اخیراً محققان دانشگاه هاروارد آمریکا توانسته‌اند با دستکاری ژنتیکی، موش‌هایی که به طور مادرزاد ناشنوا بودند را درمان کنند. آنها امیدوارند با استفاده از پروسه‌ای مشابه، این اقدام را برای انسان‌ها نیز ممکن کرده و درمان ژنتیکی ناشنوایی را به واقعیت بدل کنند.
این محققان با تزریق ژن ویرایشگر به سلول‌های گوش جوندگان ناشنوا توانسته‌اند که ژن جهش یافته‌ی عامل ناشنوایی را از کار انداخته و بدین شکل درمان ژنتیکی ناشنوایی را ممکن سازند.
به گزارش تیم های تحقیقاتی آمریکایی، موش‌های درمان شده می‌توانند صداهایی با طول موج کمتر از 65 دسی بل (سطح صدای صحبت معمولی دو انسان) را شنیده و به آن واکنش نشان دهند. این درحالی است که همین موش‌ها پیش از درمان نمی‌توانستند صداهایی با طول موج 80 دسی‌بل یعنی سطح صدای ترافیک شهری را بشنوند.
طبق گزارش منتشر شده موش‌های درمان شده، تنها پس از هشت هفته توانستند که به صداهای مختلف عکس العمل نشان دهند درحالیکه اتفاقی برای موش‌های دیگر نیافتاده است.
در جریان این تحقیقات، تنها در یکی از گوش‌های برخی از این جوندگان آزمایشگاهی (که بتهون نامیده شدند)، ژن درمانگر تزریق شد و باعث شد تا در گوش درمان شده سلول‌های موی سالمتری مشاهده گردد. این سلول‌های مو در واقع مسئولیت سنجش صدای بیرونی دارند که در افراد ناشنوا بوسیله‌ی ژن TMC1 نابود شده‌اند.
به گفته‌ی «دیوید لیو» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه هاروارد، نیمی از مورد‌های ناشنوایی مادرزادی در انسان‌ها، دلایل زیرساختی ژنتیکی دارد. انسان‌هایی که ژن جهش‌یافته‌ی TMC1 را در DNA خود دارند کم‌کم قوای شنوایی خود از سنینی 5 تا 30 سالگی از دست می‌دهند و بیشتر آنها در سن 50 سالگی کاملاً کر می‌شوند.
اکنون به گفته‌ی کارشناسان این احتمال وجود دارد که با تکرار پروسه‌ی تزریق ژن درمانگر به DNA افراد، رویای درمان ژنتیکی ناشنوایی برای انسان‌ها تحقق یابد و دیگر فرد ناشنوای مادرزادی وجود نداشته باشد.