عالم بزرگوار، علامه محمدباقر مجلسی که از نظر کثرت تالیفات و خدمت به اهل بین اطهار علیهم السلام در میان علمای شیعه کم نظیر، بلکه بی نظیر است، توفیقات عظیم خود را مرهون دعای پدر بزرگوارش می داند. مرحوم مجلسی اول که از بزرگان شیعه و صاحب حالات و کشف و شهود است، می گوید: « در یکی از شب ها پس از ان که تهجد فارغ شدم، حالتی برایم دست داد که فهمیدم اگر دعایی کنم به اجابت خواهید رسید. در این اندیشه بودم که از خدای بزرگ چه چیزی را درخواست کنم؛ به ناگاه صدای گریه محمد باقر از گهواره شنیده شد. گفتن: خدایا، به حق محمد (ص) این کودک را مروج دین و نشر دهنده احکام پیغمبر قرار ده، و او را از توفیقات بی نهایت خود بهره مند گردان.» صاحب مرآه الاحوال گفته است: امور خارق العاده ای که از علامه مجلسی ظاهر شده است، مسلما از آثار همین دعای پدر در حق اوست. (1)
پی‌نوشت‌ها:
1. رمز موفقیت بزرگان، رضا باقی، ص116.
توضیح: علامه مجلسی در سال 1307 هجری قمری در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش ملا محمد تقی مجلسی از شاگردان شیخ بهایی بود و در علوم اسلامی از بزرگان روزگار خود به شمار می رفت. مادرش دختر صدرالدین محمد عاشوری بود.
هنوز به سن 4سالگی نرسیده بود که نزد پدرش به تحصیل پرداخت و در مساجدی برای نماز حاضر می شد؛ چنانچه خود می گوید:« الحمدلله رب العالمین که بنده در سن 4سالگی همه این ها را می دانستم؛ یعنی خدا و نماز و بهشت و دوزخ، و نماز شب می کردم و در مسجد صفا، و نماز صبح را به جماعت می کردم و اطفال را نصیحت می کردم به آیت و حدیث، به تعلیم صدرم رحمةالله علیه» او در زمان کوتاهی علوم رسمی زمان خود را فرا گرفت.
در 14 سالگی از ملاصدرا، اجاره روایت گرفت و سپس در حضور استادانی چون علامه حسن علی شوشتری، امیرمحمد مومن استرآبادی، میرزای جزایری، شیخ حر عاملی، ملامحسن استرآبادی، ملامحسن فیض کاشانی، ملاصالح مازندرانی تحصیل کرد. وی در اندک زمانی بر دانش های صرف و نحو، معانی و بیان، لغا و ریاضی، تاریخ و فلسفه، حدیث و رجال، درایه و اصول فقه و کلام احاطه کامل پیدا کرد.
وی در 27 رمضان سال 1110 یا 1111 وفات یافت و در جامع اصفهان مدفون شد.
او در عمر 73 ساله خویش بیش از یکصد کتاب به زبان فارسی و عربی نوشت که تنها یک عنوان آن بحارالانوار است با 110 جلد و عنوان دیگر مرآهالعقول با 26 جلد. اولین تالیف علامه را کتاب میزان المقادیر دانسته اند که در سال 1063 تالیف شده و آخرین او کتاب حق الیقین است که آن را در سال 1109 یک سال قبل از وفاتش تالیف نموده است.
منبع:
عباس زاده، علیرضا؛ (1388) بوسه بر دست پدر، کاشان، مرسل، چاپ اول. 