در اولین ملاقات چه اتفاقی می‌افتد؟
اولین جلسۀ مراجعه به دندانپزشک معمولاً کوتاه است و به درمان کمی نیاز دارد. در این ملاقات به کودک شما فرصت داده می‌شود که با پزشک به روشی دوستانه و به دور از تهدید آشنا شود. برخی دندانپزشکان از پدر و مادر می‌‌خواهند که روی صندلی دندانپزشکی بنشینند و کودک خود را طی معاینه در آغوش بگیرند. گاهی هم ممکن است از والدین خواسته شود تا در قسمت پذیرش بنشینند تا بین دندانپزشک و کودک رابطه برقرار شود.در طی معاینه، دندانپزشک دندان‌های کودک را برای مشاهدۀ پوسیدگی و گاز گرفتن معاینه می‌کند و به دنبال مشکلات بالقوه در لثه، فک و بافت‌های دهان می‌گردد. اگر چیزی تشخیص داده شد، دندانپزشک یا بهداشت‌یار همۀ دندان‌ها را تمیز می‌کند و نیاز به استفاده از فلوراید را ارزیابی می‌کند. او راهکارهای سلامت دهان کودک را به پدر و مادر آموزش می‌دهد و در مورد مشکلات رشد دندان‌ها بحث می‌کند و به سؤالات شما پاسخ می‌دهد.
موضوعاتی که دندانپزشک در مورد آنها با شما صحبت می‌کند عبارت‌اند از:
- راهکارهای بهداشت خوب برای دندان‌ها و لثه‌های کودک و پیشگیری از کرم‌خوردگی
- الزام استفاده از فلوراید
- عادات دهانی (مکیدن انگشت، مکیدن لب و جلوآوردن زبان)
- رخدادهای مهم در رشد
- دندان درآوردن
- تغذیۀ مناسب
- برنامه‌ریزی برای معاینات بعدی. بیشتر دندانپزشکان می‌‌خواهند هر 6 ماه یک بار کودک را ببینند تا میزان راحتی و اعتماد به دندانپزشک در آنها بیشتر شود، رشد دندان‌ها را بررسی کنند و فوراً هر گونه مشکل در رشد دندان‌ها را درمان کنند.
ممکن است در جلسۀ اول ملاقات با دندانپزشک از شما خواسته شود که فرم‌های اطلاعاتی در مورد سلامت و بیماری کودک را کامل کنید. پس، اطلاعات لازم را به همراه داشته باشید.فرق بین دندانپزشک معمولی و دندانپزشک کودکان چیست؟
دندانپزشک کودکان حداقل دو سال بیشتر در دانشکدۀ دندانپزشکی دوره دیده است. دوره‌های اضافی بر مدیریت و درمان دندان‌های در حال رشد در کودکان، رفتار کودک، رشد جسمی و نیازهای خاص دندانپزشکی کودکان تمرکز دارد. با اینکه هر دندانپزشک دیگری می‌تواند نیازهای مراقبت از سلامت دهان کودک را برآورده کند، دندانپزشک کودک، کارکنان و حتی دکور مطب برای جلب توجه کودک و آسایش او تجهیز شده‌اند. اگر کودک شما نیاز خاصی دارد، از دندانپزشک کودک خود بخواهید به آن توجه کند. از او بپرسید که چه چیزهایی برای کودکتان توصیه می‌کند.
اولین عکس‌برداری با اشعۀ ایکس چه زمانی برای کودکان مناسب است؟
هیچ قانونی برای شروع عکس‌برداری با اشعۀ ایکس برای دندان وجود ندارد. برخی کودکان، که بیشتر در معرض آسیب‌های دندان هستند (مثلاً کسانی که مستعد پوسیدگی دندان در اثر شیشۀ شیر هستند یا کسانی که دچار عارضۀ لب‌شکری یا شقاق کام هستند)، باید زودتر از دیگران تحت عکس‌برداری با اشعۀ ایکس قرار بگیرند. معمولاً بیشتر کودکان تا سن 5 یا 6 سالگی اشعۀ ایکس داشته‌اند. وقتی کودک، تقریباً در سن 6 سالگی، اولین دندان‌های دائمی خود را درمی‌آورد، اشعۀ ایکس نقش مهمی در کمک به دندانپزشک دارد. او باید ببیند که آیا همۀ دندان‌های دائمی در فک رشد می‌کنند. همچنین، باید به مشکلات گاز گرفتن توجه کند و تعیین کند که آیا دندان‌ها تمیز و سالم هستند یا نه.
