آنتوان گریزمن؛ ستاره لاغرمردنیِ اتلتیکو

هفته نامه همشهری جوان - محمدحسین عباسی: درست در همان روزهایی که کارتونیست های اسپانیایی تصاویری کنایه آمیز از خواب طولانی «آنتوان گریزمن» منتشر می کردند تا از فرم بد یک سوپراستار حرف بزنند و صحبت از پایان دوران طلایی او را پیش بکشند، هواداران «اتلتی» منتظر بودند او دوباره در هیبت یک قهرمان ظاهر شود و با عبور از این آلزایمر طولانی و کشنده، به یاد بیاورد که چطور می توانست از هر موقعیت معمولی، یک گل استخراج کند. صبر طولانی برای آنتوان، ارزشش را داشت. او با یک قیچی استثنایی به دروازه رم، دوباره متولد شد.

 

پسران دی فرانچسکو در لباس رم از شروع فصل، بارها با گل های دیدنی شان اهالی فوتبال اروپا را به وجد آورده اند اما این بار، نوبت آن ها شده که در کلاس آموزشی گریزمن، به ثمر رساندن گل های غیرمعمولی را مرور کنند. تنها چند روز قبل، همین سکوها برای او سوت کشیدند و خواهان تعویض زودهنگام پسر فرانسوی شدند اما حالا دوباره در «وندا» نام آنتوان به بلندترین فریادها و تشویق ها منتهی می شد. ستاره شیفته باب اسفنجی، فوتبالیستی با یک سرنوشت عجیب است. پسرک لاغراندامی که یک دهه قبل، حتی از نزدیک ترین اعضای خانواده اش نیز شنیده بود که قدرت جسمی لازم برای فوتبالیست شدن را ندارد اما پی بردن به استعداد خارق العاده او دیگر کار سختی به نظر نمی رسید. حتی با وجود گل ناب گریزمن به رم، داستان اتلتی و لیگ قهرمانان در این فصل تمام شده به نظر می رسد. آیا داستان اتلتی و آنتوان نیز در همین روزها برای همیشه به پایان خواهدرسید؟

 

 

 

 

فوتبال از کجا وارد زندگی آنتوان گریزمن شد؟ چرا او چنین دیوانه وار به فوتبال دل بست و همه رنج ها را به جان خرید تا به رویایش نزدیک شود؟ پدربزرگ مادری آنتوان، یک فوتبالیست حرفه ای بود؛ بازیکنی در لیگ پرتغال و مشخصا، باشگاه مطرح پاکو. «آمارو لوپس» در پرتغال یک چهره شناخته شده بود اما به فرانسه مهاجرت کرد و همین مهاجرت، بعدها تاثیر شگرفی روی سرنوشت فوتبال فرانسه گذاشت. گریزمن، تصور بی واسطه ای از پدربزرگش ندارد. آن ها تنها یک سال به صورت مشترک روی کره زمین زندگی کرده اند اما خاطره های باقیمانده از پیرمرد، انگیزه بزرگی بود که آنتوان کوچک را به طرف فوتبال سوق دهد.

 

گریزمن فوتبال را در تیم زادگاهش آغاز کرد اما قرار نبود زمان زیادی در همین نقطه متوقف شود. او به دنبال راهی برای فرار از بازی های آماتور به فوتبال حرفه ای بود اما کدام باشگاه حاضر می شد با یک پسرک «لاغرمردنی» قرار داد امضا کند؟ لاغرمردنی، کلمه ای بود که در باشگاه لیون به او گفتند. او از «ماسکون» دور شد تا در «لیون» به دنبال تجربه تازه ای بگردد اما لیونی ها این بازیکن را حتی در آکادمی شان راه ندادند. مدیران باشگاه لیون، حالا درباره آنتوان و این تصمیم، چه فکری می کنند؟

 

آنتوان مهم ترین استعداد این روزهای فوتبال فرانسه محسوب می شود اما چرا هیچ وقت در لیگ فرانسه به میدان نرفته است؟ پاسخ این سوال، روشن به نظر می رسد. او هرگز در فرانسه بازی نکرده، چرا که فرانسوی ها کمی دیر به توانایی های فنی بی نظیرش پی بردند و در نوجوانی، او را تنها به خاطر جثه نحیفش از خودشان راندند. گریزمن بارها و بارها در تست های فنی باشگاه های مختلف حاضر شد و جواب فقط یک کلمه بود: «نه!»

