چه در سلامت کامل باشید، و چه دچار هرگونه اختلال، نفس‌های عمیق، سیستم عملکرد مغز شما را بهینه خواهد کرد. اما تحقیقات بسیاری تاثیر فوق العاده عمیق نفس کشیدن را بر روی کنترل حمله‌های عصبی و استرس ثابت کرده است. بنابر نتایج منتشر شده از تحقیقات مرتبط در "ژورنال پزشکی" ایالات متحده، 30 درصد افرادی که با شکایت از درد یا گرفتی قفسه سینه به اورژانس مراجعه می‌کنند، فقط دچار استرس و حمله‌های عصبی بوده اند، نه گرفتی عروق یا سکته. زمانی که دچار اضطراب یا استرس شدید می‌شویم، ضربان قلب کنترل نشده بالا می‌رود و سبب کوتاه شدن نفس‌ها و زیاد شدن تعداد آنها می‌شود که نتیجه آن احساس گرفتگی در قفسه سینه است. در نتیجه اگر بتوانیم تنفس را کنترل کنیم، بر بسیاری از مشکلات فائق خواهیم آمد.
روش ها:
تنفس از شکم:
با چشمان بسته بنشینید. به شکل طبیعی از دماغ تنفس کنید و هر دم و بازدم خود را حس کنید.
قدم اول: یک دست را روی قفس سینه و دیگری را روی شکمتان قرار دهید. نفس عمیقی تا شماره 4 بکشید. 3 ثانیه نفستان را نگاه دارید و آرام تا شمارش عدد 4 نفستان را آزاد کنید.
قدم دوم: ذهن خود آرام کنید و فقط روی دم و بازدم خودتان تمرکز کنید.
قدم سوم: با تمام افکاری که هجوم می‌آورند مقابله کنید، این روند دم و بازدم را تا جایی که احساس آرامش کنید، ادامه دهید.
تنفس یک دقیقه ای:
ابتدا ریتم طبیعی نفس کشیدن خود را تشخیص بدهید. بدون کنترل، دم و بازدم کنید، هربار سعی کنید اکسیژن بیشتری به ریه‌هایتان وارد کنید. 4 بار این کار را تکرار کنید تا کاملا تشخیص دهید با چه ریتمی از تنفس اکسیژن بهتر به بدنتان می‌رسد.
تنفس از بینی:
قدم اول: با دست راست، سوراخ راست بینی را بپوشانید.
قدم دوم: به آرامی از سوراخ سمت چپ بینی نفس بکشید.
قدم سوم: 2 ثانیه نفس را نگاه دارید.
قدم چهارم: بر عکس همین حرکت را برای سمت راست تکرار کنید.
3 یا 4 بر این کار را تکرار کنید و هربار مقدار بیشتر از دم را داشته باشید.
روش‌های ذکر شده، در نهایت، سبب ارتقای کنترل شما بر دم و بازدم، نحوه صحیح تنفس، ضربان قالب و آرامش اعصابتان خواهد شد که به مرور جلوگیری از استرس را برای شما به ارمغان خواهد آورد.
