بزرگترین اشتباهی را که می‌توان میان کارمندان دید این است که آنها بیش از اندازه دلواپس عنوان کاری خود هستند. اینکه همه نگرانند به جایگاه مورد علاقه خود نرسند، قابل توجیه است اما تجربه ثابت کرده عنوان شغلی به اندازه توانایی‌ها، تجربیات و قابلیت‌ها‌ی افراد فاکتور مهم‌تری به شمار نمی‌رود. در این مورد نکاتی وجود دارند که می‌توانند کج فهمی کارمندان و مدیران را به حداقل رسانده و موانع این چنینی را از سر راه موفقیتشان بردارند:
رهبر واقعی به عنوان شغلی بالا احتیاجی ندارد
به طور کلی افرادی که به عنوان شغلی اهمیت زیادی می دهند، باور دارند که نمی‌توانند بدون جایگاه‌های بالا تاثیرگذار باشند. اگر کسی برای جدی گرفته شدن نیازمند پست مدیریتی است، پس خصوصیات یک رهبر واقعی را در خود ندارد. افراد تاثیرگذار می‌توانند با ایجاد روابط مثبت و پایه‌گذاری اعتماد متقابل در مسائل کاری، سیستم حمایتی چند جانبه را تشکیل داده تا از این طریق فعالیت یک شرکت روز به روز پیشرفت کند.
برای مثال یک مدیر بالقوه‌ی خوب به پیشنهادات همکاران خود گوش داده، به تفکراتشان احترام گذاشته و آنها را تحقیر نمی‌کند. بیشتر اوقات آنهایی که به عنوان شغلی خود اهمیت نمی دهند، پیشرفت خارق العاده‌ای را تجربه می‌کنند.
موفقیت کاری افراد در گرو ارتباط اجتماعی سازنده و برخورد صحیح با همکارانشان است، اگر فردی تنها بخواهد از عنوان و رتبه‌ی بالا‌ی خود برای مدیریت بهره گیرد و اهمیتی به نوع رهبریش ندهد، نتیجه‌ای جز شکست عایدش نخواهد شد.
الویت اول لذت بردن از مسئولیت‌های محول شده است
کارمندان در صورتی از فعالیت روزانه‌ی خود خرسند می‌شوند که نسبت به محل کار خود احساس تعلق داشته باشند یا از همکاری با تیم خود لذت ببرند. بر اساس تحقیقات مختلف، بهره بردن از عناوین مدیریتی بالا نمی‌تواند عامل موثری در خوشحالی افراد باشد. بعضی موقعیت‌های شغلی را سنبلی از مهم‌بودن تصور می کنند اما این تفکر بعضاً مخرب است چرا که اصولاً سرمایه گذاران میان رؤسای خشن و بی رحمی که تنها به نتیجه گیری فکر می‌کنند و مدیرانی دلسوز که به پیشرفت کارکنانشان می‌اندیشند ، مورد دوم را انتخاب می کنند.
دسته‌ی دوم می‌دانند که عناوین شغلی، سیالند و هر لحظه امکان تغییر دارند. آنها با تمرکز بر ارتقای توانایی‌های خود و تیمشان می‌توانند همه را از فعالیت خود خرسند کنند. در روندی طولانی این اتفاق نه تنها افراد کارکشته‌تری را تربیت خواهد کرد بلکه نتایج بهتری را نیز نتیجه خواهد داد.
عناوین شغلی در شرکت‌های مختلف با یکدیگر تفاوت دارند
هر شرکت سطوح مختلف کاری را به روش خود تقسیم بندی می‌کند. عناوین یکسان در دو شرکت مختلف ممکن است وظایفشان 180 درجه با یکدیگر تفاوت داشته باشد.
استارتاپ‌ها و شرکت‌های صنعت تکنولوژی بر این مطلب آگاهند و از همان ابتدا عناوین شغلی متفاوتی برای خود برگزیده‌اند تا بعضی فعالان بتوانند به راحتی وظایف محوله‌اشان را انجام دهند. در سال‌های گذشته عناوین عجیب و غریبی در استارتاپ‌ها نظیر نینجا، نابغه یا جادوگر تعریف شده و امروزه بسیاری از شرکت ها از آنها بهره می‌برند.
گوگل عناوینی همچون رییس مرورگر و شاهدخت امنیت دارد. نام‌گذاری های اینچینی بیشتر بدین دلیل است که این عناوین شغلی متفاوت، دست و پای افراد را در فعالیت ها و تعریف وظایفشان نبسته و احساس بدی در آنها ایجاد نکند.
برخی افراد نگرانند که با پذیرفتن عنوانی پایین تر از مقام قبلی خود در شرکتی دیگر دچار پسرفت شوند. البته جای نگرانی نیست ممکن است عناوین شغلی که جایگاه پایین‌تری را القا می‌کنند مسئولیت ها و وظایف بهتری نسبت به شغل قبلی داشته باشند. پس افراد باید بدانند احتمال دارد شرح وظایف در شرکت‌های مختلف باهم متفاوت است.
بهتر است حین مصاحبه‌های کاری جایگاه و مسئولیت‌های اشخاص به طور واضح برایشان مشخص شود. در این صورت افراد می‌توانند عنوان را نادیده گرفته و تنها مشخصات دو شغل‌شان را با یکدیگر بسنجند.
ممکن است دو عنوان وظایف یک شغل را تعریف کنند
برخی کمپانی‌ها تصمیم می‌گیرند که یک عنوان شغلی مشخص را با دو نام بخوانند. بدین شکل که یک نام داخلی برای تعیین سطح ارتباطی میان همکاران مشخص می‌شود و نام دیگری عنوانی است که خارج از شرکت برای مراسم ها و نامه‌های رسمی استفاده می‌شود. این مورد نشان دهنده‌ی این نیست که یک فرد نیازمند دو نام شغلی است، بلکه بیشتر به علت جدی گرفته شدن در ارتباطات برون شرکتی صورت می‌گیرد. تا بدین طریق کاربران بدانند با فردی بانفوذ و قدرتمند صحبت می کنند.
در این میان بهترین انتخاب برای نام یک شغل، ترجمه‌ی مستقیم فعالیت‌ها و پیشینه‌ی سوابق یک فرد است. شاید انتخاب نام مهندس ارشد برای فردی که تنها بر فعالیت چند مهندس نظارت دارد انتخاب مناسبی نباشد اما در مقابل می‌تواند ارتباطات فرد را ارتقا بخشد. تنها مشکل زمانی به وجود می‌آید که افراد محل کار خود را تغییر می‌دهند. آنها نمی‌توانند شغل مناسب خود را با توجه به سوابق و اسامی خود بدست آورند. پس باید در بکار بردن نام مناسب در عناوین شغلی دو اسمه بیشتر توجه نمود تا مشکلاتی پیش نیاید.
با جمع بندی موارد بالا می‌توان گفت که عناین شغلی تنها اسامی و نام های برای ارتباط بهتر با همکاران، رؤسا، شرکت‌های دیگر و جامعه است. در صورتی که افراد این نام‌ها و بار معنایشان را برای خود از بین ببرند، می توانند موفقیت خود را تضمین نموده و عنوان مناسب خود را یافته و حفظ کنند.
