طلا به کمک نانو حامل برای رهاسازی دارو آمد

محققان با کمک نانوذراتی از جنس طلا نانوحاملی ساختند و روی آن‌ها را با ساختاری مو مانند از جنس پلیمر پوشش دادند که برای رهاسازی دارو به داخل تومور سرطانی استفاده خواهد شد.

به گزارش به نقل از ایرنا، محققان مؤسسه‌ی فناوری جرجیای آمریکا و دانشگاه چین جنوبی با استفاده از نانوذراتی مودار مواد حساس به نور ساختند که می‌توان از آنها به عنوان نانوحامل استفاده کرد.

محققان معتقد هستند که در آینده از این نانوحامل‌ها برای رهاسازی دارو به داخل تومور سرطانی استفاده خواهد شد و یکی از کاربردهای این نانوذرات آن است که می‌توان ترکیبات آبگریز و حساس به نور را با مواد جاذب آب ترکیب کرد و با این کار نانوذراتی به‌دست می‌آید که نسبت به نور حساس هستند.

طول موج ویژه‌ای از نور موجب می‌شود تا این نانوذرات متجمع شده یا از هم باز شوند و در صورت قرار دادن ترکیبات شیمی‌درمانی روی این نانوذرات، می‌توان آن‌ها را وارد تومور کرد و زمانی که داخل تومور شد، با تابش طول موج ویژه‌ای، ساختار پوشش موجود روی نانوذرات متلاشی و داروی شیمی‌درمانی رهاسازی می‌شود.
از آنجایی که سطح این نانوذرات طلا مودار است، مواد شیمی‌درمانی را می‌توان به‌صورت شیمیایی و برگشت‌پذیر به سطح نانوذرات متصل کرد و در این شرایط، تابش نور موجب رهایی دارو از سطح ذرات می‌شود و خود ذرات نیز در اثر تابش نور گرم شده و موجب از بین رفتن سلول‌های سرطانی می‌شوند.

از دیگر ویژگی‌های این نانوذرات آن است که فرآیند خودآرایی آن‌ها را می‌توان به عوامل محیطی نظیر حلال، گرما یا pH وابسته کرد که در این روش از نانوذرات طلا استفاده شده اما می‌توان ترکیبات مختلف نظیر اکسیدهای فلزی و دیگر فلزات را نیز برای تولید این نانوذرات به کاربرد و سطح نانوذرات را نیز می‌توان با استفاده از ترکیبات پلیمری به صورت ساختارهای مودار، پوشش داد.

شکل نانوذرات نیز علاوه بر کروی بودن، به صورت ساختارهای دیگری نظیر نانومیله، نانولوله یا نانوذرات توخالی در می‌آید که با این کار امکان افزایش حساسیت به نور مادون قرمز در این نانوساختارها فراهم می‌شود.
محققان از مولکول‌های رنگی برای رهگیری سرنوشت ترکیبات قرار گرفته در این نانوذرات استفاده کردند و دریافتند که این ترکیبات را می‌توان به‌صورت مستقیم برای از بین بردن سلول سرطانی یا تصویربرداری پزشکی مورد استفاده قرار داد.
نتایج این پروژه که توسط محققان مؤسسه‌ی فناوری جرجیا و دانشگاه چین جنوبی انجام شده در Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است.