سفر های تک نفره خانم ها ؛ تجربیات ۶ خانم که تنها سفر می کنند

با تجربه سفر خانم ها در این پست مجله همگردی همراه باشید.
هر چند وقت یک بار، وقتی به سفر هایم فکر می کنم، به یاد جولی، پیرزن 77 ساله ای می افتم که در ویلای ساحلی نزدیک به ما در جزیره گیلی ایر در اندونزی اقامت داشت. جولی در ملاقات هایی که با هم داشتیم، داستان هایی در مورد سفر هایش برایم تعریف کرد؛ جریان دعوت شدنش توسط محلی ها به ضیافت های کباب پزی در ساحل، ماجراجویی هایی که تجربه کرده بود و لذتی که از سفر کردن به دور دنیا برده بود. هنگام صحبت کردن بسیار احساس شادی می کرد و در آرامش بود. این زن که به گونه ای الگوی من در سفر تکنفره محسوب می شود، به من نشان داد که زنان در هر سنی می توانند از سفر کردن لذت ببرند و از مزایای آن استفاده کنند. در طول سال هایی که روزنامه نگاری کردم، زنان بسیاری را دیده ام که می پرسند : تکلیف ما زنانی که بیست و چند ساله نیستیم و سن بیشتری داریم چیست !؟ در صورتی که من به چشم خود دیده ام که زنان از همه سن و با همه نوع پیش زمینه و از سرتاسر جهان، سفر تکنفره انجام می دهند و از تنها سفر کردن نمی ترسند. در این مطلب با هفت تن از این زنان آشنا و در مورد نصایح و پیشنهاداتشان در مورد تجربه سفر تنهای خانم ها آگاه می شویم :

آن Anne از انگلستان، 59 ساله، کارمند دولت

آن Anne، کسی که تجربه ی سفر تنها داشته، یک شغل خوب و پر درآمد، یک خانه راحت، یک ماشین عالی و دوستان و آشنایان بسیار داشت؛ اما از زمانی که به یاد داشت، مشتاق بوود همه چیز را پشت سر بگذارد و به دور دنیا سفر  تنها کند. او می گوید : "همیشه از یکنواخت بودن زندگیم خسته می شدم. از زمانی که به یاد دارم، آرزو داشتم سفر کنم. اتفاقات متعددی افتاد که انگار همه با هم باعث شدند به این تصمیم برسم که باید بروم. موقعیتی برایم پیش آمد که می توانستم مرخصی طولانی داشته باشم؛ بنابراین یک سال مرخصی بدون حقوق گرفتم."برای آن Anne، دلیل سفر تنهایش بسیار ساده بود. هیچ کس امکان سفر کردن با او را نداشت و او نیز بیش از اندازه برای رسیدن بهترین زمان و همسفر مناسب صبر کرده بود و دیگر نمی توانست بیشتر از این منتظر بماند. بنابراین تصمیم گرفت سفر تنهای خانم ها را تجربه  کند. او می گوید : "سفر تنها انجام دهید ! منتظر هیچ کس نمانید که به شما کمک یا شما را همراهی کند. اگر واقعا می خواهید سفر کنید، راه آن را پیدا کنید و اجازه ندهید هیچ کس جلوی این کار شما را بگیرد. من بسیار خوش شانس بودم که یک بازنشستگی موقتی زودهنگام نصیبم شده بود، بنابراین یک حقوق ناچیز ماهانه داشتم و کمی هم از پول فروش خانه ام برداشتم. اما در عین حال، سعی کردم در حین سفر نیز درآمد کسب کنم. زیبایی سفر های من فقط در بعد مالی آن نبود، بلکه مهم تر از همه چیز این بود که من در خانه میزبانانی از کشور های دیگر زندگی می کردم و با خانواده و فرهنگ کشور آنها آشنا می شدم. و خاطرات سفر تنهای خانم ها را رقم زدم" 

