نتایج بررسی‌هایی که توسط محققان کشورمان انجام‌شده، لزوم توجه به نوعی باکتری خطرناک و هوازی را که می‌تواند موجب بروز مشکل در بیماران دارای نقص ایمنی نظیر مبتلایان به آبسه‌های پستان شود، نشان می‌دهد.
به گزارش به نقل از ایسنا، «نوکاردیا»، باکتری هوازی، رشته‌ای، گرم مثبت و کند رشدی است که به‌طور گسترده در منابع محیطی از قبیل آب، خاک، ذرات گردوغبار و گیاهان در حال فساد زندگی می‌کند. این گروه از باکتری‌ها قادرند از طریق استنشاق ذرات گردوغبار و یا تلقیح تروماتیک، به بدن انسان راه یابند و عفونت ریوی موسوم به «نوکاردیوزیس» را در بیماران نقص سیستم ایمنی و حتی افراد سالم پدید آورند.
بیماران نقص سیستم ایمنی همچون بیماران سرطانی، دیابت و دریافت‌کنندگان پیوند به دلیل مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، مستعد ابتلا به عفونت نوکاردیا به‌صورت بیماری حاد یا مزمن چرکی هستند.
در این خصوص پژوهشی توسط یکی از پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام‌شده که در آن اهمیت شناسایی و تشخیص این باکتری در مبتلایان به آبسه‌های پستان مورد بررسی قرار گرفته است.
روش انجام این پژوهش به صورت مطالعه مروری بر روی مشاهدات شخصی و نیز مطالعات انجام‌شده گذشته بوده است.
نتایج تحقیق "کیخا" از گروه میکروبیولوژی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان نشان می‌دهد با توجه به این‌که عفونت‌های نوکاردیایی را نمی‌توان بر اساس تظاهرات بالینی و یافته‌های رادیولوژیک تشخیص داد، لذا تکنیک‌های آزمایشگاهی همچون کشت و رنگ‌آمیزی گرم به‌عنوان کلیدی‌ترین تست‌های شناسایی جنس نوکاردیا به حساب می‌آیند.
همچنین عفونت‌های نوکاردیایی را می‌توان از چرک، ترشحات برونش، نمونه‌های بافتی و به میزان کمتر از نمونه‌های خون و ادرار جداسازی کرد.
بر اساس گفته‌های محقق فوق، عدم‌تشخیص صحیح عفونت‌های نوکاردیایی موجب مرگ‌ومیر بیماران در بیش از 30 درصد موارد شده است که این مطلب بازگوکننده اهمیت شناسایی جنس نوکاردیا تا سطح گونه است.
این محقق می‌افزاید: «مطالعات نشان داده‌اند که گونه‌های نوکاردیا، الگوی حساسیت دارویی متفاوت و مختص به خود را دارند. علاوه بر این، تجویز بیش‌ازحد و نامناسب آنتی‌بیوتیک‌ها موجب شده است که برخی گونه‌های نوکاردیا نسبت به این دارو مقاوم شوند. بنابراین جداسازی و تشخیص گونه و همچنین تعیین الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی این باکتری از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است».
شایان ذکر است نتایج حاصل از این پژوهش در «فصل‌نامه بیماری‌های پستان ایران» از نشریات متعلق به جهاد دانشگاهی به چاپ رسیده است.
