شیطان پرستی از نگاه فقه
شاید وقتی آن ماجرای بزرگ در بارگاه ربوبی اتفاق می افتاد و ابلیس ملعون یا همان شیطان رجیم خودمان از دستور الهی مبنی بر سجده بر حضرت آدم (ع) سرپیچی می کرد و کت بسته از ملکوت عالم اخراج می شد، به ذهن خود این خبیث هم خطور نمی کرد که روزی برای عده ای انسان نادان و گمراه در مسند خدایی قرار بگیرد و به اصطلاح برای خدای لاشریک هم عرض اندام شریکی و انبازی بکند! والا حتما همان جا این مسأله را به رخ خدا می کشید و بخاطر همان به تهدید خداوند هم می پرداخت!!
به هر حال قدما گفته اند«دنیا» هم ریشه با واژه «دنی» و پست است و از پستی این دنیا همین بس که اشرف مخلوقات آن یعنی انسان به درجه ای از انحراف و انحطاط فکری و رفتاری برسد که شرورترین و منفورترین موجود عالم که همواره شایسته لعن و نفرین تکفیر است را به منزله خدا و معبود خود بداند و بخواند و... «پنهت بالله» (چرا تعجب کردید؟ این بدبخت های شیطان پرست کلی پول می دهند و با عمل جراحی گوش خودشان را دراز وتیز می کنند یا زبان خودشان را از وسط شکاف می دهند تا شبیه شیطان شوند؛ خلاصه قیافه خودشان را تغییر می دهند، ولی کسی حرفی نمی زند حالا ما «پناه بر خدا» ی فارسی را قدری عربی کردیم تعجب می کنید؟!»
حتی جوجه شیطان پرست ها
خلاصه کلام این که در این شماره قصد داریم از منظر فقه وشریعت به دم ودستگاه وتشکیلات شیطان پرستی نگاهی بیندازیم. البته ممکن است برخی بگویند: «بابا شیطان پرستی به معنای واقعی کلمه خیلی نادر است وآن هم در برخی از کشورهای اروپایی مانند انگلستان وایتالیا و.... رواج دارد و ادا و اطوار جوانان و نوجوانان داخلی که نوعی رفتارهای طبیعی برای جلب توجه وکسب جایگاه اجتماعی در این سنین است را نباید به حساب شیطان پرستی گذاشت و به آن گیر داد.»
اما در جواب این دوستان باید بگوییم؛ اولاً اگر نمی دانید بدانید که یکی از قدیمی ترین تفکرات شیطان پرستی در همین بیخ گوش مان یعنی در کردستان عراق رواج دارد به نام فرقه «یزیدیه» که متأسفانه عده ای در مناطق مرزی داخل کشور هم به این فرقه تعلق دارند که شیطان را «مک طاووسم خطاب می کنند و برای خود تشکیلات گسترده و رهبر و.. دارند و حتی از نماینده در پارلمان عراق هم برخوردارند.
ثانیاً انحراف و خطا ه شوخی بردار نیست وحتی یک بچه هم اگر با آتش بازی کند می سوزد. در نتیجه همین جوجه شیطان پرستی های خودمان هم چه بسا شوخی شوخی خود را گرفتار برخی انحرافات و آلودگی ها کنند که گام اول جلوگیری از این خطر آگاهی وشناخت درست جوانب وابعاد انحراف واشتباه در این زمینه است.
ارتداد خطری در کمین
مهم ترین و جدی ترین خطری که ممکن است در تمایل و ورود به این فرقه ها و گروه ها دامن گیر انسان شود خطر ارتداد است. هر چند بحث ارتداد بحثی جدی و پرحاشیه و البته کاملاً منطقی و متقن در معارف دینی ما و دیگر ادیان آسمانی است که جای بحث و تأمل بسیار داد،ر اما به طور مختصر می توان گفت هر نوع تغییر تفکر اعتقادی و بازگشت عالمانه و از روی قصد از عقاید و باورهای بنیادین اسلامی که از ضروریات دین به حساب می آید، در حکم ارتداد است و احکام سخت و سنگینی را به دنبال دارد.
البته تحقق عنوان مرتد برای یک فرد شروط و حدود خاص خود را دارد که فقها با برخی اختلافات آن را بیان کرده اند. اما نباید تصور کرد که فرد مرتد مانند قطام سریال امام علی(ع) قیافه اش شبیه گرگ می شود یا شاخ بزرگی وسط کله اش درمی آید؟! بلکه با یک جمله ساده و کفرآمیز هم ممکن است فرد در زمره افراد مرتد دربیاید که این خطر را نباید شوخی تلقی کرد.
