ایلان ماسک مدیرعامل شرکت اسپیس‌اکس (یکی از اولین و موفق‌ترین شرکتهای فضایی جهان) به تازگی در کنفرانسی از جزئیات بیشتر نقشه بلندپروازانه‌اش برای سفر به ماه و مریخ صحبت کرد. اما آنچه در این مراسم بیش از همه جلب توجه کرد، پیشنهاد خارق‌العاده وی برای سفرهای بین‌شهری در مسیرهای طولانی روی کره زمین بود. وی قصد دارد سیستمی را برای استفاده از راکتهای بین‌سیاره‌ای جهت سفرهای زمینی طولانی مدت راه اندازی کند!
ماسک در این کنفرانس یک شبیه‌سازی ساده را به نمایش گذارد که ایده کلی آن استفاده از ایستگاه‌های پرتابی در خارج از شهرهای بزرگ است تا طولانی‌ترین سفرها را در کمتر از 30 دقیقه امکان پذیر کند و شما در کمتر از یک ساعت می‌توانید با هزینه‌ای تقریبا برابر با پرواز هوایی اکونومیک در همان مسیر، به هر نقطه‌ای روی زمین بروید.
طرح ماسک این است که با استفاده از مگا-راکتهای آینده شرکت اسپیس‌اکس فضاپیماهای غول‌پیکر حامل مسافران را به خارج از جو در مدار زمین هدایت کنیم. آنگاه پس از رسیدن به مقصد، این فضاپیما می‌تواند روی سکوهای فرود مستفر در اطراف شهرهای بزرگ فرود آید. البته هر دو این محصولات (راکت و فضاپیما) هنوز محصولاتی تئوری هستند. البته ماسک می‌گوید امیدوار است که ساخت راکت غول‌آسا شش تا نه ماه دیگر آغاز شود.
در ویدیوی اسپیس‌اکس که این ایده معرفی شده، مسافران از نیویورک سیتی با قایق بزرگی به سکوی پرتاب شناوری در میان آبهای نزدیک شهر می روند. آنها در آنجا سوار همان مدل راکتی می شوند که قرار است سال 2024 انسان را به مریخ برساند. اما به جای پس از ترک جو زمین به سمت سیاره دیگری بروند، فضاپیما از راکت جدا شده و مسیرش به سمت شهری دیگر در زمین (در این ویدیو شانگهای) را از سر می‌گیرد.
و تنها 39 دقیقه بعد مسیر 11.3 هزار کیلومتری را پشت سر گذارده است و کشتی‌فضایی دوباره وارد جو می‌گردد و روی سکوی شناوری در آبهای نزدیک شانگهای فرود می‌آید. این شیوه بسیار شبیه مرحله آزمایشی است که راکتهای فالکون 9 پشت سر گذارده و در دریا فرود آمدند. یکی دیگر از مسیرهای سفر پیشنهادی این ویدیو، پرواز 22 دقیقه‌ای از هنگ‌کنگ تا سنگاپور، پرواز 29 دقیقه‌ای از دوبی تا لندن یا نیویورک و پرواز 24 دقیقه‌ای از لس‌آنجلس تا تورنتو است. با بهترین هواپیماهای امروزی این پروازها بین 4 تا 10 ساعت زمان می‌برند. که البته در برخی پروازهای معمولی اکونومیک ممکن است این زمان به 30 ساعت هم برسد.
شیوه پیشنهادی ایلان ماسک برای پرواز از شهری زمینی به شهر زمینی دیگر، سریعترین روشی است که تا کنون توسط انسان ابداع شده و مورد استفاده قرار گرفته است. فضاپیمای پیشنهادی ماسک می تواند به سرعتی بیش از 2900 کیلومتر بر ساعت دست یابد. ماسک می‌گوید این بسیار سریعتر از توان هواپیمای بازنشسته کنکورد است.
البته ماسک هنوز چندان درباره جزئیات این طرح صحبت نکرده است. اما از آنجایی که وی در کنفرانس با جزئیات کامل درباره راکتهای فالکون 9 و برنامه سفر به ماه و مریخ سخنرانی کرده، می توانیم جزئیات بیشتری در خصوص این مسافرتهای فوق سریع درون سیاره‌ای داشته باشیم. گفته می‌شود که این راکتها می توانند در هر سفر بین 80 تا 200 نفر مسافر را حمل کنند. اما هنوز مشخص نیست این سفرها برای هر مسافر چقدر هزینه در بر خواهد داشت. ماسک با قوانین و مشکلات کشوری و بین‌المللی پرواز و هوانوردی چطور کنار خواهد آمد و حتی اینکه چه زمانی چنین پروازهایی آغاز خواهند شد.
و مهمتر از همه اینکه نمی‌دانیم چنین سفر پر سرعتی چه تجربه‌ای را برای مسافران رقم خواهد زد، و این مهمترین بخش ایده ماسک است که باید مشخص شود و از سویی همچنان ترس و واهه انفجار راکتها در زمان پرتاب یا خروج از جو بر ذهن مردم سنگینی می کند. همچنین مشکلاتی چون سنگینی گوش و وزوز کردن آن در زمان پرواز چندان خوشایند نیستند. در نتیجه باید دید که آیا کسی پیدا می شود فقط برای صرفه‌جویی در وقت و کاهش چند ساعتی سفر، چنین خطرات و فشاری را بپذیرد؟
و نهایتا درباره بر زمین نشستن این فضاپیما است. به جز برخی تکانه‌های اندک که گاهی اتفاق می‌افتند، فرود هواپیماها معمولا بسیار نرم و آرام است. اسپیس‌اکس هم دائما از موفقیت فرودهای فالکون 9 در زمین و دریا می‌گوید و ماسک هم مدعی است که هر 16 آزمون با موفقیت طی شده و فالکون با سلامت بر زمین نشسته است. اما مطمئنا بر زمین نشاندن یک راکت 14 طبقه با تقویت‌کننده غول‌آسا و بدون سرنشین، با فرود بی دردسر یک راکت به همراه فضاپیمای عظیم متصل به آن همراه با 200 مسافر اصلا قابل مقایسه نیستند.
