دلیل کم شدن میل جنسی زنان بعد از زایمان ، را برای شما عزیزان و کاربران محترم مجله دلگرم قرار داده ایم , با مجله دلگرم همراه باشید.
دلیل کم شدن میل جنسی زنان بعد از زایمان
کاهش میل جنسی پس از زایمان طبیعی است. این احساس میتواند به مدت چند ماه طول بکشد. در یک مطالعه که بر روی زنان پس از زایمان صورت گرفته است، 20 درصد
از آنها به مدت 3 ماه پس از زایمان تمایل کم و یا هیچ تمایلی برای برقراری رابطه جنسی نداشتند و 21 درصد دیگر تمایل خود را کاملاً از دست داده بودند و حتی نسبت به فعالیت جنسی ابراز بیزاری می‌کردند.
علل کاهش میل جنسی بعد از زایمان
آمیزش زودرس، قبل از قطع خونریزی ،براساس ادعای یکی از پژوهشگران جین رابینسون(1998) موجب بروز آمبولی هوا و مرگ زنان شده است. او در مقاله خود با عنوان ”مردن برای فعالیت جنسی” به 2 خطر عمده فعالیتهای جنسی زودهنگام و قبل از توقف کامل خونریزی اشاره می کند:
1- گشاد شدن سینوسهای رحمی در ماه نهم و ورود هوا در رگهای رحمی در طی فعالیت جنسی ( بویژه در زنان چند زا که رحم با سرعت کمتری منقبض می شود)و خطر بروز آمبولی هوا
2-پرهیز از قرار گرفتن در وضعیت سجده تا توقف کامل خونریزی (قرار گیری رحم در سطحی بالاتر از دهلیز راست قلب و ایجاد فشار منفی و مکیده شدن هوا به داخل سیاهرگهای باز و بروز آمبولی هوا)
بنابراین بهترین توصیه برای والدین، به تاخیر انداختن فعالیت جنسی تا توقف ترشحات پس از زایمان است.زمان اعلام آمادگی برای شروع فعالیت جنسی در میان افراد مختلف می باشد.بسیاری ازخانمها، برای کسب این آمادگی به 6 ماه وقت نیاز دارند. زوج باید از زمان طولانی لازم برای سازگاری دوباره زن با فعالیت جنسی، آگاه شوند گاهی زوجهایی که این آمادگی به آنها داده نشده احساس بی کفایتی و گناه می کنند و مرد نیز در پایان 6 هفته پس از زایمان ممکن است احساس کند، کنار گذاشته شده یا فراموش شده است.
علل کاهش فعالیت جنسی پس از زایمان
دیس پارونی، یا درد هنگام آمیزش، این درد می تواند ناشی از اپیزیاتومی و پارگیهای پرینه در طی زایمان باشد وحتی در صورت بهبودی نیز می تواند موجب کاهش فعالیت جنسی زنان گردد.
در صورتی که از درد هنگام آمیزش، رنج می برید، به یک ماما یا پزشک مراجعه کنید. در این مرحله یک معاینه واژینال برای بررسی علت ناراحتیهای شما ضروری است زیرا می تواند علل ترس و اضطراب شما را در مورد واژن و پرینه مشخص کند.
شیردهی
اگرچه ثابت شده است، شیردهی موجب ایجاد دلبستگی بین مادر و نوزاد می گردد، مکیدن پستان توسط نوزاد برای مادر لذت بخش بوده و در برخی خانمها،موجب بروز تحریک می شود. به همین دلیل بسیاری از مادران احساس گناه و اضطراب را تجربه می کنند. به علاوه زن و شوهر ممکن است نتوانند با نقش دوگانه پستان کنار بیایندو بسیاری از زنان، ترشح شیر از سینه را زشت و خجالت آور می دانند.
خستگی
بارداری و زایمان یک مرحله بحرانی و در عین حال خوشایند برای بسیاری از خانمهاست. این دوره معمولا موجب بروز خستگی فوق العاده در شما ، به عنوان یک مادر می شود. کسب مسوولیت بیشتر و مراقبت کودک و شب نخوابیها نیز به این خستگی اضافه می کند. در این موارد اغلب خواب به مسائل جنسی ترجیح داده می شود و زن از عدم همکاری شوهرش می رنجد.اختصاص دادن وقتی در اوایل روز و پیش از بروز خستگیها به مسائل جنسی می تواند در حل این مشکل مفید باشد.
