همانگونه که می‌دانید در فرآیند تهیه این‌گونه محصولات از نمک و انواع اسیدهای متداول خوراکی استفاده می‌شود و بعد از طی یک دوره 
تخمیر با استفاده از ارگانیسم‌های لاکتوباسیل، فرآورده آماده مصرف می‌شود. هر سه مورد یاد شده می‌توانند در ایمن‌سازی محصول از حمله میکروارگانیسم‌های بیماریزا موثر باشند. طعم ترش ناشی از ترشی‌ها می‌تواند هم در اثر اسید تولید شده در طی تخمیر باشد و یا ناشی از اسید خوراکی اضافه شده به ترشی باشد.
مانند هر فرآورده غذایی دیگر، ترشی‌ها هم دارای خواص مفید و هم مضر می‌باشند. به هر حال باید توجه داشت که لزوم رعایت تعادل در رژیم غذایی بسیار مهم است و عدم رعایت حد تعادل در مصرف هر ماده غذایی می‌تواند برای بدن مضر باشد، در ادامه به بررسی برخی از خواص مفید و مضر ترشیجات پرداخته می‌شود.
سرکه :
یکی از مواردی که معمولا به ترشی‌ها اضافه می‌شود، سرکه می‌باشد. سرکه به ویژه سرکه سیب در کاهش قند خون تاثیر دارد و در اثر کند کردن هضم و جذب کربوهیدرات‌ها از افزایش قند خون بعد از صرف غذا جلوگیری می‌کند.
نمک:
یکی از نکات منفی ترشی‌ها وجود نمک در آن است که یک چاشنی کم کالری و سرشار از سدیم می‌باشد. یک فنجان ترشی حاوی 1251 میلی گرم سدیم است و برای افرادی که محدودیت مصرف نمک دارند توصیه می‌شود از این محصول استفاده نکنند. از طرفی در فرآیند تهیه ترشی نمی‌توان نمک را حذف کرد، زیرا فاکتور کلیدی در تخمیر بوده و از رشد باکتری‌های مضر جلوگیری می‌کند.
خواص تغذیه‌ای:
در تهیه ترشی‌ها معمولا از سبزیجات و میوه‌جات مفید و ارزشمند و با خواص تغذیه‌ای خوب استفاده می‌شود. از آنجایی که در فرآیند تهیه آنها حرارت وجود ندارد، پس خواص تغذیه‌ای آنها تا حدی حفظ می‌شود. از طرفی فرآیند ارزشمند تخمیر در اثر فعالیت باکتری‌های لاکتوباسیل در تولید ویتامین‌های گروه B نقش داشته و در واقع همانند پروبیوتیک‌ها عمل کرده و بر سلامتی دستگاه گوارش تاثیرگذار خواهد بود.
تخمیر:
اسید لاکتیک تولید شده در فرآیند تخمیر حمایت کننده رشد فلور طبیعی بوده و باعث نرمال شدن سطح اسید معده شده و به جذب پروتئین و آهن بدن کمک می‌کند.
تخمیر باعث کاهش ترکیبات ضد تغذیه‌ای می‌شود. فرآیند تخمیر در تهیه ترشی باعث کاهش 87 درصدی نیترات طبیعی موجود در کلم و 70 درصدی اسید اگزالیک چغندر می‌شود.
همچنین فرآیند تخمیر باعث شکسته شدن فیتات‌ها شده و از این طریق جذب مواد معدنی افزایش می‌یابد.
دانه‌های خردل و زردچوبه که معمولا در تهیه ترشیجات به کار می‌روند، باعث بهبود هضم و تقویت سیستم ایمنی می‌گردند.
ترشی‌ها معمولا اشتهاآور بوده و باعث بهبود مصرف مواد غذایی می‌شوند.
تغییرات مواد مغذی:
در فرآیند تهیه ترشی‌ها، برخی از مواد مغذی دستخوش تغییرات می‌شوند که به ماهیت ماده عمل‌آوری و مدت زمان آن بستگی دارد و هر چه زمان نگهداری طولانی‌تر باشد، کاهش ارزش تغذیه‌ای مواد مغذی بیشتر خواهد بود، برای مثال ویتامین C و اسید فولیک از حساس‌ترین مواد مغذی می‌باشند که طی این فرآیند به شدت کاهش پیدا کرده و یا کاملا از بین می‌روند.
زیاده‌روی نکنید:
مصرف زیاد ترشیجات باعث آنمی، تشنگی، خرابی دید، استئوپروز و سرطان معده می‌شود.
مصرف بی رویه ترشی‌ها و شورها ریسک ابتلا به سرطان معده را افزایش می‌دهد.
مصرف ترشی و شور تنها به‌عنوان چاشنی می‌باشد و هرگونه افراط در مصرف آن موجب وارد آمدن آسیب‌های جدی به سیستم گوارشی می‌شود.
گرچه غذای ترش موجب افزایش جذب کلسیم و برخی مواد معدنی دیگر می‌شود، ولی مصرف فراوان این گونه غذاها احتمال دفع کلیوی کلسیم را نیز افزایش می‌دهد و لذا گفته می‌شود مصرف بیش از حد آبغوره موجب تشدید پوکی استخوان می‌گردد. ضمنا مصرف ترشی، آبغوره و دیگر غذاهای ترش موجب نابود شدن و بی‌اثر شدن چربی‌های غذایی خورده شده نمی‌شود.
منع:زیباشو