 

برخورد طرفداران اتلتی با یک بازی بد از سوی آنتوان زمانی عجیب به نظر می رسد که به یاد بیاوریم او در تابستان عملا با «یونایتد» قرارداد امضا کرده بود اما به خاطر محرومیت باشگاه اتلتی از نقل و انتقالات، حاضر به ترک تیمش نشد و حداقل تا ژانویه که زمان محرومیت به پایان می رسد، در اتلتی باقی ماند. او یک ستاره وفادار در فوتبالی است که دیگر درک چندانی از وفاداری در آن وجود ندارد. با وجود این قرار نیست گریزمن برای ابد در اتلتیکو باقی بماند. ستاره شیفته «دیوید بکام» از تیم محبوب برادرش منچستریونایتد پیشنهاد دارد و این اولین احتمال برای آینده او به شمار می رود. از طرفی بارسا هم خواهان امضای قرارداد با این بازیکن است و او به شکل زیرکانه ای در شبکه های اجتماعی نشان داده که مشکلی با سرگرفتن این انتقال ندارد. آینده او، یکی از پررمز و رازترین داستان های شروع سال 2018 خواهدبود. طرفداران بسیاری از تیم های اروپایی، در کنار درخت کریسمس، آنتوان را از بابانوئل طلب خواهندکرد.

 

 

آنتوان چهارده ساله بود وقتی زندگی در اسپانیا را آغاز کرد؛ یک زندگی سخت و کاملا یکنواخت. براساس قوانین یوفا، او باید صبح ها را در مدرسه و در کلاس های آموزشی می گذراند. رفته رفته اسپانیولی یاد گرفت و این موضوع به او در کشور تازه اش کمک کرد. گریزمن کوچک همه بعدازظهرها را در کنار بازیکنان تیم آکادمی سوسیه داد سپری می کرد و به جز فوتبال، هیچ تفریح دیگری نداشت. تا چهار سال، اوضاع دقیقا به همین منوال پیش رفت اما زندگی او از زمان دعوت به تیم اصلی سوسیه داد عوض شد. او بالاخره به جایگاهی که مدت ها برایش نقشه کشیده بود، رسید و دیگر هرگز به عقب برنگشت.

 

 

 

 

فرانسوی ها به جواهرشان پشت کردند اما چشم اسپانیایی ها، ضعیف نبود. آنتوان یک مسابقه با تیم آکادمی «مون پولیه» انجام داد و رو به روی چند استعدادیاب اسپانیایی، درخشید. پیشنهاد حضور یک هفته ای در آکادمی «سوسیه داد» همان روز به خانواده این بازیکن تقدیم شد. آن ها تقریبا مطمئن بودند که پسرشان شانسی برای باقی ماندن در این آکادمی ندارد اما اجازه دادند او از همین زمان یک هفته ای لذت ببرد. در پایان این یک هفته، باشگاه از آنتوان کوچک خواست که برای یک هفته دیگر نیز به تمرین در آکادمی ادامه بدهد. نتیجه، شگفت انگیز و باورنکردنی بود. سوسیه داد خواهان جذب گریزمن شد.

 

بعد از جام جهانی مالکان پی اس جی تصور می کردند به سادگی آنتوان را تصاحب می کنند اما این اتفاق هیچ وقت رخ نداد. او نه به «پی اس جی» جواب مثبت داد و نه حاضر شد به پیشنهاد سرمربی هموطنش «آرسن ونگر» گوش کند و فوتبالش را در آرسنال ادامه بدهد. یک تماس تلفنی، آنتوان را قانع کرد تا باشگاه جدیدش را هم در فوتبال اسپانیا انتخاب کند. آن طرف خط، کسی به جز «دیگو سیمئونه» نبود. او به کمک همان شخصیت برون گرایانه اش، هیجان پیوستن به اتلتیکو را برای گریزمن به وجود آورد و توانست این بازیکن را قانع کند. اتلتی در همان فصل قهرمان اسپانیا شده بود و این موضوع کار «چولو» برای جذب آنتوان را ساده تر می کرد. خیلی ها تصور می کردند یک بازیکن ریزنقش در بین نفرات هجومی و خشن اتلتیکو جواب نمی دهد اما او به سرعت به یکی از بهترین جنگجویان سیمئونه تبدیل شد.

 

ستاره شماره هفت این روزهای «اتلتیکو» بخش مهمی از شهرتش را مدیون ریبری یا به عبارت بهتر، مدیون مصدومیت این بازیکن است. در فاصله ای کوتاه تا برگزاری جام جهانی 2014 برزیل، هواداران سوسیه داد شیفته بازی آنتوان بودند و تعقیب کنندگان لالیگا کم و بیش نام او را می شنیدند اما این نام برای هواداران فوتبال در اروپا، ابدا آشنا نبود. گریژی در فهرست «دیدیه دشان» برای جام جهانی دیده نمی شد اما با مصدومیت فرانک ریبری، ناگهان هدیه غیرمنتظره سفر به برزیل را دریافت کرد و به سرعت در تیم ملی، فیکس شد. مصدومیت فرانک، کمک بزرگی کرد تا روند پیشرفت آنتوان سرعت بگیرد.

