به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزای میزان، فیلم سینمایی "سد معبر" ساخته "محسن قرایی" این روزها روی پرده سینمای ایران قرار داشته و با گذشت 4 هفته و با داشتن حدوداً هشتاد سالن سینما نتوانسته مرز یک میلیارد تومان فروش را رد کند.
این در حالی است که این فیلم براساس نظر شورای صنفی نمایش به دلیل عدم رعایت کف فروش سینماهای سر گروه خود را از دست داده و قطعاً افت بیشتری در فروش را طی هفته های آتی تجربه خواهد کرد.
نکته قابل توجه در این است که فیلم سد معبر چرا نمی تواند نظر مثبت مخاطب عمومی را به خود جلب کند؟ این فیلم از حضور چهره های سینمایی خودبی بهره مند است اما با این وجود باز هم گیشه را باخته است.
بازی های این فیلم کاملاً قابل قبول و ملموس هستند و به اذعان بسیاری از منتقدین حامد بهداد در سد معبر یکی از بهترین بازی های خود در سالهای گذشته را در سد معبر تجربه کرده است.
بازیگران مکمل نیز توانسته اند در سد معبر موقعیت ها را به خوبی شکل دهند و نادر فلاح باز هم بازی درخشانی از خود ارائه کرده است. البته این را نباید فراموش کنیم که این سبک از شخصیت پردازی برای نادر فلاح کمی خطرناک بوده و ما را یاد برخی دیگر از نقش هایش می اندازد. اتفاقی که شاید این بازیگر خوب سینما را دجار تکرار کند.
مشکل اصلی سد معبر نه در بازیگری که بیشتر در فیلمنامه است. فیلمنامه در نگاه اول رویدادی مهم و اجتماعی را بررسی می کند اما چفت و بست درستی نداشته و نتوانسته از پس ریز داستانک ها بر آید. فیلمنامه در برخورد با شخصیت های مفلوک داستان بیش از روایت حقیقت به بزرگنمایی و اغراق دچار شده وشعار می دهد.
یکی از نکات مثبت فیلمنامه را البته باید در پایان بندی اثر دانست. پایان بندی که بعدها مشخص شد بنا به دلایلی و برای رسیدن به جشنواره اینگونه لحاظ شده و شاید اگر کار به خوبی انجام می شد نمی توانستیم نقطه قوت دیگری در فیلمنامه پیدا کنیم.
محسن قرایی کارگردان اثر کاملاً بازیگران را آزاد گذاشته و شاید در برخی مواقع همه چیز فیلم را به جای کارگردانی به بازیگران مدیون است. بازیگرانی که خوب بازی می کنند ولی مشخصاً کارگردانی نشده اند.
سد معبر فیلم متوسط رو به بالایی است اما به علت حضور سعید روستایی رگه های از فیلم قبلی او (ابد و یک روز) را همراه دارد و همین عاملی شده تا مخاطب میان فیلمنامه و کارگردانی گیر کند. فیلم در بخش هایی بسیار تاثیر گذار اما در اواسط اثر دچار تکراری بیهوده می شود.
سد معبر از آن دسته آثاری است که با کمی پرداخت بهتر در فیلمنامه و کارگردانی به اثری طلایی مبدل می شد. اثری که مشخصاً برای رسیدن جشنواره فیلم فجر کمی سهل انگارانه ساخته شده است.