درمان کولیت و التهاب معده با گیاه شنگ
گیاه "شنگ" دارای اثرات شاخص در درمان کولیت و بیماری التهابی روده است.یک متخصص داروسازی سنتی گفت: بر اساس مطالعات فارماکولوژیک، گیاه "شنگ" دارای اثرات شاخص در درمان کولیت و بیماری التهابی روده بوده که از برخی داروهای شیمیایی مورد استفاده در درمان کولیت موثرتر است.دکتر محمدحسین فرزایی با بیان اینکه در طب سنتی ایران، گیاه "شنگ" به نام "لحیهٔ‌التیس" شناخته می‌شود، گفت:
بر اساس متون طب سنتی این گیاه دارای خواص متعدد درمانی در بسیاری از بیماری‌ها از جمله زخم‌های گوارشی، التهابات روده و اسهال‌های گوارشی بوده و تقویت کننده و محافظت کننده کبد در برابر سموم است. وی تصریح کرد: همچنین گیاه شنگ التیام دهنده زخم‌ها و سوختگی‌ها و بند آورنده خونریزی‌های داخلی است.در حال حاضر به صورت بومی و محلی در غرب ایران از ساقه‌های تازه گیاه جهت درمان انگل‌های گوارشی استفاده می‌شود. در مطالعات علمی انجام شده
بر روی این گیاه، اثرات ضدالتهابی، محافظت کننده از مخاط معده و روده و همچنین خواص ضد میکروبی آن به اثبات رسیده است. همچنین بر اساس مطالعات صورت گرفته اثرات تقویت کننده و محافظت‌کننده از کبد این گیاه نیز به اثبات رسیده است.این متخصص داروسازی سنتی با بیان اینکه گیاه "شنگ" اثرات آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی دارد که بسیاری از خواص درمانی آن را تایید می‌کند، گفت: بر اساس مطالعات فارماکولوژیک انجام شده گیاه "شنگ" دارای اثرات شاخص در درمان کولیت و بیماری التهابی روده است
که از برخی داروهای شیمیایی مورد استفاده در درمان کولیت موثرتر است. وی تصریح کرد: در تحقیقات در مدل حیوانی، عصاره این گیاه به عنوان یک فرآورده مکمل در بهبود کبد چرب اثرات خوبی از خود نشان داده و تاکنون هیچ گونه عارضه جانبی خاصی از این گیاه مشاهده نشده است. این متخصص داروسازی سنتی اظهار کرد:
افرادی که دچار خونریزی‌های گوارشی هستند و همچنین مبتلا به کولیت اولسروز می‌باشند باید این گیاه را به صورت پخته یا جوشانده مصرف کرده و از مصرف آن به صورت خام اجتناب کنند.فرزایی اظهار کرد: مصرف این گیاه بصورت یک سبزی خوراکی یا در بسیاری از غذاهای محلی مانند آش می‌تواند بعنوان یک فرآورده طبیعی مکمل در پیشگیری و درمان بسیاری از بیماری‌ها مفید باشد.
نقش تغذیه:
تغذیه خوب و مناسب نقش مهمی در روند بیماریهای مزمن دارد بخصوص در این بیماری، بدن مایعات و املاح و مواد غذایی زیادی از دست می‌دهد و برقراری یک رژیم مناسب در موفقیت درمان بسیار حائز اهمیت می‌باشد. می‌توان گفت غذاهایی که دارای نمک و ادویه کمتری هستند، نسبت به غذاهای شور و پر ادویه، کمتر باعث ناراحتی بیمار می‌شوند
و یا غذاهایی که حاوی فیبر بالا هستند (میوه ها و سبزیجات تازه)، ناراحتی بیشتری برای بیمار ایجاد می‌کنند. به جز در مواردیکه مصرف مواد غذایی خاص موجب تشدید علائم می شود، پرهیز غذایی خاصی برای این بیماری وجود ندارد.بیمارانی که به هر دلیل مصرف غذاهای خاصی را محدود می کنند، باید بطور روزانه از مولتی ویتامین استفاده کنند. غذاهایی که بهتر است مصرف نشود عبارتند از: میوه تازه، سبزیجات تازه، قهوه ، نوشابه های گازدار و ماده ای بنام سوربیتول که معمولاً در محصولاتی مثل آدامس‌های فاقد شکر وجود دارد.
اصل مهم در این بیماری، رعایت بهداشت مواد غذایی است. مصرف شیر در این بیماران بعلت اینکه اکثر این بیماران آنزیم هضم قندی بنام لاکتوز را ندارند، ممنوع می باشد. این بیماران باید شیر فاقد لاکتوز مصرف کنند. در صورت حذف لبنیات، این بیماران باید از مکمل کلسیم استفاده کنند تا از پوکی استخوان جلوگیری شود.
• نقش استرس:
استرس‌های روحی می‌توانند باعث بدتر شدن بیماری شود. در موارد نادر آرام بخش‌ها یا ترکیبات ضد افسردگی ممکن است برای تخفیف استرس توصیه شود.
• شانس سرطان روده بزرگ:
بطور کلی افراد مبتلا، افزایش ریسک خطر سرطان روده بزرگ را دارند، اما این خطر از شخصی به شخص دیگر فرق می کند. عواملی که در ایجاد سرطان تاثیر دارند به مدت بیماری و وسعت بیماری بستگی دارد. بطور کلی هر چه وسعت ابتلای روده بزرگ (مثلاً درگیری تمام روده بزرگ) و مدت زمان بیماری (مثلاً سابقه بیش از 10 سال) بیشتر باشد، خطر ابتلا به سرطان افزایش می یابد.
گردآوری: مجله ی اینترنتی دلگرم