آنیتا Anita از شیکاگو، 53 ساله، مدیر مالی

آنیتا در ابتدا در مقابل ایده سفر تنها مقاومت می کرد؛ چرا که تمامی ابعاد منفی این کار در ذهنش رژه می رفت و مرتبا به این فکر می کرد که چه اتفاقاتی ممکن است برایش بیفتد. او می گوید : "همیشه فکر می کردم سفر تنها بسیار خسته کننده و افسرده کننده باشد و هیچ چیز مفرحی در آن وجود نداشته باشد. اما بعد ها متوجه شدم که تمامی این افکارم اشتباه بودند. همیشه وقتی تجربه سفر تنهای خانم ها را می کنم، با جالب ترین انسان ها آشنا می شوم و از تجربه سفر تنهای خانم ها بیشترین لذت را می برم. خیلی دلم می خواد بگم که تصمیمم برای تنها سفر کردن، سعیم برای اثبات خودم به دنیا بوده، یا قصد داشتم الگوی نسل خودم باشم یا می خواستم قدرت و استقلال خانم ها رو اثبات کنم؛ اما در واقع اینطور نبود. زمانی که قرار شد تنها سفر کردن را شروع کنم، پر از تردید و پریشانی و دو دلی بودم. اما نیازم به سفر کردن از اعتراضم به تجربه سفر تنهای خانم ها قوی تر بود."
و دقیقا مثل بقیه، آنیتا هم نمی خواست برای پیدا کردن همسفر خوب و زمان مناسب صبر کند. اونطوری که خودش می گوید : "دلم نمی خواست سفرم را مرتبا برای پیدا کردن یک همسفر ایده آل به تعویق بیاندازم. همینطور که سنم بالاتر می رفت، متوجه می شدم که زمان، عنصر اصلی همه چیز در زندگی محسوب می شود. ممکن است هیچ وقت همسفر ایده آلی پیدا نکنم و این از نظر من اشکالی ندارد. چون از سفر تنها خود بسیار راضی ام و عاشق آن شده ام."
وقتی از آنیتا در مورد مخالفین تجربه سفر تنهای خانم ها  پرسیدم گفت : "من عکس های سفر های مختلفم را به آنها نشان می دهم؛ اما در ذهنم با خود می گویم : در همون حال که شما در خانه هایتان نشسته اید، مرا قضاوت می کنید و تنها سفر کردن مرا زیر سوال می برید، من در حال سفر کردن و لذت بردن از لحظه های زندگی ام هستم." 

هلن Helen از تورنتو، کانادا، 44 ساله، بازاریاب و تحقیق بازار

هلن قبل از این که دوباره به خانه و سرکارش برگردد، برای مدت یک سال مانند عشایر از این گوشه به آن گوشه سفر می کرد. او به تنهایی به جزایر گالاپاگوس، کنیا، تانزانیا، هندوستان، ترکیه، اردن، اسراییل، کرانه باختری رود اردن، مالزی، تایلند، ویتنام، لائوس، اندونزی و کره جنوبی سفر کرده است. او می گوید: "من تکنفره سفر کردن را آغاز کردم تا در مورد خودم و جهان، نقطه دید جدیدی پیدا کنم. سفر های من تا بحال مطابق با سلیقه دوستان و آشنایانم نبوده، نیست و نخواهد بود؛ من آدم بسیار مستقلی هستم و اجازه نمی دهم دیگران مرا از اهدافم برای سفر کردن دور کنند." نصیحت هلن برای خانم هایی که به سفر تکنفره فکر می کنند این است: "هر چه زودتر این کار را شروع کنید. به احتمال خیلی زیاد، با انجام این کار کشف خواهید کرد که از آنچه که فکر می کردید قوی تر و مستقل تر هستید. یاد خواهید گرفت که با خودتان راحت تر باشید. در عین حال، تکنفره سفر کردن، فرصت فوق العاده ای برای تمرین کردن مهارت های اجتماعی است؛ چرا که در موقعیت هایی قرار می گیرید که مجبور می شوید با کسانی که کاملا غریبه هستند رابطه برقرار کنید. ترسو نباشید، اما به غرایز خود اطمینان کنید. اگر جایی یا شخصی به نظرتان غریب می آید، از آن دوری کنید. اگر اولین بارتان است که تنها سفر می کنید، پیشنهاد می کنم با انتخاب مقصدی که با آن راحت تر هستید شروع کنید، برای مثال جایی در کشور خودتان یا شهری که مردم آن به زبان شما صحبت می کنند." 

