آمریکای مرکزی میزبان فرهنگ های قدرتمند بسیاری بوده که عمدتا پس از ورود مهاجران اروپایی اثری از آنها باقی نمانده است، حالا اما با کمک فناوری لیدار اطلاعات بسیاری از آن ها به دست آمده است.
در این فناوری با ارسال پالس های سنسور لیدار از هوا به زمین و عبور آنها از سطح خاک و شاخ و برگ درختان داده های لازم برای ترسیم نقشه های سه بعدی به دست می آیند.
باستان شناسان اخیرا در تحقیقات مربوط به امپراتوری Purépecha از این حسگرها بهره برده اند که صدها سال قبل در شهر Angamuco واقع در مکزیک ساکن بوده اند. تا همین یک دهه قبل باستان شناسان با استفاده از روش های سنتی طی شش ماه تنها 2 کیلومتر مربع از سکونت گاه های این تمدن را شناسایی کرده بودند.
این محققان پس از استفاده از سنسورهای لیدار و با بررسی لایه های مخفی شده زیر گدازه های آتشفشان پی بردند که این شهر 26 کیلومتر مربع مساحت دارد، در حالی که این میزان 13 کیلومتر مربع تخمین زده شده بود.
«کریس فیشر»، از باستان شناسان دانشگاه کلمبیا و فعالان این پروژه یافته های این تحقیق را در کنفرانسی اعلام کرده است:
در هر کیلومتر مربع از این منطقه وسیع حدود 1500 سازه وجود دارد و در کل حدود 40 هزار ساختمان را در خود جای داده است.
یافته های سنسورهای لیدار نتایج جالبی را به همراه دارند، برای مثال در طرح بندی عجیب این شهر میادین و ساختمان های مهم مثل هرم ها به جای مرکز در اطراف شهر قرار گرفته اند.
مردم Purépecha معاصر آزتک بوده اند اما به اندازه آنها شهرت ندارند. با این حال این مردمان نیز تمدنی بزرگ را به مرکزیت شهر Tzintzuntzan بنیان نهاده اند که بر اساس یافته های این پروژه از Angamuco کوچکتر بوده اما تراکم جمعیت در آن بیشتر بوده است.
بر این اساس Angamuco به عنوان بزرگترین شهر در غرب مکزیک بین سال های 1000 تا 1350 میلادی میزبان حدود صد هزار نفر بوده است. استفاده از سنسورهای لیدار در باستان شناسی روز به روز در حال افزایش است چرا که امکان اسکن نواحی وسیعی رادر چند دقیقه فراهم می کند.