 

از شروع فصل گذشته بود که آنتوان تصمیم گرفت ظاهر همیشگی اش را تغییر بدهد و موهایش را بلند کند. تصمیم او کاملا عادی و شخصی به نظر می رسید اما هوادارانش با این موضوع کنار نیامدند و از او خواستند ظاهرش را تغییر بدهد. این اتفاق اما رخ نداد و موهای مرد فرانسوی روز به روز بلندتر شدند. مقاومت این بازیکن سرانجام از دربی مادرید شکست و سیمای جدید این ستاره دوباره به همان شکل و شمایل گذشته اش برگشت تا هواداران آنتوان دوباره از او راضی شوند.

 

دربی اخیر مادرید، یکی از ناامیدکننده ترین نمایش های گریزمن برای اتلتیکو بود. اواسط نیمه دوم، او به محض ارسال پاس به عقب در موقعیت حمله، از سوی تماشاگران تیمش هو شد تا مشخص شود حتی بازیکنی در حد و اندازه های آنتوان نیز در باشگاه از حاشیه امن برخوردار نیست.

 

 

 

 

 

او احتمالا کوتاه قامت ترین شیفته بسکتبال در بین ستاره های فوتبال است. برای گریزمن، بسکتبال درست به اندازه فوتبال اهمیت دارد. با این تفاوت که او در فوتبال یک ستاره است و در بسکتبال، یک تماشاچی. آمریکا، معمولا مقصد تعطیلات این بازیکن است و تماشای بازی های بسکتبال «ان بی ای» مهم ترین تفریح او در تعطیلات به شمار می رود. آنتوان چند بار به این موضوع اشاره کرده که اگر زندگی اش با فوتبال گره نمی خورد، احتمالا به دنبال بسکتبال می رفت. یک نگاه ساده به جثه او، نشاید این تصور را رد کند اما این بازیکن یک بار به همه فهمانده که قضاوت ها درباره اش نسبت چندانی با حقیقت ندارند.

 

تلخ ترین خاطره های دوران فوتبال آنتوان گریزمن ظرف چند هفته در تابستان 2016 اتفاق افتادند. او ابتدا با اتلتی به فینال لیگ قهرمانان رسید و در آستانه قهرمانی قرار گرفت اما در دیدار فینال یک ضربه پنالتی را از دست داد و از جام دور شد. آنتوان امیدوار بود که با قهرمانی در یورو 2016 این خاطره را فراموش کند اما یک شکست دیگر در یک فینال دیگر برای او اتفاق افتاد و جالب این جاست که این بازیکن در این مسابقه نیز مثل فینال اروپا ضعیف ظاهر شد تا سهم بزرگی در شکست داشته باشد. بدون تردید اگر او در هر دو مسابقه برنده شده بود، توپ طلا را جلوتر از کریستیانو رونالدو به دست می آورد.

برای آنتوان، هر گل بهانه ای برای خلق یک داستان تازه است اما در چند سال او در زمان به ثمر رساندن هیچ گلی از همان شادی همیشگی اش دست نمی کشد. گریزمن اصرار دارد هر گل را با رقص معروف «دریک» جشن بگیرد. او ابتدا این کار را چندان خوب انجام نمی داد اما حالا دیگر در آنجام آن به شدت حرفه ای شده و حتی می تواند با خود دریک نیز هماهنگ کند. ستاره فرانسوی، یک چهره کاملا  جذاب برای دنیای فوتبال است. رمز علاقه برندهای مختلف به او نیز از همین حرکات جذاب در زمین ناشی می شود. او شاهزاده فرانسوی این روزهای اسپانیا به شمار می رود اما بعید نیست که تاج و تخت را به کشور دیگری منتقل کند.

اگر کوتاه کردن موی سر، بخشی از شخصیت دیده نشده «مایلی سایرس» را عیان کرد، در مورد گریزمن این اتفاق با دعوت به تیم های پایه فرانسه رخ داد. او حالا بیشتر از همیشه اعتماد به نفس داشت و خوشحال بود که توانسته به تنهایی خودش را به یک کشور ثابت کند. این اعتماد به نفس البته با شیطنت هایی نیز از سوی این بازیکن همراه شد. او و چند همبازی اش در تیم ملی جوانان فرانسه، با غیبت در یک جلسه تمرین سر از یک باشگاه شبانه درآوردند و به محض رسانه ای شدن ماجرا، یک سال از همراهی تیم ملی در همه رده های سنی محروم شدند. این اتفاق می توانست دوران ملی آنتوان را نابود کند اما او با قدرت برگشت و دیگر چنین ماجرایی را تکرار نکرد.