عبدالمجید شریف زاده، استاد دانشگاه و پژوهشگر هنرهای سنتی، در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن تایید خبر درگذشت سیدعباس سیاحی گفت: در نهایت تأسف و تحسر، یکی دیگر از پیران اهل معنی و دلسوختگان هنرهای سنتی که با رنگ های طبیعی و شگفت، زیبایی و عطوفت را میهمان الیاف و نسوج می کرد، روی در نقاب خاک کشید. سیدعباس سیاحی که سال های اخیر با بیماری آلزایمر دست و پنجه نرم می کرد، از برجسته ترین استادان و پیشکسوتان هنر رنگرزی سنتی بود.
سید عباس سیاحی، 25 اسفند ماه 1311 در محله سادات اردستان، در حاشیه کویر مرکزی ایران، بین کاشان و نائین متولد شد. تحصیلات ابتدایی و سه سال اول دبیرستان را در اردستان گذراند. در سال 1328 به تهران آمد و در دانشسرای شبانه روزی تهران به تحصیل پرداخت. در سال 1332 آموزگار دبستان های لواسانات، شمیران و درکه بود. بعد از پنج سال آموزگاری، سال 1337 به دانشسرای عالی رفت و در سال 1340 با اخذ لیسانس به عنوان دبیر دبیرستان های شمیران به کار خود ادامه داد.
از آنجا که سیاحی سوادآموزی را دوست داشت، به آموزش روش تدریس الفبا پرداخت و در تالیف کتاب اول ابتدایی که از سال 1344 در کلاس‌های اول تدریس می شد، شریک و موثر بود. برای آموزش روش تدریس کتاب اول ابتدایی به کلیه استان های کشور مسافرت کرد و در مراکز استان و شهرستان های آن روش تدریس الفبا را برای معلمان و راهنمایان تعلیماتی تدریس می کرد، تا آنجا که شهر و روستایی نیست که او به آن نرفته باشد.
سیاحی، از بچگی با رنگرزی آشنا بود و به آن علاقه داشت؛ بنابراین به هرکجای ایران که رفت، درباره رنگرزی گیاهی و گیاهان رنگرزی منطقه نیز پرس و جو می کرد و پس از بازنشستگی به احیای رنگرزی سنتی گیاهی پرداخت و به آموزش عملی آن مشغول شد.
سید عباس سیاحی، در هفتمین روز از اسفند 96 و در سکوت و بی خبری درگذشت.
مراسم خاکسپاری این استاد پیشکسوت رنگرزی، دهم اسفندماه در دارالرحمه کشن برگزار می شود.
