این روزها صحبت از گفتوگوی ملی بین جریان های
سیاسی در فضای رسانه ای کشور مطرح است، نفس «گفتوگوی ملی» همچون «وحدت ملی» ضرورتی برای نظام است که به طور مستمر مورد هجمه و تهدید مکرر فرهنگی، نظامی، اقتصادی
و اجتماعی بیگانگان قرار دارد. اما در
درجه اول باید هدف و منظور گفتوگو مشخص باشد، چرا که در غیر این صورت، نتیجه ای نخواهد
داشت.
با روشن شدن هدف گفتوگو است که می توان
قضاوتی شفافتر درباره ایده «گفت و گو» داشت. البته بخشی از
نخبگان و جریانهای سیاسی، داخل پازل دشمن بازی می کنند چون موضعگیریهایشان با
آرمان های انقلاب و اندیشههای امام مغایر است و این مسئله دشمن را نسبت به انقلاب
به طمع می اندازد. گفتگو با چنین جریانهایی معنی ندارد.
نتیجه گفتوگو باید حفظ آرمان های انقلاب و خط
امام و رهبری باشد. نخبگان و عناصر تأثیرگذار سیاسی مناسب است درباره موضوعاتی
همچون موانع سر راه انتقال آرمان های انقلاب به نسل جدید و مقابله با نفوذ دشمن، به بحث و تبادل نظر بنشینند و راهکار ارائه دهند تا فرایند تحقق اهداف انقلاب در
جامعه اسلامی ایران سریعتر به نتیجه برسد.
درباره اینکه چه کسانی می توانند به طور
نمادین آغازگر گفتوگوی ملی شوند؛ قبلا گفتگوها حول شخصیت ها بیشتر دور می زد؛ اما در حال حاضر چنین شخصیت هایی نداریم. بنابراین معتقدیم امروز باید گفتگوها بین احزاب شکل
بگیرد و احزاب به جای اشخاص با هم به گفتوگو بنشینند. بر همین اساس موتلفه اعلام
آمادگی کرد؛ اما روی مصادیق از جناح مقابل هنوز گروهی مشخص نشده است. اگر نیاز به تعیین نام
باشد، در شورای مرکزی موتلفه بحث و تصمیم گیری می کنیم. در مجموع موتلفه اسلامی، حاضر است با احزاب
استخواندار و فراگیر جناح اصلاح طلب گفتگو کند.
*عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی
27214