معنای حالات مختلف سر

اگر دقت کنید به هنگام مکالمه با اطرافیان، سر در حالت‌های مختلفی قرار می‌گیرد که هر کدام نشان‌دهنده ویژگی خاصی در مورد فرد است.

کارشناسان معتقدند در گذشته، تکان دادن سر اولین راه ارتباطی انسان‌ها بوده است؛ زیرا محققان پس از مطالعه بر روی افراد کر، لال و کور، متوجه شدند این افراد از حرکت بالا و پایین سر به عنوان علامت مثبت و حرکت چپ و راست سر به عنوان علامت منفی استفاده می‌کنند. نوزادان نیز از این کار جهت رد شیر خوردن بیشتر یا غذا خوردن استفاده می‌کنند. بالا و پایین کردن سر به عنوان نوعی قدیمی از تعظیم، جهت نشان دادن موافقت از روی اطاعت از شخصی دیگر است که به صورت نمادین فقط با سر نشان داده می‌شود. جدا از قرارگیری سر در حالت خنثی که دقیقاً در وسط قرار می‌گیرد، سه حالت مهم برای آن وجود دارد که لازم است بدانید:

سر رو به پایین/شانه‌ها بالا:

با مخفی کردن گردن توسط پایین آوردن چانه، جهت محافظت از آن، حالت صورت بیانگر نگرش قضاوت‌گرایانه، تهاجمی یا منفی در شخص است. بعلاوه، این کار رفتاری نیمه هوشیارانه برای زمانی است که می‌دانیم نیتی بد یا مکارانه داریم. از این رو، باید گلو و گردن آسیب‌پذیر خود را از حمله احتمالی شخص مقابل در صورتی که بفهمد نیتمان چه بوده است، حفظ کنیم. با این حال بالا بردن شانه‌ها جهت محافظت از گردن و گلو، معنای کاملاً متفاوتی دارد. ما معمولاً شانه‌های خود را زمانی که احساس خطر کنیم، بالا می‌اندازیم، مانند وقتی که شخصی اسلحه‌ای را به سمت ما نشانه رفته است و ما سریعاً کف دست خود را نشان می‌دهیم تا صداقت و اطاعت خود را نشان دهیم و در همین حین شانه‌های خود را بالا می‌بریم تا از گردن خود محافظت کنیم. از این پس دقت کنید زمانی که بادکنکی می‌ترکد یا بمبی منفجر می‌شود، اولین واکنش ما مخفی کردن گردنمان بین شانه‌ها خواهد بود، همان‌طور که وقتی پدر یا مادری بچه خود را می‌زند، او شانه‌های خود را بالا می‌برد. ما حتی زمانی که در سینما در حال رفتن به سمت صندلی خود در حین پخش فیلم هستیم، گردن خود را پایین و شانه‌های خود را بالا می‌بریم تا کوچک‌تر به نظر برسیم و خود را از مورد تهاجم قرار گرفتن توسط فردی خشمگین از بین جمعیتی که از جلوی آن‌ها رد می‌شویم، حفظ کنیم.

سر به یک طرف:

این کار نیز نوعی دیگر از حالت سر است که گردن را نشان می‌دهد، اما معنی کاملاً متفاوتی با حالت سر رو به بالا دارد. با حالت سر رو به یک طرف، شخص گردن آسیب‌پذیر خود را نشان می‌دهد و به منظور نشان دادن مطیع بودن، خود را کوچک‌تر می‌کند، درست مانند سگ ترسویی که دمش را بین پاهایش قرار می‌دهد، سرش را پایین می‌آورد و گردن خود را به سگ دیگر نشان می‌دهد تا بگوید: «من تحت سلطه تو هستم، من هیچ قصدی برای حمله به تو ندارم». این نوع از تسلیم در داستان‌های فولکلور قدیمی مانند آن‌هایی که درباره خون‌آشام‌هاست، مورد استفاده قرار گرفته است. همه درباره خون‌آشامی که خون را از گردن دوشیزه بی‌پناه می‌مکد، داستان‌هایی شنیده‌ایم. جای تعجب ندارد که این حالت تسلیمی زبان بدن، در گفتگوهای صمیمانه بین خانم‌ها و دوستانشان یا به هنگام صحبت با مردی که نسبت به او حالت تسلیم دارند و از او ترسی ندارند، بسیار مرسوم است.

سر رو به بالا:

شخصی که با سری رو به بالا همراه با چانه روبه‌جلو و کمی از بالای دماغ، صحبت می‌کند، فردی مغرور است. این حالت سر، توسط افرادی که احساس تکبر، برتری یا عدم ترس دارند، اتخاذ می‌شود. علاوه بر این، این کار تکنیکی برای افزایش قد است. این عمل همچنین جهت نمایش گلو برای این که نشان دهند تهدیدی از سوی فرد مقابل حس نمی‌شود، انجام می‌شود.