۱۰ فیلم دیدنی جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین در سال ۲۰۱۸

جشنواره‌ی بین‌المللی فیلم برلین، اولین جشنواره‌ی بزرگ اروپایی در سال 2018 که در آن بیش از 400 فیلم مختلف و متنوع اکران خواهند شد، از پنجشنبه آغاز می‌شود. از عناوین فیلم‌سازان مشهور مانند وس اندرسن Wes Anderson به نام «جزیره‌ی سگ‌ها» Isle of Dogs گرفته تا آثار برجسته‌ی کارگردانان خوش‌فکر اروپایی مانند کریستین پتزولد Christian Petzold و کورنلیو پورومبوی Corneliu Porumboiu، جشنواره‌ی برلین شاهد طیف متنوع آثار مختلف سینمای نو خواهد بود.
IndieWire در آلمان حضور خواهد داشت تا آخرین اخبار را از این جشنواره به مخاطبان برساند. در ادامه به بررسی 10 فیلمی که برای تماشای آن‌ها در این جشنواره هیجان‌زده هستیم می‌پردازیم.

Evaهر جا پای هوپرت Huppert در میان باشد، ما هم هستیم. هیچ جشنواره‌ی فیلم اروپایی قابل قبولی بدون حضور حداقل یکی از فیلم‌های ایزابل هوپرت Isabelle Huppert کامل نیست؛ و ما بسیار خرسندیم گزارش کنیم که جشنواره‌ی برلین 2018 شامل یکی از فیلم‌های این بازیگر فوق‌العاده‌ی فرانسوی در نقش اول آن است. او نقش شخصیتی به‌یادماندنی را در آخرین درام اروتیک از کارگردان «به درود ملکه‌ی من» Farewell My Queen بنو ژاکو Benoit Jacquot بازی می‌کند.

Grassپس از اکران سه عنوان مجزا در سال گذشته، کارگردان شگفت‌انگیز کره‌ای هونگ سانگ سو Hong Sang-soo با اولین فیلم خود در سال 2018، به جشنواره‌ی فیلم برلین بازگشته است. «علف» Grass که مدتش 66 دقیقه است، یکی از کوتاه‌ترین فیلم‌هایی است که هونگ سانگ سو Hong Sang-soo تابه‌حال ساخته است، اما درعین‌حال تضمین می‌کند که یکی از تکان‌دهنده‌ترین آثار او هم باشد. کارگردان داستان را در یک لوکیشن روایت می‌کند تا بازیگوشی روایی که همیشه قلب کارهایش بوده است، تشدید کند.

Isle of Dogs

با وجودی که «آقای فاکس شگفت‌انگیز» Fantastic Mr. Fox یک موفقیت بی‌چون‌وچرا (و یکی از بهترین انیمیشن‌های قرن بیست و یکم) بود، مشخص نبود که آیا وس اندرسن Wes Anderson دوباره به دنیای پر تب‌وتاب استاپ-موشن بازمی‌گردد یا خیر. از طرفی این فرم بسیار مناسب دقت فوق‌العاده‌ی کارگردان به جزئیات است که امضای کارهای اوست و از طرف دیگر استاپ-موشن بسیار طاقت‌فرساست. خوشبختانه اندرسن دست‌به‌کار شد و دومین فیلم استاپ-موشن او در جشنواره‌ی فیلم برلین اکران خواهد شد.

Museo
فیلم Gueros از کارگردان مکزیکی آلونسو روزپالاشیوس Alonso Ruizpalacios، درعین‌حال که یک فیلم خنده‌دار جاده‌ای است، برداشتی از اوضاع سیاسی آشفته‌ی مکزیک است و هویت‌های شخصی و ملی این کشور را با تعادلی نقادانه و دقیق بررسی می‌کند.

Notes on an Appearanceبخش انجمن برلین معمولاً ایدئال‌ترین مکان برای اکتشافات است، ازجمله روایتگری‌های تجربی فراوانی که عدم فروش خود را با ریسک خلاقانه‌ی واقعی جبران می‌کنند. فیلم Notes on an Appearance یکی از این فیلم‌هاست. این فیلم که دومین فیلم ریکی دامبروز Ricky D’Ambrose است، مدت پخشی حدود 60 دقیقه دارد که در آن بدون از دست دادن حتی یک فریم، داستان یک پسر نیویورکی به نام دیوید David را روایت می‌کند که به طرز غیرمنتظره‌ای ناپدید می‌شود.

