بر اساس فقه اسلامی و قانون مدنی ایران، ازدواج قراردادی است که در آن حقوق و تکالیف متفاوتی به زن و مرد داده میشود.
با امضای سند ازدواج، زن برخی از حقوق مدنی و معنوی را همچون حق سفر، داشتن شغل، انتخاب محل زندگی و مسکن، ولایت بر فرزندان و جدایی از همسر (طلاق) به شوهر خود اعطا میکند و البته برخی حقوق مادی همچون مهریه و نفقه را به دست میآورد؛ اما سند ازدواج طوری تنظیم شده است که زن بتواند هنگام عقد، در صورت تمایل، برخی از حقوقی به صورت رسمی برخوردار شود و آنها را در سند ازدواج خود ثبت کند.
به وکیل مراجعه کنید
در سالهای اخیر خانمها بیشتر به مهریههای زیاد توجه میکنند؛ اما باید توصیه کنم که مهریه ضامن محکمی برای زندگی نیست.
متأسفانه در کشور ما زنان هنگام ازدواج به لباس بیشتر از شرایط ضمن عقد خود توجه دارند، خانمهایی که در سن ازدواج هستند توجه کنند که پیش از ازدواج با یک وکیل مشورت کنید تا شرایط ضمن عقد را به صورت رسمی ثبت و در صورت بروز مشکل بتوانید از آن استفاده کنید.
در بسیاری از موارد به دلیل این که شروط ضمن عقد به درستی بیان نشده است، افراد حق خود را نمیدانند و با مشکل مواجه میشوند. باید در قانون ازدواج و طلاق بازنگری شود.
دفترخانهها، ضمانت اجرایی شدن شروط
کاش برای کسی پیش نیاید روزی که بخواهد پیوندش را بگسلد؛ اما آمار نشان میدهد که هر روز در کشور ما برخی از زوجها به زندگی دونفره خود پایان میدهند.
شرط در سند ازدواج کفایت نمیکند، وکالت برای طلاق باید در دفتر خانه اسناد رسمی ثبت شود و در این صورت است که ضمانت اجرایی پیدا میکند. او میافزاید: در سالهای گذشته شرایط ضمن عقد از سوی قوه قضاییه چاپ و منتشر شد که این کار بسیار تحسین برانگیز بود و کاش این امر به طور جدیتر از سوی مرکز امور زنان و مجلس شورای اسلامی پیگیری میشد.
شروط ضمن عقد را جدی بگیریم
درباره شرط هایی که جزو شرایط ضمن عقد هستند باید گفت که هر شرطی که خلاف عقد نباشد، میتوان ثبت کرد که مهمترین آن حق طلاق، خروج از کشور، تعیین محل سکونت، تحصیل، اشتغال و تقسیم اموال پس از جدایی است؛ بنابراین بهتراست زنان حین عقد این شرایط را بدانند.
انتقاد از این که بعضی دفترخانهها این گونه شرایط را ثبت نمیکنند، وظیفه رسانههاست تا حقوق شهروندی را به همه آموزش دهند؛ بنابراین باید به گونهای رفتار کرد تا همه به حق زن در جامعه واقف باشند.
گرچه مشکلاتی در قانون وجود دارد اما باید همه با هم بخواهیم تا مشکل رفع شود اما نباید از مهریه به عنوان اهرم بازدارنده استفاده کرد.
یادمان باشد برابر قوانین موجود در کشور؛ زوجین آزاد هستند هر شرطی را که خلاف قانون نباشد در شرایط نکاح و عقد در سند ازدواج و یا در سند جداگانهای بیاورند و در صورت قبولی زوج یا زوجه آن سند امضا میشود که در این صورت خدای نکرده هنگامی که شرایط و قصد جدایی حاصل شود زن، کمتر گرفتار دادگاه و رفتوآمدهای آن خواهد شد و در حال حاضر آن چه که در قوانین ایران معمول است شروط 12 گانهای است که در سند ازدواج وجود دارد و معمولا زن و شوهر هنگام عقد آنها را با امضاء میپذیرند.
عدم پرداخت نفقه از طرف شوهر به مدت 6 ماه، سوءرفتار، غیبت بیش از 6 ماه، محکومیت به حبس بیش از 5 سال اعتیاد، اختیار کردن همسر دیگری بدون رضایت همسر اول یا عدم رعایت عدالت بین همسران و مواردی از این دست از جمله شروطی است که اگر تحقق پیدا کند زن در گرفتن طلاقش وکیل است، اما مشکلی که وجود دارد دشواری اثبات تحقق بسیاری از این موارد است.
البته در این میان شروط ضمن عقد در استحکام خانواده موثر است به این دلیل که در جامعه ما اینطور که در پروندهها شاهد هستیم متأسفانه بیشتر تخلفات از ناحیه مرد است و خانمها در فروپاشی زندگی کمتر مقصر هستند. تکیهگاه زن، همسرش و خانهای که برایش فراهم شده است، ولی مردها ممکن است دنبال تکیهگاهها و یا موارد دیگر بروند. بنابراین هرچه مردها را بتوان بیشتر مقید کرد، دوام زندگی بیشتر میشود و برای زندگی مشترک هم بهتر است.
فرهنگسازی مهمترین راه هضم شرایط ضمن عقد
کم نیستند افرادی که زیر بار این شرایط نمیروند و گاهی قبل از عقد و به دلیل سخن گفتن زوجه یا خانواده او از این شرایط، پیوندی بین جوانان صورت نمیگیرد.
باید در زمینه شرط ضمن عقد فرهنگسازی شود. بیشتر خانوادهها این موضوع را توهین میدانند و تصور میکنند که زنان با بیان این موضوع قصد جدایی دارند.
البته در سالهای اخیر این تفکر متعادل شده است که این خود نشانه تعدیل مقاومت مخالفان در سالهای آتی خواهد بود. طرح شرایط ضمن عقد، حق خانمهاست و این موضوع در قانون نیز مورد تاکید قرار دارد.
در زمینه شرایط ضمن نکاح بیشتر مطالعه کنند تا با اشراف کامل بتوانند زندگی خوبی را آغاز کنند. ما قبل از هر چیز باید پیش از ازدواج دو طرف اخلاق و رفتارهای یکدیگر را به خوبی بشناسند تا در طول زندگی با مشکل مواجه نشوند.