به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری میزان،افزایش
اختلاف های دهلی نو و پکن در ماههای گذشته بر سر قرار گرفتن نام مسعود
اظهر سرکرده گروه جیش محمد در لیست تحریم های سازمان ملل ،کریدور اقتصادی
چین و پاکستان و مخالفت چین با عضویت هند در گروه تامین کنندگان هسته ای
باعث شده بود که بسیاری از کارشناسان،انتظار داشتن روابطی عادی بین دوکشور
را به این زودها نداشته باشند.
یک مقام
عالیرتبه در وزارت خارجه هند روز سه شنبه در سخنانی، با مثبت ارزیابی کردن
سفر هفته گذشته 'اس جی شانکار ' معاون وزیر خارجه هند به پکن اظهار کرد
دهلی نو و پکن به رغم وجود اختلاف های زیاد برای همکاری در زمینه افغانستان
به توافق دست یافتند.
به گفته وی،
معاون وزیر خارجه هند در دیدار با جانگ یوئه سی همتای چینی خود امکان انجام
پروژه های توسعه ای مشترک در افغانستان را بررسی کردند.
این
افراد می افزایند در گفت وگوهای معاونان وزارت امور خارجه هند و چین بر
تلاش برای کاهش تنش بین دو کشور برای ادامه رشد اقتصادی تاکید شده است.
کارشناسان
سیاسی، یکی از دلایل اصلی تلاش هند و چین برای توسعه روابط را نامشخص بودن
شرایط جهانی با توجه به بی ثباتی در سیاست خارجی دولت جدید آمریکا می
دانند.
دهلی نو و پکن به رغم سالها گفت و گو تاکنون نه تنها
پیشرفت زیادی در رفع اختلافات به دست نیاورده اند بلکه هر روز مسائل و
اختلافات جدیدی نیز به این اختلاف ها اضافه شده است.
به
رغم گفت وگوهای بین هند و چین ،دهلی نو اعلام کرده است که در کنفرانس
جهانی که توسط رئیس جمهوری چین با موضوع طرح یک کمربند یک جاده، که قرار
است درماه مه در چین برگزار شود، به علت تاکید بر کریدور با پاکستان شرکت
نمی کند.
چین نیز تاکنون بارها با مخالفت برای قرار گرفتن نام مسعود اظهر رهبر گروه تروریستی جیش محمد بر آتش اختلاف بین دو کشور دمیده است.
دهلی
نو این گروه را طراح اصلی حمله تروریستی سال گذشته (دوم ژانویه 2016) به
پایگاه هوایی پتانکت می داند و قصد دارد با قراردادن نام سرکرده این گروه
در فهرست سیاه شورای امنیت سازمان ملل، فعالیت های این گروه را کاهش دهد.
چین
همچنین با مخالفت با عضویت هند در گروه تامین کنندگان هسته ای و یکسان
دانستن شرایط این کشور با پاکستان، مانع عضویت دهلی نو در گروه تامین
کنندگان هسته ای شده است .
دهلی نو نیز
بارها با کریدور اقتصادی چین با پاکستان که از استان غربی چین آغاز و به
بندر گوادر در بلوچستان پاکستان می رسد، مخالفت کرده است.
حالا
باید دیدکه آیا همکاری هند و چین برای توسعه و برقراری ثبات در افغانستان
می تواند زمینه ای برای حل اختلاف های تاریخی دهلی نو و پکن فراهم کند.
/