از دست دادن بینایی میتواند به طورناگهانی یا به تدریج و در طول
زمان رخ دهد. از دست دادن بینایی به طور ناگهانی شامل از دست دادن دید
محیطی، از دست دادن دید مرکزی یا حتی تاری ناگهانی چشم هاست.
گاهی اوقات، بروزناگهانی نقاط نورانی در چشم میتواند از علایم یک بیماری جدی باشد.
علل متعدد نابینایی:
* سرخجه:
سرخجه معمولاً با نابینایی ارتباط دارد. این بیماری میتواند از مادر به جنین منتقل شود. درنتیجه اقدامات پیشگیرانه باید انجام شود.
*عفونت کره چشم نوزاد:
در این بیماری چشم نوزاد دچار التهاب است و زمانی رخ میدهد که باکتری از کانال مهبل مادر وارد چشمان نوزاد میشود.
*صدمات چشمی و سوختگی:
غدد محافظ چشم به دلیل آسیب دیدگی و یا سوختگی دچار پوسیدگی میشود
درنتیجه خطر نابینایی افزایش پیدا میکند. این یکی از شایعترین علل
نابینایی است.
*نزدیک بینی:
نزدیک بینی را میتوان از طریق استفاده ازعینک اصلاح کرد. با این حال
برخی از افراد حتی با استفاده از عینک نیز قادر به درست دیدن نیستند. دلیل
این موضوع مشکلاتی مانند آبمروارید، جداشدگی شبکیه و ... است.
*پارگی درشبکیه:
با توجه به روند پیری یا ژنتیک، ممکن است افراد دچار پارگی در شبکیه چشم
شوند و این حالت ممکن است به نابینایی منجرشود. این وضعیت براثر انحطاط
شبکیه چشم رخ میدهد.
* هیپوپلازی وآتروفی عصب بینایی:
هیپوپلازی عصب بینایی پس از تولد یا به دلیل ارثی در پی قطع جریان خون به
عصب بینایی به وجود میآید. آتروفی عصب بینایی به دلیل کمبود الیاف عصب
بینایی که ممکن است همراه با نقص یا معلولیت رخ دهد، به وجود میآید.
* آبمروارید:
این علت شایع نابینایی در افراد سالمند شایع است. برخی از علایم اصلی آن
شامل تاری دید، کاهش دید در شب، محو شدن رنگها و دوبینی است.
* دژنراسیون ماکولا:
این اختلال از 60 سالگی به بعد رخ میدهد. این بیماری به دید مرکزی آسیب
میرساند. درنتیجه روی توانایی خواندن، نوشتن و رانندگی تاثیر میگذارد.
* آبسیاه:
آب سیاه زمانی رخ میدهد که فشار مایع در داخل چشم افزایش می یابد ، درنتیجه به عصب بینایی صدمه میزند.
*رتینوپاتی دیابتی: