این نمایشنامهنویس و کارگردان تئاتر که یکی از اعضای هیأت انتخاب ششمین دوره جشنواره تئاتر شهر است در گفتوگویی با ایسنا درباره آثار این دوره از جشنواره و همچنین این رویداد هنری بیان کرد: همان طور که از اسم و رسم این جشنواره برمیآید اخلاق شهروندی و مسائل مربوط به شهروندان امروز به ویژه شهر تهران را در آثار این جشنواره میبینیم و از این لحاظ میتوان گفت جشنواره تئاتر شهر یکی از جشنوارههای لازم برای تئاتر ما در میان بیشمار جشنوارههایی است که برگزار میشوند.
او افزود: این مسئله را در بازبینی آثار که خیلی فشرده و به صورت دیدن 80 کار در طول 10 روز بود، به طور محسوس مشاهده کردم و این تفاوت برایم مشهود بود که آثار ارائهشده مخصوص جشنواره تئاتر شهر هستند و موضوعات آن با تم جشنواره یعنی مسائل بغرنج اخلاق شهروندی همخوان است.
برهانیمرند ادامه داد: یکی از اتفاقات جالب توجه این جشنواره برای من این بود که شاهد بروز استعدادهایی در حوزه متن و اجرا بودم. این در حالی است که بنا به ذوق و شوق شخصی کم اثر نمیبینم و کم هم اثر نمیخوانم اما در این مدت به ویژه به لحاظ متن و بازی در برخی آثار به وجد آمدم و کارهایی را دیدم که امیدوارکننده بودند.
او خاطرنشان کرد: این جشنواره میتواند به جوانها فرصت بروز استعدادهایشان را بدهد تا آنها خودنمایی کنند و اگر میدان ببینند نویسندههای قدرتمندی را در تئاتر ایران خواهیم داشت که میتوانند امیدهای آینده باشند.
این نمایشنامهنویس اضافه کرد: البته ممکن است برخی موضوعات آثار ارائهشده به مذاق مسئولان خوش نیاید چرا که به موضوعات بغرنج جامعه پرداخته بودند و در مواردی انگار سیاهنمایی شده بود، در حالی که اگر به سطح شهر نگاه کنیم متوجه می شویم تمام این سیاهیها وجود دارد و به همین دلیل این آثار آیینه تمامنمای شهر شدند که اگرچه تلخ و رنجآور هستند، اما طرح موضوعات و مشکلات در آنها یک اتفاق مثبت است.
برهانیمرند گفت: این رویداد تئاتری فرصت بروز و ظهور نمایشنامهنویسان جوانی را به تئاتر ایران داده در حالی که آثار حرفهای تئاتر امروز ما محافظهکار شدهاند و موضوعات پلشتی همچون گیشه در کارها اولویت پیدا کرده است.
کارگردان نمایش «پاییز» در پاسخ به اینکه با توجه به ویژگیهای مثبتی که در آثار انتخابشده در جشنواره مشاهده کرده چه باید کرد تا این استعدادها فقط به یک یا دو اجرا در جشنواره محدود نشوند؟ اظهار کرد: این مشکل همه جشنوارههای ماست که گروهها فقط در آنها شرکت میکنند تا جشنوارهای برگزار شود و بعد همه به حال خود رها میشوند، اما امیدوارم شهرداری تهران و سازمان فرهنگی و هنری شهرداری با قدرت مالی و سختافزاری که در اختیار دارند کاری کنند که پرونده این اجراها در جشنواره تئاتر شهر بسته نشود و فرصت برقراری دیالوگ با مردم فراهم شود.
او گفت: فرهنگسراها محل مناسبی برای این گروههای تئاتری هستند تا زحمتشان با دو اجرا در جشنواره تمام نشود و با اجرای آثار خود در این مکانها امکان برقراری ارتباط با مردم را پیدا کنند. البته با توجه به شناختی که از روحیه شهرام کرمی به عنوان دبیر جشنواره دارم مطمئن هستم که او به این مسائل توجه دارد ولی با این حال اصرار دارم که گروههای برجسته جشنواره توسط این رویداد حمایت شوند و به حال خود واگذار نشوند تا نه در سالنهای حرفهای بلکه در گوشه و کنار شهر که هدف اصلی این جشنواره است آثار خود را به اجرا بگذارند.