کیت Cate از آریزونا ، آمریکا، 72 ساله، روانشناس بازنشسته

کیت به این دلیل تصمیم گرفت تنها سفر کند که دوستانش زمان یا پول کافی برای همراهی کردن با او را نداشتن. او می گوید: "من سفر تکنفره ام را با هاوایی شروع کردم. سپس تمرکز سفر هایم را روی اروپا گذاشتم. تاکنون، سفری که به شهر رم داشتم از همه سفر هایم سخت تر بوده است. عاشق فلورانس شدم و بارها به این شهر سفر کردم و البته عاشق پاریس هستم."
کیت خیلی نگران امنیت خودش نیست؛ زیرا خیلی از قوانین کسب امنیت را در هنگام سفر رعایت می کند. او در این زمینه می گوید: "سعی می کنم شب ها زیاد از محل اقامتم بیرون نروم و از رفتن به جاهای خیلی شلوغ هم پرهیز می کنم تا مشکلی برایم پیش نیاید. معمولا یک ناهار مفصل می خورم، یک عصرانه خیلی کوچک و سپس یک شام بسیار سبک در اتاقم. سعی می کنم هر چند وقت یک بار، یک ماه به سفر بروم و خیلی به خودم فشار نیاورم. من برای این که به آرامش برسم به زمان نیاز دارم، زمانی برای استراحت کردن، فکر کردن به همه چیز و کسب آرامش کردن؛ بنابراین ممکن است یک روز کامل، اصلا هیچ کاری نکنم و بابت این مسئله اصلا احساس گناه نمی کنم. همیشه سعی می کنم در تور های کوتاه مدت یا کلاس های آموزشی طی سفر شرکت کنم تا با دیگران هم در ارتباط باشم. وقتی در دوردوین در جنوب فرانسه بودم، یک هفته از وقتم را به نقاشی کردن اختصاص دادم، در سفر به فرانسه، در یک کلاس یک هفته ای زبان فرانسه شرکت کردم و سپس به تور سه روزه اندلس (جنوب اسپانیا) پیوستم." نصیحت کیت به خانم هایی که به سفر تکنفره علاقمندند این است: "برای سفر خود زمان بگذارید و عجله نکنید. سبک سفر کنید. هرگز سعی نکنید در یک زمان بسیار کوتاه، کارهای زیادی انجام دهید یا به مکان های متعددی سفر کنید. به دنبال علاقمندی ها و آرزو های خود باشید. و در آخر، همیشه به مکان هایی که خیلی دوست داشتید برگردید و از چند بار سفر کردن به یک نقطه نترسید." 

جولی Julie از منچستر، انگلستان، 57 ساله، مربی حرفه ای و شخصی

برای بیش از 30 سال، سفر کردن یکی از آرزو های جولی بود؛ و زمانی که بالاخره سرنوشت او بر این قرار گرفت که سفر کند و همه امکانات آن فراهم شد، او منتظر پیدا شدن یک همسفر نشد. بلکه تجربه سفر تنهای خانم ها را انتخاب کرد. او با کوله پشتی آغاز کرد. او می گوید: "تنها سفر کردن اصلا ترسناک نبود، بلکه خیلی هم هیجان انگیز بود. انجام دادن کار ها به تنهایی و تکیه کردن به خودم چیز جدیدی در زندگی ام نبود و این آزادی که دوباره در موقعیتی از زندگی ام قرار گرفته ام که آماده تغییر کردن هستم را دوست داشتم. همچنین از این چالش که می بایست به تنهایی و مستقلانه در مورد همه چیز تصمیم می گرفتم خوشم می آمد. من در خانواده ام به این مشهور بودم که همیشه هر جا می رفتم گم می شدم، و این شهرت کاملا حقیقت داشت. اما این مسئله جلوی سفر کردنم را نگرفت؛ زیرا می دانستم که ممکن است گم بشوم و همچنین می دانستم که همیشه راهم را به سمت خانه پیدا می کنم."
وقتی از او در مورد خانم هایی که با سفر تکنفره مخالفند می پرسم می گوید: "شما باید به اندازه کافی خواهان سفر کردن باشید تا بتوانید آن را انجام دهید، دقیقا مثل من. من همیشه مشتاق سفر کردن بودم و از فکر این که چیز های زیادی در آن بیرون وجود دارد که من با چشمان خودم آنها را نمی بینم رنج می بردم؛ اگر واقعا اینگونه مشتاق باشید، بالاخره یک روزی به طریقی راه خود را پیدا خواهید کرد.
جولی در طی سفر های تکنفره خود، کشفیات جدیدی در مورد جهان داشته است؛ برای مثال او می گوید: "با تنها سفر کردن متوجه خواهید شد که شما می توانید بر مشکلاتی که بر سر راهتان قرار می گیرند غلبه کنید و واقعا غلبه خواهید کرد. همچنین آدم هایی هستند که در این راه به شما کمک کنند. سفر تکنفره باعث می شود شما رشد کنید و بیاموزید و مهارت هایی پیدا کنید که هیچ گاه انتظار آن ها را نداشته یا برای یادگیری آنها برنامه ریزی نکرده اید. برای مثال، من الان به راحتی می توانم مسیر خود را پیدا کنم و در ذهنم نقشه ای خلق کنم که به من کمک کند. کاری که هرگز در گذشته قادر به انجام آن نبودم." 

