ترس از پزشک در کودکان رایج است
بسیاری از والدین شکایت می کنند که فرزندشان از پزشک می ترسد و هنگام ورود به مطب یا درمانگاه یا بیمارستان گریه می کند و جیغ می زند، چه برسد به اینکه بخواهند برایش تزریقی انجام دهند.ترس از پزشک در کودکان رایج است و دلیل آن دردی است که احتمالا کودک یک بار حین انجام آزمایش با واکسیناسیون یا تزریق دارو حس کرده و این درد همزمان شده
با بوی الکل و روپوش سفید و درمانگاه و حضور پزشک! به دنبال این مسئله کودک به مسائل مشابه شرطی می شود و به آنها اضطراب شدید و ترس نشان می دهد اما این ترس غیرعادی نیست.برخی رفتارها و حرف های والدین نیز باعث تشدید ترسی کودکان از پزشک می شوند. در «فرزند پروری» این هفته به برخی از این حرف های نادرست اشاره می کنیم.
1 - اگه سر و صدا کنی، می بریمت دکتر آمپولت بزنه!
این ترس دیگر فقط با بیماری ارتباط پیدا نمی کند و کودک گمان می کند هر لحظه ممکن است او را برای آمپول زدن نزد پزشک ببرند. نباید کودک را تهدید کرد که به دلیل کار اشتباه و به عنوان تنبیه به او آمپول زده می شود.
2 - خودتو بپوشون. اگر کلاه نذاری و سرما بخوری می بریمت آمپول بزنی!
به جای استفاده از جمله های منفی، بهتر است به کودک بگوییم: «خودتو بپوشون تا سالم تر بمون». ترساندن کودک از بیماری نتایج ناخوشایندی حتی در بزرگسالی دارد.
3 - ای وای مریض شدی؟ حالا چی کار کنم؟
شاید دیده باشید برخی بزرگسالان با مشاهده کوچک ترین علایم بیماری بی تابی نشان می دهد و کار و زندگی شان را تعطیل می کنند و در خانه می خوابند. این واکنش ریشه در رفتارهای اشتباه والدین در کودکی دارد. والدین این افراد همان هایی هستند که در برابر بیماری فرزندشان بسیار مضطرب می شوند، بی تابی می کنند و حتی پا به پای فرزندی که آمپول می زند، گریه می کنند. وقتی فرزندمان بیمار می شود، باید او را دلداری دهیم و بگوییم: «خیلی زود خوب می شوی!» یا مثلا «من هم بچه بودم زیاد مریض می شدم». همدردی در کاهش ترس بسیار موثر است. واکنش های شدید مثل اینکه «حالا چه کنیم؟» باعث می شود کودک فکر کند بیماری مهلکی دارد و اعتماد به نفسش پایین می آید.
4 - آمپول که درد نداره، نترس!
یکی از شیوه های نامناسبی که والدین به کار می برند، بی اهمیت جلوه دادن موضوع و بیان دروغ هایی مثل اینکه آمپول درد نداره است. تزریق عملی دردناک است اما برخی افراد تحمل درد بیشتری دارند و برخی کمتر. باید از بیان این جمله که «آمپول درد ندارد!» خودداری کرد زیرا هنگام تزریق کودک متوجه می شود که آمپول درد دارد و والدین به او دروغ گفته اند و این موضوع باعث بی اعتمادشدن کودک به والدین و پزشک و مسائل مربوط به بیماری می شود.
راه حل درست این است که به کودک بگویید آمپول درد دارد اما درد آن قابل تحمل است. برای کاهش درد آمپول می توان از شیوه های تجسمی و بازی استفاده کرد. نقش بازی کردن یکی از شیوه های خوب است که کودک با اجرای نمایش در موقعیت واقعی قرار می گیرد. تجسم زنبوری که نیش می زند یا دکتربازی در خانه و آمپول زدن به عروسک یا نقاشی کردن ماجرا یا خواندن کتاب می تواند کودکان زیر 8 سال را برای رفتن نزد پزشک یا آمپول زدن آماده کند.
5 - دکتر آمپول ننوشته
برخی والدین در مورد اتفاقی که قرار است بیفتد، هیچ توضیحی به کودک نمی دهد. حتی وقتی کودک می پرسد پزشک آمپول تجویز کرد یا نه، به دروغ برای آنکه جلوی گریه او را بگیرند، می گویند نه! اما بعد او را برای زدن آمپول می برند. این موضوع به شدت روی اعتماد کودک به والدین تاثیر منفی می گذارد. بسیاری از مشکلات شخصیتی و بیماری ها در بزرگ سالی ریشه در همین بی اعتمادی کودک به والدین دارد. اگر پزشک آمپول تجویز کرد، به کودک حقیقت را بگویید.
6 - گریه نکن، آبرومون رفت. ساکت شو!
بهتر است از بیان این جمله و جمله هایی مشابه خودداری کنیم. چون کادر پزشکی می دانند که گریه کودک در این شرایط طبیعی است و آن را به جای مشکل تربیتی نمی گذارند. اگر جلوی گریه کودک را بگیرید، یک واکنش هیجانی اشتباه را تجربه می کند که در آینده تاثیر منفی بر او خواهدگذاشت. به جای آنکه بگویید: «گریه نکن» بگویید: «آمپول درد داره اما می توانی تحمل کنی. اگه خواستی گریه کن، اگر هم خواستی دست منو بگیر و فشار بده!»
