به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی بنیاد سعدی، این نشست که توسط معاونت بین الملل بنیاد سعدی و با حضور حجت الاسلام و المسلمین سیدسلمان صفوی، مولف کتاب به زبان انگلیسی، مهوش علوی، مترجم این کتاب به زبان فارسی، فرهاد پالیزدار، معاون بین‌الملل و سایر کارشناسان بنیاد سعدی، داودی مقدم، دانشیار دانشگاه شاهد برگزار شد، صفوی ضمن ارائه توضیحاتی در خصوص ضرورت تالیف این اثر پژوهشی، گفت: مثنوی مولانا دارای ساختار خاصی است که بر مبنای الهام از قرآن کریم و مبانی هستی‌شناسانه اسلامی سروده شده است. قول مشهور بین مثنوی‌شناسان شرق و غرب آن است که مثنوی فاقد ساختار، سیستم، طرح و نظم خاص و فاقد وحدت موضوعی یا مفهومی است.
وی در ادامه افزود: با این وجود بر اساس تحقیقات ما پس از 700 سال، کشف شد که مثنوی دارای سماع سمنتیک و ساختار خاصی است که بر مبنای الهام از قرآن کریم و مبانی هستی‌شناسانه اسلامی نظیر «اصول عالم غیب و شهادت»، «قوس نزول و صعود»، «انا لله و انا الیه الراجعون»، جهات شش‌گانه طبیعت (شمال، جنوب، شرق، غرب، بالا و پایین)، آسمان‌های هفت‌گانه، شش روز دوره خلفت، نظریه اعداد مقدس (40، 18، 14، 12، 7، 6، 5، 4، 3، 1)، «شریعت، طریقت، حقیقت»، «مراتب روح و نفس»، «سیر و سلوک الهی»، «قاعده عشق» و «سریان عشق در جمیع کائنات» سروده شده است.
نویسنده کتاب «ساختار معنایی مثنوی معنوی مولوی»، سپس با بیان این‌که تفسیر تک‌تک ابیات به معنای راه‌یابی به کل داستان یا اثر نیست، توضیح داد: ما سرنخ ارتباط دال‌ها را با یکدیگر از طریق فرم و ساختار، تاویل و ارجاع جزء به کل و کل به جزء مفاهیم و موضوعات کشف می‌کنیم. ما معتقدیم برای فهم محتوا باید فرم متن را کشف کرد و از طریق گفت‌وگو بین فُرم و محتوا، معنای باطنی اثر را دریافت. روش ساختارشناسی سمنتیک (معنا شناسی) ما مبتنی بر رویکرد کل‌نگر است، نَه رویکرد خواندن متوالی یا بیت به بیت.
بر اساس این گزارش، این جلسه با پرسش و پاسخهای حاضران و تصمیم بر ادامه برگزاری چنین نشستهایی توسط معاونت بین الملل بنیاد سعدی به پایان رسید.