The Real Estateبازخوردهای اولیه برای این درام خانوادگی سوئدی مثبت بوده‌اند که درباره‌ی یک خانم متمول است که در بازگشت از سفری لوکس و اشرافی خانواده‌اش را در حالی زار می‌یابد. او درمی‌یابد آپارتمانی که از پدرش به ارث برده است به خاطر بی‌توجهی بستگانش در شرایط بدی قرار دارد. تلاش‌های او برای باثبات کردن موقعیت منجر به بروز کمدی تاریک در تلاش‌های نافرجام او به‌عنوان یک خانم اشرافی برای مواجهه با واقعیت تلخ اجبار برای مدیریت کردن پول‌هایش، می‌شود.

Season of the Devilکارگردان فیلیپینی لاو دیاز Lav Diaz فیلم‌های بسیار طولانی می‌سازد — «فصل شیطان» Season of the Devil با مدت‌زمان 234 دقیقه یکی از فیلم‌های کوتاه‌تر او محسوب می‌شود — اما آن‌ها همیشه برای تماشاگرانی که این چالش را می‌پذیرند ارزش تماشا دارد. کارهای دیاز Diaz متشکل از شیرجه‌های عمیق و جدی به تاریخ پر چالش کشورش است و معمولاً باعث شگفتی داوران جشنواره می‌شود که آمادگی رویارویی باانگیزه‌ی او را ندارند.

Transitکارگردان «فینیکس» Phoenix کریستین پتزولد Christian Petzold با یک درام که یکی از بزرگ‌ترین فجایع پناهندگی قرن بیستم را به یکی از بزرگ‌ترین فجایع پناهندگی قرن بیست و یکم پیوند می‌دهد، به عرصه‌ی فیلم بازگشته است. داستان «انتقال» Transit در مارسی روایت شده و با اقتباس از رمان آنا سگرز Anna Seghers به همین نام است و بازیگران حال و گذشته به یک اندازه در آن حضور دارند. مردمی که سعی دارند از مشکلات عصر مدرن فرار کنند با مردمی که از دست نازی‌ها فراری هستند برخورد می‌کنند، این دو کمپ با مراجعه به یادداشت‌های خود در سالیان گذشته سعی می‌کنند به یکدیگر مشورت دهند، در فضایی که نهایتاً متعلق به هیچ‌کدام آن‌ها و احتمالاً هیچ‌کس دیگر، نیست.

U — July 22دیر یا زود کسی پیدا می‌شد که یک فیلم درباره‌ی آندرس بریویک Anders Breivik بسازد؛ تروریست نروژی که هشت نفر را در یک عملیات بمب‌گذاری در اسلو Oslo کشت و سپس 69 نفر را در یک کمپ تابستانی در جزیره‌ی ایتایا Utøya به قتل رساند. کارگردان اریک پوپ Erik Poppe (که سال قبل با فیلم «انتخاب پادشاه» The King’s Choice در جشنواره‌ی فیلم برلین حضور داشت)، این وظیفه‌ی خطیر را پذیرفته است تا فاجعه‌ی جزیره‌ی ایتایا Utøya را از دید یک دختر 19 ساله که در زمان نامناسب در مکان نامناسب قرارگرفته بود، بازآفرینی کند.

Unsaneاستیون سودربرگ Steven Soderbergh دوباره دست‌به‌کار شده است! پس از توقف، به‌اصطلاح، بازنشستگی خود با یک فیلم پلیسی که در پخش سینمایی کولاک کرد و سپس ساختن یک اپلیکیشن ویدیو که در آن می‌توانید ماجراجویی خودتان را انتخاب کنید، این کارگردان نوآور و خستگی‌ناپذیر، دزدکی با گوشی آیفون خود — یا شاید کسی دیگر — یک فیلم روان‌شناسانه‌ی ترسناک را فیلم‌برداری کرده است. Unsane سودربرگ Soderbergh درباره‌ی یک زن جوان (با بازی کلر فوی Claire Foy) است که ناخواسته متعهد به یک موسسه‌ی بیماری‌های روانی شده است و شروع به زیر سؤال بردن واقعیت‌های زندگی خود می‌شود.
این مطلب برگرفته از نوشته‌ی David Ehrlich و Eric Kohn در وب‌سایت IndieWire است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.