کلوپ ۲۷ ساله‌ها

هرکسی که خیال می‌کند 13 عددی نحس است، باید یک‌بار با دقت 27 را بررسی کند. وقتی بفهمید که چند هنرمند در سن 27 سالگی فوت کرده‌اند، قدری مضطرب خواهید شد، مخصوصاً اگر 26 سال داشته باشید.

آنتون یلچین Anton Yelchinمرگ آخرین فرد اضافه‌شده به کلاب 27، ناراحت‌کننده‌ترین مرگ در بین آن‌ها است. در 19 ژوئن سال 2016، یلچین که برای بازی در نقش Pavel Chekov در سری فیلم‌های «پیشتازان فضا» Star Trek، ساخته جی جی آبرامز J.J. Abrams به شهرت رسیده بود، وقتی از ماشین جیپ خود پیاده شد تا درب حیاط خانه‌اش در کالیفرنیا را باز کند و به داخل برود، حادثه‌ای برایش اتفاق افتاد. ناگهان ماشین به حرکت درآمد و به او اصابت کرد و او را محکم به در آهنی چسباند. وقتی دوستانش به خانه او رسیدند، یلچین درگذشته بود. بعد از این اتفاق، سازندگان «پیشتازان فضا» فیلم بعدی این مجموعه که چند هفته بعد اکران شد را به یاد و خاطره یلچین تقدیم کردند.

جاناتان برندیس Jonathan Brandisبا این‌که برندیس بازیگری را از سن کم شروع کرده بود، اما بزرگ‌ترین موفقیت زندگی حرفه‌ای‌اش بازی در مجموعه تلویزیونی SeaQuest DSV و فیلم‌هایی ازجمله The NeverEnding Story 2، کفشدوزک Ladybugs و Sidekicks و Stephen King’s It بود. وقتی پخش مجموعه تلویزیونی seaQuest DSV در سال 1996 به پایان رسید، اوضاع کاری برندیس خیلی خوب نبود. شاید به خاطر شرایط زندگی حرفه‌ای‌اش و یا به خاطر دلایل شخصی دیگری، برندیس در 12 نوامبر سال 2003 خود را به‌ دار آویخت.

ایمی واینهاوس Amy Winehouseاو حرفه موسیقی خود را با آلبوم Frank در سال 2003 آغاز کرد و وقتی در سال 2006 آلبوم Back to Black را منتشر کرد، به خواننده‌ای با شهرت جهانی تبدیل شد و آهنگ Rehab او در رده 10 آهنگ برتر Billboard قرار گرفت. با این‌که ایمی صدای فوق‌العاده‌ای داشت، اما چندین بار به خاطر روابط شخصی‌اش، نامش در روزنامه‌های زرد هنرمندان به چشم می‌خورد. تا جایی که این روابط باعث شکست روحی او شدند. وقتی ایمی در 23 جولای سال 2011 فوت کرد، درجه الکل خونش، 5 برابر بیشتر از حد مجاز بود.

کرت کوبین Kurt Cobainوقتی آهنگی به‌نام «من از خودم متنفرم و می‌خواهم بمیرم» I Hate Myself and Want to Die بنویسی، کسی از خبر خودکشی‌ات شوکه نمی‌شود. در مورد کرت کوبین این‌طور بود، با‌این‌حال نمی‌توان از تأثیر او در موسیقی چشم‌پوشی کرد. او از مرکز ترک اعتیادی در لس‌آنجلس که برای ترک اعتیاد هروئین خود در آنجا تحت درمان بود، فرار کرد و در 5 آوریل سال 1994 به خانه خود در سیاتل برگشت و با شلیک گلوله‌ خودکشی کرد.

کریستن پفاف Kristen Pfaffکریستن پفاف شهرت خود را با عضویت در گروه موسیقی به‌نام Janitor Joe، به دست آورد، اما هنگامی‌که گروه در حال اجرای برنامه‌ای در کالیفرنیا بودند، کورتنی لاو Courtney Love و Eric Erlandson از او درخواست کردند که به‌عنوان نوازنده بیس، به گروه Hole بپیوندد. او در ابتدا قبول نکرد اما بعد راضی شد. در هنگام ضبط آلبوم جدید در سیاتل، پفاف درگیر مواد مخدر شد و پس از بازگشت به شهر خود، مصرف آن را قطع کرد و در سال 1994 به مرکز ترک اعتیاد رفت، او بار دیگر به گروه Janitor Joe پیوست. بعد از شنیدن خبر فوت کرت کوبین، تصمیم گرفت از هردو گروه بیرون بیاید. متأسفانه در روز 16 ژوئن سال 1994، یک روز قبل از برگشتنش به خانه، براثر مصرف زیاد مواد مخدر درگذشت.

