آیا بازار گجت‌های پوشیدنی در حال رشد است یا برخلاف پیش‌بینی‌های انجام‌شده، روند رو به افولی طی می‌کند؟ گجت‌های پوشیدنی در ابتدا با انواع مختلف، عمر باتری پایین، قیمت‌های بالا و امکانات محدود راهی بازار شدند و همین امر باعث شد برخلاف پیش‌بینی‌ها، آن‌چنان که باید از این محصولات استقبال نشود. همین موضوع باعث شد بسیاری روی از گجت‌های پوشیدنی برگردانند و این محصولات را به‌عنوان مهره‌ای سوخته در دنیای فناوری به شمار آورند.
گزارش جدید IDC نشان از این دارد که در پاییز 2016 اوضاع بهبود یافته و میزان عرضه‌ی گجت‌های پوشیدنی به بازار با رشدی 16.9 درصدی همراه شده است. این افزایش باعث شده عرضه‌ی گجت‌های پوشیدنی با آمار 33.9 میلیون دستگاه در طول سه ماه، به بالاترین رکورد خود از ابتدای عرضه‌ی این محصولات به بازار برسد.
IDC عوامل متعددی برای افزایش رشد عرضه عنوان کرده است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به افزایش تعداد تولیدکنندگان فعال در این حوزه اشاره کرد. به‌عنوان مثال بنا بر گزارش‌ها، گوگل در نظر دارد در سال جاری میلادی وارد عرصه‌ی گجت‌های پوشیدنی شود. همچنین باید به افزایش قابلیت‌ها در گجت‌های پوشیدنی نظیر امکان پشتیبانی از سیم‌کارت به‌منظور عملکرد مستقل از گوشی اشاره کرد که اقبال این محصولات را افزایش داده است.
جیتش اوربانی، تحلیل‌گر موسسه‌ی IDC در این خصوص چنین اظهار نظر کرده است:
با پیشرفت تکنولوژی ساخت ساعت‌ها و دستبندهای هوشمند، ساعت‌های هیبریدی و سایر لوازم جانبی در عرصه‌ی مد به قابلیت‌های هوشمند نظیر سنجش میزان سلامتی مجهز می‌شوند و از این‌رو گجت‌های هوشمند نظر بسیاری را به خود جلب می‌کنند. همین موضوع سبب شده است کمپانی‌ها شانس بیشتری را برای فروش انواع گجت‌های پوشیدنی زیر پرچم فشن داشته باشند.
به بیان بهتر، در صورتی که کمپانی‌ها بتوانند تکنولوژی را به پس‌زمینه‌ی محصولات پوشیدنی ببرند و جنبه‌ی زینتی و فشن این گجت‌ها را افزایش دهند، در این صورت فروش نیز بالا می‌رود.
نگاهی عمیق‌تر به این طرز نگرش، نشان می‌دهد که این رویکرد در حوزه‌ی گجت‌های پوشیدنی منطقی‌تر است. گجت‌های هوشمند نظیر گوشی‌ها عمر کوتاهی دارند و با عرضه‌ی نسل جدید، سریع گرد کهنگی به خود می‌گیرند؛ اما گجت‌های پوشیدنی که سعی در کنار زدن ساعت‌های مکانیکی و انواع دستبندها دارند، باید عمر بیشتری داشته باشند؛ چراکه تعریف پوشیدنی‌ها در جوامع انسانی به‌گونه‌ای است که برای مثال عمری چند ده‌ساله را برای یک ساعت رقم زده است. فعالیت برای افزایش جنبه‌ی فشن، مد و اضافه کردن فاکتورهای زینتی، می‌تواند کمک زیادی به افزایش فروش این محصولات بکند.
هرچند در پاییز 2016 شاهد افزایش عرضه بوده‌ایم، اما این افزایش فوق‌العاده نیست. این موضوع مخصوصا برای ساعت‌های هوشمند بیش از پیش محسوس است. ساعت‌های هوشمند باید وجهه‌ای منحصربه‌فرد برای خود ترسیم کنند، به‌طوری‌که کاربران به این باور برسند که گجت دیگری نمی‌تواند جای ساعت هوشمند را بگیرد. دستبندهای سلامتی می‌توانند فاکتورهای سلامتی را ثبت کنند، گوشی‌های هوشمند، اعلان‌ها را نمایش می‌دهند، حال آنکه ساعت‌های هوشمند با در اختیار داشتن مجموع این قابلیت‌ها، ضرورتی برای کاربران به‌منظور خرید ایجاد نمی‌کنند.