در عین حال برخورد قضایی با فرد مرتد مسأله ای حکومتی است؛ اما وقتی فردی مرتد شد نه مالک اموال خود است و نه دیگر همسر شرعی اش به او تعلق دارد. یعنی مانند فرد مرده تلقی می شود که لازم است اموالش در بین ورثه تقسیم شود و همسرش هم از او جدا می شود. به علاوه خودش هم طبق برخی نظرات نجس محسوب می شود و...
در نیتجه اطرافیانش موظفند تاحد امکان این احکام را رعایت کنند البته اگر ارتداد او برایشان محرز شد. (این بار واقعاً «پنهت بالله»)
شیطان پرست های 12 امامی؟!
از این مرحله که بگذریم و از خطر فجیع ارتداد صرف نظر کنیم نباید از برخی خطرات و آلودگی های دیگر که ممکن است دامن گیر این تفکر شود غافل شد. زیرا بسیاری از جوان هایی که خود را به شکل و شمایل شیطان پرستان در می آورند ته دل شان می گویند «بابا ما که شیطان پرست نیستیم، مسلمان و شیعه 12 امامی هستیم و از روی علاقه و حال و هوای جوانی تیپ satanism می زنیم و خلاصه این کارها از نظر شرعی و دینی مشکلی ندارد.»
در حالی که جدای از بحث عقیدتی خطرات متعدد و گناهان متنوعی ممکن است در کمین همین شیطان پرست های 12 امامی باشد و بنا نیست که معیار و میزان همه چیز فقط آن چه در دل انسان می گذرد باشد و اعمال و رفتار ظاهری ما تحت هر شرایطی بی اشکال یا لااقل قابل اغماض باشد.
اگر بنای دین و شریعت این بود و این حرف های عوامانه که «آدم باید دلش پاک باشد» یا «خدا به دل آدم نگاه می کند نه ظاهرش» درست بود که نیاز به دین جدیدی نداشتیم.
پس رفتار ظاهری و عملکرد بیرونی انسان هم دارای اهمیت بسیاری است، اگرنگوییم همه رفتارهای بیرونی به نوعی تجلی باورها و عقاید درونی ماست و به قول قدما: «از کوزه همان برون تراود که در اوست»
لطفاً مرا ببینید!؟
اولین مشکل ورود در عرصه شیطان پرستی که شاید بارزترین نماد این گروه هم باشد، تأثیرپذیری از مدل ها و شکل و شمایل و تیپ و قیافه شناخته شده این تفکر است. در واقع شیطانپرست ها اصرار دارند در نوع آرایش و پوشش و مدل مو و آلات و ابزاری که به خود آویزان می کنند از هر گروه و جمعیت و حزب دیگری متمایز و متفاوت باشند که الحق و الانصاف در این تلاش موفق هم بوده اند و اگر برخی از تصاویر این افراد را در اینترنت ببینید تصدیق می کنید که خداوکیلی این عده از تیره آدمیزاد جدا شده اند و به موجودی بین انسان و جن یا انسان و حیوان تبدیل شده اند.
به هر حال حتی در نمونه های بسیار بسیار رقیق تر هم اگر کسی در کشور ما بخواهد ادای شیطان پرست ها را درآورد، مجبور است از مدل مو و تیپ و قیافه ای استفاده کند که معمولاً او را انگشت نما می کند و چنان که می دانید این کار یعنی نوع قیافه و پوششی که موجب انگشت نما شدن انسان شود و تحت عنوان «لباس شهرت» قرار می گیرد و حرام است. (هر چند واضح است که اکثر افراد تنها با همین هدف این تیپ را می زنند و ظاهر و باطن شان فریاد می زند «ایها الناس لطفاً مرا ببینید!»)
البته این مسأله بسته به موقعیت های زمانی و مکانی شرایط متفاوتی به خود می گیرد و چه بسا پوشیدن یک تی شرت با آرم شیطان پرستی و حتی استفاده از برخی نمادهای آنها در برخی شهرها مصداق لباس شهرت نباشد؛ اما مسلماً در بسیاری از مناطق کشور هنوز اگر جوانی با این تیپ و قیافه بیرون بیاید ملت نچ نچ کنان او را به هم نشان می دهند و می گویند «حیف گوشت کیلویی 16 هزارتومان که...»
شبیه کروکودیل!
