پاسخ ستاد حقوق بشر به بیانیه مطبوعاتی تعدادی از گزارشگران ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل در مورد حوادث اخیر در ایران

وقایع اخیر، آزمون دیگری برای مدعیان حقوق بشر بود. نام آمریکا، انگلیس، رژیم صهیونیستی اسرائیل، رژیم عربستان سعودی، داعش، گروهک تروریستی منافقین و برخی رسانه¬های معاند در فهرست حامیان اغتشاشات و خرابکاری¬ها به چشم می¬خورد. این در حالی است که پیشینه انگلیس مملوّ از جنایات علیه ملّت¬های استقلال طلب است؛ رژیم صهیونیستی اسرائیل با خوی اشغالگری و تجاوزکارانه خود هر روز دستش به خون فلسطینی¬های مظلوم آلوده است؛ رژیم استبدادی عربستان سعودی سابقه برگزاری حتّی یک انتخابات را نیز در کارنامه سیاه خود ندارد و در جنایات علیه مردم یمن و بحرین از هیچ اقدامی فروگذار نکرده است؛ دست گروهک تروریستی منافقین به خون بیش از 17 هزار انسان بی¬گناه در ایران آلوده است و همچنان به اقدامات خشونت¬بار خود در حالی که در کشورهای اروپایی آزادانه تردد می¬کنند، ادامه می¬دهد؛ جنایات داعش روی سفّاکان و جنایتکاران تاریخ بشریّت را سفید کرده است. همانطور که در پاراگراف¬های پیشین متذکر گردید دولت آمریکا نیز به رهبری ترامپ در ناآرامی¬های اخیر اقدامات مداخله جویانه خود را در امور داخلی ایران به شکل بی¬شرمانه¬ای افرایش داده است. حمایت آمریکا از اغتشاشات، خشونت طلبی و آتش افروزی در ایران، سرپوشی برای شکست سیاست¬های این کشور و متحدان منطقه¬ای آن است.
آنچه که در این میان مایه تأسّف است، مواضع شتابزده و پیش¬داورانه برخی گزارشگران ویژه شورای حقوق بشر در خصوص ناآرامی های اخیر در ایران است که مبتنی بر شنیده¬های غیرموثّق و راستی¬آزمایی نشده¬ای بیان گردیده است. ایشان در حالی از دستگیری خرابکارها ابراز نگرانی می¬کند که تلویحاً اقدامات آنها در تخریب اموال عمومی، برهم زدن نظم عمومی، کشتن و زخمی نمودن مردم بی¬گناه، از جمله زن و کودک را نادیده می¬گیرد و به آن اشاره¬ای نمی¬کند؛ درحالی که نقش فعّال منافقین و سایر تروریست¬های اجیر و هدایت¬شده از بیرون کشور، در کُشتارهایی که اتفاق افتاد، آشکار بوده و غیرقابل اغماض است و نباید به اسم حقوق بشر از این جنایات حمایت شود. به علاوه، با توجّه به اعلام حمایت رسمی دولت¬هایی مثل آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی از اغتشاشگران، که موجب خسارات جانی و مالی زیادی شده¬اند، انتظار بود که این اقدامات آشوبگران در بیانیه گزارشگران، محکوم می¬شد و حال آن¬که متأسّفانه در این بیانیه به تظاهرات گسترده میلیونی مردم (یعنی همان¬هایی که فرزندانشان و حسینه و مسجدشان مورد هجمه آشوبگران قرار گرفت)، در سراسر کشور هیچ¬گونه اشاره¬ای نشده و مورد توجّه قرار نگرفته است.

این بیانیه¬ها در حالی از محدودیّت¬های اینترنت و شبکه¬های اجتماعی انتقاد و ابراز نگرانی می¬کنند که چشم خود را بر ترویج خشونت، خرابکاری و دستورالعمل¬های ساخت بمب، گاز اشک¬آور و چگونگی مقابله با نیروهای حافظ و تأمین امنیّت در برخی شبکه¬های اجتماعی بسته و به نوعی در کنار آنها قرار گرفته¬اند. آنها صحبت از حمایت از آزادی تجمعات مسالمت¬آمیز می¬کنند، در حالی که از کنار تجمعات خشونت آمیز و خرابکارانه به سادگی می¬گذرند و علاوه بر اینکه نسبت به آن ابراز نگرانی نمی¬کنند بلکه حتّی اشاره¬ای هم به آن ندارند.

در برخی از مواقع مکانیسمهای حقوق بشر بین¬المللی با حمایتهای خود از گروه های تروریستی، مجرمان و جنایتکاران تحت عنوان مدافعان حقوق بشر تبدیل به مکان امنی برای این قبیل افراد و گروه‌ها شده¬اند. اینگونه مواضع نه تنها انحراف از مأموریت نهادهای حقوق بشری است بلکه اعتبار و حیثیت آنها را نیز خدشهدار میکند.

پروژه ناآرامی در ایران توسط اتاق فکر خارجی طراحی شده است. با توجّه به شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور و وجود مطالبات اجتماعی و برخی مشکلات اقتصادی که مورد توجّه تعداد قابل توجّهی از افراد جامعه است، توسط این اتاق فکر خارجی، هدف گذاری هایی تعیین و حتّی تاریخ اعلام آن را نیز مشخص کرده بودند. مرحله بعدی این طرح خارجی، مرحله خشونت و درگیری با مأموران و مسئولان و نیز ایجاد ناامنی در جامعه و به تدریج تجمیع نیروهای خود در داخل و خارج کشور با هدف نهایی ایجاد آشوب و ناامنی در کشور بوده است.

در تجمعاتی که در روزهای گذشته با اهداف صنفی شکل گرفت، متأسّفانه افرادی قصد داشتند که روی این تجمعات موج‌سواری کنند و اقداماتی از جمله سناریوی کُشته¬سازی که جزء اهداف هدایت کنندگان خارج از کشور بوده است، انجام دهند. خوشبختانه مردم ایران مسیر خود را از این افراد جدا کردند. همان¬طور که در پاراگراف¬های پیشین متذکّر گردید برخی از معاندان از خارج از کشور قصد داشتند اقداماتی انجام دهند که موجب تخریب دارایی¬های خصوصی مردم و اموال دولتی بشوند. این افراد و پیروان آنها به دنبال اهدافی غیر از موضوعات معیشتی مد نظر مردم بودند. تعداد زیادی از افرادی که دست به چنین اقداماتی زدند، شناسایی شدند و مورد رسیدگی قضایی قرار گرفتند. تعدادی دستگیر شده¬اند که بیشتر آنها دغدغه معیشتی نداشتند، لیدرها و عناصر اصلی تحویل مراجع قضائی شدند. تعدادی که تحت تأثیر هیجانات جوانی اغفال شده بودند، طی مراحلی به کانون جامعه باز گشتند. در خلال این حوادث پلیس، با توان، اقتدار، عقلانیّت، هوشمندی، با به¬کارگیری آموزش¬های مستمر قبلی و با خویشتن‌داری با این افراد برخورد و با تمام توان برای حفظ امنیّت، جان، مال و ناموس مردم تلاش نمود.