افسردگی پس از زایمان
ده درصد از مادران جوان، دوره ای از افسردگی شدید را در اولین سال پس از زایمان تجربه می کنند. از دست دادن میل جنسی یکی از ویژگیهای شاخص این بیماری است. این بیماران نیازمند حمایت و درمان کافی هستند. در صورتی که تغییر ی در میل به غذا خوردن و خوابیدن در خود احساس می کنید یا احساس می کنید در اغلب ساعات روز خلق گرفته ای دارید و دلتان می خواهد گریه کنید، حتمااین موضوع را با ماما یا پزشکتان در میان بگذارید، زیرا ممکن است دچار درجاتی از افسردگی پس از زایمان شده باشید.
زایمان
بسیاری از زنان نمی توانند با مشکل برهنه شدن بدنشان در مقابل دیگران و بی احترامی ناشی از آن کنار بیایند. هنگامی که زایمان تجربه ای صدمه آور و سرشار از این صحنه ها باشد، ترس از عدم بهبود صدمات ناشی از این زایمان در دل زن ریشه می دواند. . بسیاری ازخانمها، ناامیدی و احساس شکست زیادی را به علت ناتوانی در انجام زایمان طبیعی تجربه می کنند. در این موارد تشویق زن به صحبت کردن از تجربه های زایمانش به بهبود او کمک خواهد کرد. بنابراین، اگر تجربه زایمان ناخوشایندی داشته اید، سعی کنید موضوع را با همسر و اطرافیانتان در میان بگذارید و از آنها بخواهید از شما بیشتر حمایت کنند.
مشکلات زنانگی
بسیاری از زنان ، زن بودن را بسیار مشکل می دانند. آنها با پریودهای ماهانه، سندرم پیش از قاعدگی، یائسگی و مشکلات ناشی از روابط جنسی ، سخت تر کنار می آیند. خانمهایی که مسائل جنسی را تنها به عنوان بهانه ای برای بچه دارشدن قبول کرده اند، فعالیت جنسی را پس از زایمان دیرتر آغاز خواهند کرد. این زنان ممکن است مسائل جنسی را تنها برای بجه دار شدن تحمل کرده باشند، اما پس از زایمان آن را غیر ضروری تشخیص می دهند.در حالی که فعالیت جنسی لذت بخش، بخشی از صمیمیت زناشویی است و به تداوم روابط زن و شوهر کمک می کند.
پذیرش نقش مادری
سازگاری با یک نوزاد به پشتوانه ای قوی نیازمند است. خانمهایی که خودشان مراقبتهای مادرانه کمتری را دریافت کرده و یا فاقد این حمایتها بوده اند، سازگاری با نقش مادری را بسیار مشکل می دانند و این مشکل را با حمایت و مراقبت بیش از حد خودشان از نوزاد ، جبران می کنند و به این ترتیب وقت کمتری برای پرداختن به خود و یا همسرشان خواهند داشت.
وجود مشکلات درروابط همسران
بسیاری از افراد برای حل مشکلات زن و شوهرهایی که با هم اختلاف دارند توصیه می کنند زوج ، بچه دار شوند تا روابطشان مستحکمتر شود، در حالی که این توصیه در اغلب مواقع درست نیست.مشکلات ارتباطی پیش از تولد کودک، اغلب با تولدفرزند تشدید می شودو این امر بر روابط جنسی نیز تاثیر می گذارد. بنابراین والدین باید تشویق شوند که احساسات خود را با هم مطرح کرده و به اشتراک بگذارند.از هر خلوتی برای تبادل افکار و آرزوهایتان با هم استفاده کنید.
مشکلات ارتباطی شوهر
مردان نیز ممکن است پس از تولد کودک، دچار کاهش فعالیتهای جنسی شوندو کنار آمدن با نقش جدیدشان را به عنوان پدر مشکل بیابند. در این موارد پدران اسیب پذیر تر و حساستر شده و نیازمند حمایت بیشتری هستندو از توجه مطلق همسرشان به کودک شکایت دارند.
احساس والدین در مورد ترس از مشاهده توسط نوزاد
بسیاری از والدین از اینکه به محض آغاز فعالیت جنسی ، کودک بیدار شده و شیر می خواهد شکایت دارند.