جیمی هندریکس Jimi Hendrixجیمی هندریکس یکی از بهترین نوازنده‌های تاریخ موسیقی راک است و هنوز هم سال‌ها بعد از مرگش، طرفدارانش حسرت موسیقی که اگر زنده بود می‌توانست بسازد را می‌خورند؛ اما هندریکس در آخرین روزهای عمرش وضعیت روانی وخیمی داشت و در صبح 18 سپتامبر سال 1970، وقتی هندریکس برای مبارزه با بی‌خوابی‌اش، 9 قرص خواب مصرف کرد به حدی بی‌حال شد که حالش بهم‌خورد و بر اثر خفگی فوت کرد.

برایان جونز Brian Jonesمیک جگر Mick Jagger و کیت ریچادرز Keith Richards را همه می‌شناسند، اما این برایان جونز بود که در شروع کار گروه رولینگ استونز Rolling Stones، گروه را می‌چرخاند، او گروه را تشکیل داد، اسم گروه را انتخاب کرد، موسیقی و محل‌های کنسرت را انتخاب می‌کرد. او برای گروه مهره مهمی بود تا این‌که کم‌کم این‌ تأثیر کم‌رنگ شد؛ زیرا او درگیر مواد مخدر و الکل شده بود که منجر به افسردگی و تغییرات حالاتش می‌شد. شرایط او باعث شد که درنهایت از رولینگ استونز کنار گذاشته شود. در 3 جولای سال 1969، جسد او در استخری پیدا شد.

جیم موریسون Jim Morrisonبرخلاف شایعات زیادی که در مورد مرگ او وجود دارد، جسد جیم موریسون در 3 جولای سال 1971 در حمام آپارتمانش در پاریس پیدا شد، علت مرگ ایست قلبی تشخیص داده شد. سال‌ها بعد از مرگ او، هنوز او و موسیقی‌اش بسیار محبوب است و طرفداران The Doors او را فراموش نکرده‌اند.

جنیس جاپلین Janis Joplinجنیس جاپلین خواننده موفق موسیقی راک بود که به خشمگینانه خواندن معروف بود. برخلاف اجرای عالی‌اش در کنسرت‌ها، در همان زمان درگیر مواد مخدر شد. سرانجام در روز 4 اکتبر سال 1970 براثر مصرف زیاد هروئین، درگذشت.

ژان میشل باسکیت Jean Michel Basquiat

اگر به هنر نئو اکسپرسیونیسم دهه 80 علاقه‌مند باشید، حتماً باسکیت و هنرمند دوست و همکارش، Andy Warhol را می‌شناسید. رابطه باسکیت با مدونا هم به شهرت او کمک زیادی کرد. متأسفانه او به هروئین اعتیاد داشت و وقتی در سال 1987 Warhol فوت کرد، باسکیت دچار افسردگی شد و مقدار زیادی مواد مصرف می‌کرد. با این‌که او تصمیم ترک داشت، اما در 12 آگوست سال 1988 براثر مصرف بیش‌ازحد هروئین درگذشت.

رابرت جانسون Robert Johnsonاو یکی از موفق‌ترین هنرمندان درزمینهٔ موسیقی کلاسیک و بلوز بود. مرگ جانسون مانند شخصیتش، اسرارآمیز و با شایعات زیادی همراه بود، او در مصاحبه‌ای اعلام کرده بود که در ازای دریافت گیتاری باقدرتی خاص، روحش را به شیطان فروخته است. او در 16 آگوست 1938 درگذشت و دلیل مرگش مشخص نشد.

Ron Pigpen Mckernanرون مک‌کرنان یکی از اعضای اصلی گروه Grateful Dead بود که در موسیقی راک بسیار موفق بودند. متأسفانه اعضای گروه به مصرف LSD اعتیاد پیدا کردند و گروه منحل شد. مک‌کرنان که به‌تنهایی به‌ خواندن ادامه داد، به مصرف الکل رو آورد. در سال 1970 او به‌شدت به الکل اعتیاد پیداکرده بود تاحدی‌که مجبور شد کنسرت‌هایش را لغو کند. او در 8 مارس سال 1973 به دلیل خون‌ریزی داخلی درگذشت.

