داشتن روابط خوب با مردم بسیار مهم است چون روابط اجتماعی بخشی از زندگی ما را تشکیل می دهد. درست است که برقراری ارتباط با دیگران همیشه نتیجه خوبی ندارد اما هر چه بیشتر از خودتان روی دیگران متمرکز شوید تنهاتر می شوید.پس این عادت ها را کنار بگذارید و کمی هم به اولویت های خودتان متمرکز شوید.
نمی توانید “نه” بگویید
بیشتر از این که به کارهای خودتان رسیدگی کنید در خدمت دیگران هستید. کمک کردن، مشورت، خرید، مراقب، قرض دادن و خیلی کارهای دیگر که باعث می شوند وقت ارزشمندتان را از دست بدهید. اگر از خودتان بپرسید این افراد تا به حال چه کاری برای شما انجام داده اند ممکن است نتوانید به هیچ پاسخی برسید.
کارهای خودتان را در اولویت درجه یک قرار دهید. ممکن است دیگران شما را آدم خودخواهی بشناسند اما هرگز خود را درگیر حرف دیگران نکنید. قبل از این که دست کمک به کسی دراز کنید از خودتان بپرسید آیا این شخص همیشه از دیگران منفعت می برد؟
به دنبال تایید دیگران هستید
اعتماد به نفس ندارید و دائما سعی می کنید تایید دیگران را دریافت کنید. کاری انجام می دهید که رئیس، همکاران، دوستان و خویشاوندانتان از شما تعریف کنند. وقتی تایید می شوید احساس می کنید کار درستی انجام داده اید. در غیر اینصورت احساس می کنید کار اشتباهی انجام داده اید.
باید بپذیرید که خوب هستید و نیازی به تایید دیگران ندارید. به جای این که دنبال تایید دیگران باشید برای رسیدن به اهدافتان تلاش کنید. در حرفه خود پیشرفت کنید، مراقب سلامت خود باشید، دیگران را دوست داشته باشید و دوست داشتنی باشید. اعتماد به نفس همدم وفادار شما خواهد شد و دیگر نیازی به تایید دیگران نخواهید داشت.
به خودتان اجازه اظهار نظر نمی دهید
بحث نمی کنید، شکایت نمی کنید و برای حق و حقوق خودتان نمی جنگید. راحت ترین کار برای شما این است که بپذیرید، صبور و آرام باشید، از درگیری پرهیز کنید و بچه خوبی باشید. اگر عقایدتان را به زبان نیاورید دیگران هرگز متوجه آن ها نخواهند شد.
به خودتان اجازه نظر دادن بدهید. شما نیازی به حمایت کسانی که صدایشان از شما بلندتر است یا اعتماد به نفس بیشتری دارند ندارید. وقتی عقاید خودتان را بیان کنید وجود فردی خودتان را نشان می دهید. احترام بهتر از یک لحظه لبخند است.
خودتان را به خاطر دیگران مقصر می دانید
همیشه به خاطر این که نتوانسته اید درخواست کسی را انجام دهید یا افکار او را حدس بزنید معذرت خواهی می کنید. توقع، خشم، تهدید، ناراحتی، نارضایتی و هر احساس منفی از جانب دیگران شما را می ترساند و باعث می شود احساس گناه کنید و خودتان را مقصر بدانید.
باری که به دوش گرفته اید را زمین بگذارید. شما مسئول، احساس، انتظارات و مشکلات دیگران نیستید. هر وقت احساس گناه کردید به این فکر کنید که آیا آن شخص خودش برای رفع مشکل خود کاری کرده است؟ چرا وقت برای ناله و شکایت کردن دارند ولی برای حل مشکل نه.
هیچ مرزی ندارید
همیشه آماده انجام دادن هر کاری برای دیگران هستید. وقتی یکی از دوستانتان مشکلی فوری دارد تمام کارهای خود را رها می کنید و برای حل مشکل او تلاش می کنید.
به هنجارها و قوانین خودتان فکر کنید و آن را برای دیگران بازگو کنید. به عنوان مثال بگویید که روز جمعه نمی خواهید هیچ کاری انجام دهید. عذر و بهانه نیاورید و قبل از هر چیزی اولویت های خودتان را در نظر بگیرید.
کارهایی انجام می دهید که دوست ندارید
بین درخواست های دوستان و آشنایان گیر افتاده اید و به ندرت درخواستی را رد می کنید بنابراین وقت تان را با کارهای زیادی که دوست ندارید پر می کنید و هیچ کدام از کارها مختص خودتان نیست.
زمان استراحت، کار، کارهای خانه، پیاده روی، مسافرت و… را تعیین کنید. یک روز برای انجام کاری که دوست دارید اختصاص دهید. اولویت های خودتان را مشخص کنید و قبل از انجام دادن کار دیگران خوب فکر کنید.
آیا شما هم برای خودتانحد و مرزی تعیین کرده اید؟ واکنش دیگران نسبت به مرزهای شما چیست؟