مایا Maia از مونترئال، کانادا، 40 ساله، مدرس زبان انگلیسی

مایا سفر خود را در بیست سالگی به همراه گروهی از دوستانش به اروپا آغاز کرد. او عاشق این تجربه عالی شد و برای سفر های دیگر برنامه ریزی کرد تا زمانی که دیگر هیچ کس قادر به همراهی با او نبود و او مجبور شد تنها سفر کردن را آغاز کند. او در این باره می گوید: "چرا باید صبر کنیم تا دیگران با ما همراه شوند، زمان مناسب تر فرا برسد، پول بیشتری داشته باشیم یا برنامه ریزی بهتری انجام دهیم !؟ فردای هیچ کدام از ما تضمین شده نیست و اگر همین امروز نرویم و دنیا را نبینیم، مقصر اصلی خودمان هستیم."
وقتی در مورد نقطه محبوب او برای سفر کردن سوال می کنم می گوید: "آفریقا محبوب ترین نقطه ای است که من دوست دارم به آنجا سفر کنم. من تابحال چهار بار به شش کشور آفریقایی سفر کرده ام و کشور تانزانیا محبوب ترین آنها برایم بوده است. من همیشه تنها سفر کرده ام، اما هیچ وقت تنها نمانده ام. آدم هایی که در سفرهایم ملاقات کرده ام آنقدر مهمان نواز و مهربان بوده اند که هر زمان به خانه ام در کانادا بازگشته ام احساس کرده ام که دارم از خانواده و دوستانم خداحافظی می کنم و جدا می شوم."
و دقیقا مانند سایرین، او نیز اجازه نمی دهد منفی بافی و نظرات منفی دیگران، جلوی راهش را در این مسیر بگیرد. او می گوید: "یک بار یکی از اعضای خانواده من به من گفت که با تجربه سفر تنهای خانم کردنم به آفریقا مخالف است. اما من اوضاع را به نفع خودم تغییر دادم، از او معذرت خواهی کردم و گفتم که کاملا درک می کنم چرا این گونه فکر می کند و به او گفتم که با صحبت کردن از برنامه های سفرم او را نگران نخواهم کرد و از آفریقا حرف نخواهم زد و تا زمانی که از آنجا بازگردم، هیچ خبری به او نخواهم داد تا باعث نگرانی اش نشوم. چیزی طول نکشید که این شخص نزدیک به من متوجه شد که من بهرحال سفرم را کنسل نخواهم کرد و شش هفته بسیار طولانی می بایست از من بی خبر بماند. بنابراین به سرعت نظرش را تغییر داد و مخالفتش را کنار گذاشت. بنظرم همه باید همین روش را در پیش بگیرند. پیشنهاد من این است که کار خودتان را انجام بدهید و اگر با سفر شما موافقت شد که بسیار عالیست؛ و اگر همچنان مخالفت کردند، مشکل خودشان است، نه شما. 

در همان حال که با این زنان مصاحبه می کردم، ناخودآگاه متوجه شدم که یک سری نقاط مشترک در صحبت های همه آنها وجود دارد: اراده محکم برای اجازه ندادن به سد شدن راهشان توسط منفی نگری ها، ترس و هیجان انجام سفر تکنفره و این که در نهایت متوجه شدند که این ترس ها اشتباه بوده اند. این همان چیزی بود که خود من تجربه کرده بودم. این ترس ها برای همه در هر سن و هر ملیت و هر پیش زمینه ای یکسان هستند. ممکن است علایق و سلایق ما در طی زمان تغییر کنند، اما کسانی که در ته قلبشان، عاشق ماجراجویی هستند هرگز این ویژگی را از دست نخواهند داد. و در آخر، از آنجایی که اکثر خانم هایی تجربه سفر تنهای خانم ها را دارند جوان هستند، فراموش کردن این که خانم ها در تمامی سن ها می توانند به دور دنیا سفر کنند و از ماجراجویی های خود لذت ببرند آسان است؛ خانم هایی هستند که همسفری برای خود نمی یابند و فکر می کنند سن آنها برای تنها سفر کردن مناسب نیست. اما کسانی مانند جولی، می توانند الهام بخش من و سایر زن هایی باشند که به سفر کردن علاقه دارند.