پیتر هم Pete Hamپیتر هم نمونه‌ هنرمندی است که مشکلات این صنعت جلوی شکوفایی هنر او را گرفت. پس از بستن قرارداد گروه موسیقی آن‌ها با کمپانی وارنر، حقوق آن‌ها درست و به‌موقع پرداخت نمی‌شد به حدی که همه آن‌ها به ورشکستگی رسیده بودند، شکایت کردن نیز فایده‌ای نداشت. هم که به‌زودی پدر می‌شد و مشکلات مالی به او فشار آورده بود، در 23 آوریل 1975 بعد از این‌که با دوست و هم‌گروهی‌اش Tom Evans، نوشیدنی زیادی خورده بود، به خانه رفت و خود را به‌ دار آویخت. 8 سال و نیم بعد، Evans که هنوز برای گرفتن پولشان می‌جنگید، به همین شکل خودکشی کرد.

کریس بل Chris Bellکریس بل خواننده گروه پاپ Big Star شهرت زیادی نداشت و گروه به‌واسطه هم‌گروهی معروف آن‌ها Alex Chilton شهرت پیداکرده بود. برخلاف تلاش زیاد بل برای پیدا کردن کمپانی بهتر و نوشتن آهنگ‌های موفق‌تر، زندگی حرفه‌ای او خیلی موفق نبود و همین باعث افسردگی او شد. در 27 دسامبر 1978، بل در حال رانندگی کنترل ماشینش را از دست داد و در تصادف جان باخت.

لیندا جونز Linda Jonesلیندا جونز خواننده بسیار موفقی بود که اگر هنوز زنده بود یکی از بهترین‌ها درزمینهٔ موسیقی خود می‌شد. او که از بیماری دیابت رنج می‌برد، در 14 مارس 1972، از مادرش خواست که او را از خواب بیدار کند تا برای اجرایی برود؛ اما وقتی مادرش برای بیدار کردن او رفت، او به‌ کما رفته بود. مادر لیندا سریع آمبولانس خبر کرد، اما لیندا فوت کرده بود.

دی بون D. Boonبون گیتاریست گروه معروف The Minutemen، یکی از دلایل مهم موفقیت این گروه بود. موسیقی او منحصربه‌فرد بود. مرگ زودهنگام او واقعاً ناراحت‌کننده است، در 22 دسامبر 1985، بون در تصادف رانندگی جان باخت. مرگ او باعث از هم پاشیدن گروه نیز شد.

Pete De Freitasپیتر نوازنده درام گروه انگلیسی Echo و Bunnymen بود که به خاطر مرگ زودهنگامش فقط شاهد نیمی از موفقیت گروه بود. او در سال 1980 به گروه پیوست اما به خاطر اعتیادش به مواد مخدر در سال 1986 گروه را ترک کرد. او سال بعد برای ضبط آلبوم جدید دوباره به گروه برگشت، این بار او ازدواج کرده بود و به‌زودی پدر می‌شد، به نظر می‌رسید اوضاع زندگی‌اش رو‌به‌راه باشد. متأسفانه خوشبختی‌اش طولانی نبود، پیتر، در 14 ژوئن 1989 وقتی با موتورش از لیورپول به لندن می‌آمد، با ماشینی تصادف کرد و درگذشت.

میا زاپاتا Mia Zapataمیا زاپاتا برخلاف باقی اعضای کلاب 27، به دلیل خودکشی یا مصرف مواد مخدر در این لیست قرار نگرفته است. او به قتل رسید. زاپاتا خواننده اصلی گروه The Gits بود که با موفقیت حرفه خود را ادامه می‌دادند تا این‌که فاجعه اتفاق افتاد. روز 7 جولای 1993 وقتی زاپاتا از باری بیرون آمد، مردی به او حمله کرد و پس از تجاوز به او، او را به قتل رساند. از روی اثر دی‌ان‌ای باقی‌مانده بر بدن زاپاتا، قاتل پیدا شد و به 37 سال زندان محکوم شد.

جوزف مریک «مرد فیلی» Joseph Merrick, Elephant Manجوزف مریک به خواست خودش وارد سیرک نشد، بلکه بیماری نادری که باعث ظاهر عجیبش شده بود، دلیل این اتفاق بود. افراد زیادی به خاطر ظاهر مریک از او می‌ترسیدند و فاصله می‌گرفتند و در آخر دید تنها کاری که می‌تواند بکند استفاده از این ظاهر عجیب برای پول درآوردن است و بنابراین به سیرک پیوست. مدیر سیرک پول مریک را دزدید و در همان زمان بیماری او شدت گرفت و مجبور شد روزهای آخر عمرش را در بیمارستان بگذراند. در 11 آوریل سال 1890، مریک در خواب درگذشت.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.