مشکل بعدی این گروه آن است که با تیپ و قیافه ای که به طرفداران و علاقه مندان شان تحمیل می کنند عملاً آنها را از دایره تظاهر به مسلمانی خارج کرده و اگر فرد بخواهد به ریخت و قیافه شیطان پرستان درآید (حتی اگر در جایی زندگی کند که این تیپ یا این لباس باعث انگشت نما شدنس هم نباشد) اما چون با این تیپی که می زند شبیه این موجودات بی دین و بی خدا می شود کار حرامی انجام داده. زیرا در فقه ما شبیه شدن به کافران یا به اصطلاح «تشبه به کفار» حرام است و به همین دلیل است که برخی از مراجع استفاده از کراوات و پاپیون و مانند آن را جایز نمی دانند.
البته چنان که می دانید کار این گروه و ریخت و قیافه ای که برای انسان می سازند از تشبه به کفار گذشته و چیزی شبیه تشبه به حیوانات وحشی است. چنان که شیطان پرستان اصل (Made in England) و مورد عنایت حضرت شیطان کاری با قیافه خودشان می کنند که بیشتر شبیه کروکودیل و هشت پا و مانند آن می شوند.
دست به یقه با خود!
همان طور که گفتیم این قبیل کارها یعنی ایجاد تغییرات مختلف بر روی اعضاء بدن، مانند درست کردن شاخ روی سر یا دو تکه کردن زبان یا رد کردن حلقه های مختلف از اعضاء بدن و ایجاد برجستگی های فراوان در دست و پا و... کار شیطان پرستان اصلی است و معمولاً طرفداران داخلی آنها عملاً در حکم نمونه های چینی دیگر اجناس هستند که کارایی و عملکرد جنس اصل را ندارند. اما در عین حال اگر کسی بخواهد به نوعی از این کارها تقلید کند، باید بداند که هر گونه صدمه زدن به بدن چه به شکل جدی و عمیق یا سطحی و کم درد (اما در هر حال خطرناک) حرام است و کسی حق ندارد روی پوست بدن خود با خراش دادن یا سوزاندن حتی قلب تیرخورده بکشد و «سلطان غم مادر» بنویسد (چه رسد به کشیدن ستاره پنتاگرام یا صلیب برعکس و هرم ابلیسک و...)
در هر حال وارد کردن این گونه صدمات جسمی به بدن، به خودی خود حرام است و فردای قیامت که به اذن و اراده الهی همین اعضاء و جوارح به حرف آمدند یک دفعه می بینید دست خودتان یقه تان را چسبید و از شما شاکی شد که چرا این همه بلا سرش درآوردید و خلاصه برای این که با خودتان دست به یقه نشوید مواظب بدن خودتان باشید و این قدر این اعضاء زبان بسته را اذیت نکنید (البته این بحث برای خیلی از افراد دیگر هم می تواند مطرح باشد. بخصوص افراد وسواسی که دو ساعت سر پا می ایستند و می خواهند یک غسل چند دقیقه ای انجام دهند!)
حواشی غیرمجاز!
یکی دیگر از مشکلات ورود به عرصه شیطان پرستی اگر اهل عقاید و باورها و ادا و اطوارها و ریخت و قیافه آنها هم نباشیم حضور در جمع این افراد و ارتباط با محافل و مجالس آنهاست.
همان طور که می دانید رفتارهای شایع در محافل شیطان پرستی رفتاری غیر دینی و حتی غیرانسانی است که نیازی به ذکر آنها نیست. اما حتی اگر بپذیریم در پارتی های شیطان پرستان داخلی، بسیاری از آن اعمال زشت و تنفرآمیز انجام می شود اما رفتارهای عادی در تقدیس و سرسپردگی به شیطان و توهین به مقدسات ادیان در قالب برخی اشعار و رقص ها و... انجام می شود که حتی حضور در این جمع و شنیدن این کفریات و دیدن این رفتارهای حرام هم حرام بوده و غیر قابل قبول است.
از همین جا گریزی می زنیم به دسته آخری که نه شیطان پرستند و نه اهل استفاده از لباس ها و نمادها و آرایش های آنان و حتی با هیچ جمع شیطان پرستی یا هیچ جوجه شیطان پرست دیگر هم ارتباطی ندارند؛ اما در عین حال فیلم های شیطان پرستان را مشاهده می کنند و به آهنگ های آنان علاقه مندند.
گرچه در شماره های قبل به طور مفصل در مورد موسیقی و جنبه های حرمت آن اشاره کردیم اما اجمالاً خدمت این دوستان عرض می کنیم که حتماً می دانید که بسیاری از این موسیقی ها و فیلم ها حاوی تصاویر مستهجن و آهنگ های حرام و بخصوص اشعار و متون کفرآمیزی است که استفاده از این محصولات خاص را به عملی غیر شرعی تبدیل می کند و خلاصه نمی توان همانند بسیاری از موسیقی های دیگر از این محصولات هم استفاده کرد.
منبع:مجله دیدار آشنا 122
/ک