روابط جنسی و شیردهی
شیردهی آثار حسی بسیاری دارد، اما ممکن است زنان شیرده، خستگی و عدم علاقه به فعالیت جنسی را در این دوران تجربه کنند. بسیاری از خانمها احساس می کنند نیاز بدنشان به تماس حسی با برقراری شیردهی، برطرف شده و نیازمند تماس حسی بیشتری با همسرشان نیستند. در حالی که عده ای دیگر شیردهی را تجربه ای حسی و عمیق دانسته و در طی آن به ارگاسم می رسند.پرشیر بودن سینه ها نیز از نظر بسیاری از همسران خوشایند است، ولی عده ای آن را نامطلوب می دانند. اثر شیردهی بر میل جنسی شناخته شده،بعضی از خانمها، با تغییری درفعالیت و میل جنسی خود مواجه نمی شوند، ولی عده ای دیگر این کاهش را تجربه می کنند.براساس یکی از پژوهشها، میل جنسی زنان شیرده درمقایسه با گروهی که کودکانشان رابا شیشه تغذیه می کنند،کاهش نشان می دهد.
دلایل فیزیولوژیک
- بهم خوردن میزان ترشح هورمون س*کس که موجب تحلیل عضلانی و بافتی دیواره واژن و کلیتوریس می شود،
- پارگی واژن و آسیب بافتی در اثر زایمان طبیعی و استفاده از ابزار وضع زایمان،
- شلی عضلات کف لگن که ممکن است است موجب افتادگی واژن شود،
- خشکی واژن که مقاربت و نزدیکی را دشوار کرده و برای زن دردناک میکند، در هنگام شیردهی خصوصا خشکی واژن امری عادی بوده که نزدیکی را دشوار میسازد،
- ناتوانی در نگهداری ادرار یا مدفوع در هنگام س*کس،
- کاهش حسی واژن که از هر چهار زن یکی به آن مبتلا می شود
- کاهش توانایی زن در رسیدن به اُرگازم (ارضای جنسی)
دلایل روانشناختی
از شایعترین عوارض زایمان بروز نوعی بیماری افسردگی بنام Post Partum Depressionمی باشد. این بیماری علاوه بر رنج و زحمت شدیدی که به زن زائو وارد میکند میتواند برای سلامت جانی نوزاد نیز بسیار خطرناک باشد. در افسردگی بعد از زایمان میل جنسی زن تقریبا صفر بوده و هیچ لذتی از مقاربت نمی برد.
بدلیل فعل و انفعالات هورونی شدیدی که در بدن زن اتفاق میافتاد و پیامد روانی و روحی ای که این انفعالات دارند، اتفاق میافتد که زن برای مدتی کلا میل جنسی خود را از دست میدهد. معمولا نزدیکترین زمانی که زن آمادگی مقاربت داشته شش هفته بعد از زایمان می باشد. همچنین برخورد همسر در طول این دوره از موءلفه های اساسی علاقه مند بودن زن به داشتن س*کس است.
پس از فرآیند زایمان و در اثر کشش ها و پارگی هایی که در دیواره واژن اتفاق می افتد، زن از نظر فیزیکی ممکن است آمادگی و تحمل فشار مقاربت را نداشته باشد. همچنین خشکی واژن و دیگر مشکلات، ممکن است بشدت س*کس را برای وی دردناک و ناخوشایند نماید. بعلاوه برخورد همسر در آماده سازی و ایجاد کشش مجدد از عوامل انگیزه زا و یا از بین برنده انگیزه می باشد.
- معذب بودن زن در اثر کمبود فضای خصوصی و یا باور های تربیتی
وجود نوزاد در کنار مادر در اتاق خواب میتواند در میل مادر به نزدیکی جنسی اثری سوء داشته باشد. در فرزند پروری درست، اتاق بچه از بدو تولد جدا بوده و مادر و پدر در صورت لزوم برای شیر دادن یا رسیدگی به دیگر مسائل کودک به اتاق وی میروند. این جدا سازی در پرورش صحیح شخصیت کودک نیز بسیار حائز اهمیت است. اما بعضی از مادران بدلیل راحتی دسترسی به کودک در هنگام خواب و یا وابستگی ایجاد شده و یا باورهای غلطی که از روی دلسوزی دارند کودک را در کنار خود خوابانده و باعث مشکلات بعدی این رفتار اشتباه خود می شوند. بهتر است که قبل از برنامه ریزی برای بچه دار شدن زوجین این مسائل را با هم کنار آمده و با متخصصین رفتاری و روانشناسی نیز مشورت نمایند.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
