اهل سنت و محبت به امام رضا(ع)

بزرگواران اهل سنت ارادت بسیار زیاد و خاصی به حضرت امام رضا(ع) داشتند و دارند به نحوی که در هر جایی که از ایشان یاد می کنند ، به نام سلطان خراسان و سر آمد اولیا از حضرت نام می برند.
اهل سنت همانطور که به اصحاب رسول اکرم(ص) ارادت خاصی دارند به اهل بیت آن حضرت نیز ارادت خاصی دارند.
در کتب روایی و حدیثی اهل سنت نام اکثر ائمه اهل بیت به وضوح به چشم می خورد و از روایات آن بزرگواران استفاده می شود.
از جمله ائمه اهل بیت حضرت علی بن موسی الرضا به عنوان شخصیت عرفانی و ربانی در نزد همه‌ی علماء اهل سنت معروف و مشهور می باشند. ایشان به خاطر اینکه از مدینه منوره به درخواست مأمون خلیفه عباسی به خراسان آمدند و در شهر مرو که پایتخت مأمون و حکومت خراسان بود سکونت گزیدند، شروع به درس و بحث کردند و علماء زیادی از فیض روح بخش ایشان برخوردار شدند و از علوم ایشان استفاده کردند.
حضرت رضا (ع) در خراسان به عنوان پیر و مراد همه‌ی عارفان خراسانی محسوب می‌شوند و هیچ عارفی نیست که از خان کرم و چشمه‌ی عرفانی و ربانی‌شان استفاده و روح خویش را از فیوضات حضرت سیراب نکرده باشد. اگر کتب دانشمندان، شاعران و عارفان خراسانی را بررسی کنیم و مطالعه نماییم به وضوح در می یابیم که همه از جملات عارفانه آن حضرت در کتب خود استفاده کرده و دیگران را نیز توصیه به استفاده می نمایند.
ما نمی توانیم در این مقاله از اقوال و سخنان همه‌ی بزرگواران استفاده کنیم زیرا گنجایش آن را ندارد، ولی به طور مختصر از چند تن از آن بزرگواران که ارادت خاصی به حضرت رضا(ع) داشتند استفاده می کنیم.
حضرت امام محمد غزالی (متوفای505هجری) در کتاب کیمیای سعادت خودشان، در چندین جا از حضرت رضا(ع) نام برده و ارادت خویش را نسبت به ایشان اظهار کرده است. امام غزالی از شهر طوس هر شب جمعه به سناباد که محل دفن حضرت رضا(ع) بوده و امروز به نام مشهد مشهور است می آمده و بر سر قبر آن حضرت شب را به صبح می رسانده است. از فیوضات روحانی ایشان استفاده می کرده و سپس به طوس بر می‌گشته است که می فرماید هر شب جمعه به مشهد الرضا می روم و قبر آن حضرت را زیارت می کنم.
عارف نامی حضرت شیخ احمد جامی (متوفای526هجری) نیز از تربت جام بارها به مشهد الرضا رفته و قبر آن حضرت را زیارت کرده است که مولانا زین الدین ابوبکر تایبادی می فرماید مرا حضرت شیخ الاسلام احمد جامی در عالم روحانی وصیت کرد که به مشهد مقدس بروم و از فیوضات حضرت رضا(ع) برخوردار شوم .
مولانا زین الدین ابوبکر تایبادی (متوفای791هجری) در مقالات خودش نوشته است که «مدت 30سال تربیت شیخ الاسلام احمد جام را در عالم روحانی بر سر تربت ایشان می رفتم و از فیوضات شان برخوردار شدم و بدان مرتبه رسیدم که به من گفت هر معنی که مرا بود با تو همراه کردم و تو را به زیارت مشهد مقدس منوره سلطان رضا (ع) باید رفت تا از آن حضرت با تو فیض ها نیز همراه شود، صاحب مقامات می نویسد که مولانا شیخ الاسلام به اجازت و اشارت آن حضرت متوجه زیارت فلک فرسای حضرت امام و زبده ی آل عباس ، نور دیده‌ی اصفیاء ، سلطان خراسان ، علی ابن موسی الرضا شد و چند وقت دیگر تا در آن بارگاه می بود ملازمت می کرد و به تلاوت مشغول می‌بود. تا عاقبت به فیض ها رسید و مقصود کلی یافت.»(مقامات تایبادی ص 64-65)
آری از عبارات مقامات تایبادی متوجه می شویم که بزرگواران اهل سنت ارادت بسیار زیاد و خاصی به حضرت امام رضا(ع) داشتند به نحوی که در هر جایی که از ایشان یاد می کنند ، به نام سلطان خراسان و سر آمد اولیاء از حضرت نام می برند چنانچه حضرت شیخ عطار(متوفای627هجری) در کتاب ارزشمند خودش تذکرة الاولیاء از حضرت امام جعفر صادق (ع) با این عبارات یاد می کند:
«آن سلطان ملا مصطفوی، آن برهان حجت نبوی، آن عامل صدیق، آن عالم تحقیق، آن میوه دل اولیاء، آن جگر گوشه اولیاء، آن ناقد علی، آن وارث نبی، آن عارف عاشق، حضرت امام جعفر صادق(رض).»
آنچه ذکر شد نمونه ای بود از ارادتمندی علما و دانشمندان اهل سنت نسبت به اهل بیت رسول گرامی اسلام(ص) که به طور خلاصه بیان شد .
از خداوند بزرگ مسئلت دارم که ما را جزء پیروان راستین اصحاب و اهل بیت رسول الله بگرداند. (امین یا رب العالمین)

پی‌نوشت‌ها:
 

*امام جمعه اهل سنت شهر تایباد

منبع:پایگاه اطلاع رسانی بیداری اسلامی
ارسال توسط کاربر محترم سایت :hasantaleb