و یک پروفسور پیوند مغز استخوان، صحبت کردم و پیوند را نپذیرفتم. فکر میکردم مهم نیست که سرطان خون در حالت بهبود باقی بماند؛ زیرا من میتوانستم به مصرف داروهای ضدویروس پسگرد برای کنترل ویروس HIV برای مدت نامحدودی ادامه دهم. لازم نبود که نقش یک خوک آزمایشی را بازی کنم و زندگی خود را با پیوند سلولهایی که احتمالاً باعث مرگم میشدند، به خطر بیندازم. میزان زنده ماندن برای افرادی که پیوند سلولهای بنیادی انجام میدهند، زیاد نیست و معمولاً شانس زنده ماندن 50-50 است».
با این حال پس از گذراندن یک دوره بهبودی، در سال 2007 مجدداً سرطان عود میکند و پیوند سلولهای بنیادی برای نجات زندگی Brown ضروری میشود. وی مصرف داروهایش را قطع کرد و پس از 3 ماه، آزمایشهای خون نشان دادند که Brown دیگر ویروس HIV ندارد. وی میگوید: «من تا آخر آن سال قدرت خود را بازیافتم. میتوانستم سر کارم باز گردم و به باشگاه بروم». پیوند دوم سلولهای بنیادی باعث شد که بهبودی وی بیشتر و طولانیتر شود؛ اما همچنان ویروس HIV ندارد.
در سال 2013، محققان سعی کردند تا نتایج Brown را روی کودکی از مینهسوتا تکرار کنند که به بیماری ایدز مبتلا بود. این پسربچه که با نام بیمار 2 شناخته میشود، یک پیوند رشتههای خونی را با همان جهشی که اهداکننده سلولهای بنیادی Brown داشت، دریافت کرد. در ماه جولای سال 2014، دانشمندان متوجه شدند که میزان قابلتوجهی از ویروس HIV در خون بیمار 2 وجود دارد. در نتیجه محققان همچنان به دنبال روش درمانی مؤثر برای وی هستند.
حالا پس از گذشت 20 سال از زمانی که ویروس HIV در Brown شناسایی شده بود، وی زندگی خود را وقف تحقیق در این رابطه کرده است. وی در سال 2012 مؤسسه Timothy Ray Foundation را که بخشی از مؤسسه جهانی AIDS است، تأسیس کرد و همچنان با دانشمندان و مؤسسههایی که در مورد این بیماری تحقیق میکنند، همکاری میکند. وی در آخر گفت: «تا زمانی که HIV درمان شود، به این کار ادامه خواهم داد».