تشویق جواب می دهد
اگر با وجود رعایت تمام توصیه ها، فرزندتان همچنان از پزشک می ترسد و نمی پذیرد که وارد اتاق پزشک یا تزریقات شود، باید از تشویق استفاده کنیم؛ مثلا اگر همکاری کرد، برای او هدیه بخرید یا خوراکی مورد علاقه اش را به او بدهید یا برای بازی به پارک بروید.متاسفانه در برخی موارد این شیوه هم جواب نمی دهد. اگر ترس در کودکی به حدی شدید باشد که مانع معاینه پزشک یا مانع تزریق آمپول شود، این ترس غیرطبیعی است. در این موارد با مراجعه به روان شناس و به کارگیری تکنیک های رفتار درمانی،
ترس کودک کم و گاهی حذف می شود اما به هر حال ترس در مقابل درد طبیعی است.نوزادان همه نیازهای غذایی‌شان را از طریق شیر مادر یا شیر خشک تامین می‌کنند.سنی که در آن کودک می‌تواند غذای جامد دریافت کند متفاوت است. تغذیه کودکان بالای دو سال به استثنای میزان کالری مورد نیازشان مانند بزرگسالان است.به طوری که آنان نیز نیازمند طبقه‌بندی مناسب مواد مغذی، ویتامین‌ها (مانند ویتامین سی ) املاح معدنی (مانند کلسیم، آهن) برای رشد، تکامل و عملکرد بدنشان هستند.
مواد غذایی عبارتند از:
* کربوهیدرات‌ها:
این ترکیبات منبع اصلی کالری مورد نیاز بدن انسان هستند.توصیه متخصصان تغذیه این است که بین 50 تا 60 درصد کالری روزانه یک فرد از کربوهیدرات‌ها به ویژه نوع مرکب تامین شود.
* پروتئین:
این مواد در گوشت، مرغ، ماهی، حبوبات، آجیل، تخم‌مرغ و محصولات لبنی یافت می‌شوند.پروتئین‌ها برای ساختن و ترمیم اکثر بافت‌های بدن (مانند عضلات، پوست، اندام‌ها و سیستم ایمنی) ضروری هستند. به طور کلی توصیه می‌شود حدود 10 تا 20 درصد کالری روزانه یک فرد از پروتئین‌ها تامین شود.
* چربی‌ها:
این ترکیبات که لیپید هم نامیده می‌شوند، در مقدار مناسب برای سلامت حیاتی‌اند. چربی بخشی از غشاء همه سلول‌ها و پوشش اعصاب است که برای عملکرد رسانایی اعصاب اهمیت دارد. توصیه می‌شود بیش از 35 درصد کالری روزانه در رژیم غذایی کودکان بالای دو سال، نوجوانان یا بزرگسالان از چربی تامین نشود.
* فیبر:
یک ماده غذایی پرکننده است که به حرکت غذا در طول دستگاه هاضمه کمک کرده از یبوست جلوگیری می‌کند. غلات سبوس‌دار، میوه‌ها و سبزیجات تازه منابع خوبی از فیبر هستند.آکادمی طب کودکان امریکا توصیه می‌کند مراقبین بهداشتی برای اطمینان از دریافت همه مواد مغذی، ویتامین‌ها و املاح معدنی مورد نیاز، هرم غذایی را به عنوان یک مرجع در نظر گیرند.
این هرم غذایی شامل شش پلکان به رنگ‌های مختلف است که هر یک نشانگر یک گروه غذایی خاص شامل دانه‌ها، سبزیجات، میوه‌ها، محصولات لبنی، منابع پروتئینی (مانند گوشت، ماهی، حبوبات، آجیل) و چربی‌ها و روغن‌ها است.همراهی تغذیه مناسب و ورزش به حفظ سلامت و تناسب بدنی کمک می‌کند. تغذیه ضعیف و بی‌تحرکی می‌توانند مشکلات متعددی شامل چاقی، سوءتغذیه و کم‌خونی فقر آهن را در پی داشته باشند.
هرم غذایی
هرم راهنمای غذایی ارائه شده توسط وزارت کشاورزی امریکا یک راهنمای غذایی برای کودکان نوجوانان و بزرگسالان محسوب می‌شود. این هرم شامل شش پله به رنگ‌های مختلف است. پله‌ها برای تاکید بر اهمیت ورزش که دست در دست تغذیه به سلامت کمک می‌کند، در نظر گرفته شده‌اند.
شش گروه غذایی مشخص شده در هرم عبارتند از:
* مواد غذایی دانه‌ای:
شامل انواع نان، حبوبات، برنج، پاستا و غذاهای مشابه. غلات سبوس‌دار سرشار از کربوهیدرات‌های مرکب و دیگر مواد مغذی مهم هستند.محصولات دانه‌ای تصفیه شده (نان سفید، برنج سفید) دریافتی روزانه نباید زیاد باشد. این محصولات فرآیند شده هستند و بسیاری از مواد مغذی آنها از جمله فیبر، حذف شده است.غلات سبوس‌دار مانند جو، برنج قهوه‌ای، نان گندم سیاه بسیار مغذی‌ترند.
* سبزیجات:
مصرف انواع مختلف سبزیجات تامین‌کننده ویتامین‌ها و املاح معدنی متعدد است. سبزیجات منبع بسیار خوبی از فیبر نیز محسوب می‌شوند.ضدعفونی و شستشوی مناسب سبزیجات پیش از مصرف ضروری است. این مواد غذایی مفید بهتر است به صورت خام یا بخارپز مصرف شوند.
گردآوری: مجله اینترنتی دلگرم
