یکشنبه گذشته یکی از خودروهای بدون راننده کمپانی اوبر در حال انجام تست های خود در شهر ایالت آریزونا با یک زن عابر پیاده تصادف کرده و منجر به مرگ وی شد. پس از این حادثه تلخ روزنامه نیویورک تایمز آمریکا به بررسی عمیق برنامه های این کمپانی پرداخته که حاکی از کمبودهای شدید در مراحل آزمایش ماشین های خودران اوبر است.
بر اساس این تحقیقات در حالی که ماشین های خودران شرکت های «ویمو» گوگل و «کروز» جنرال موتور به ترتیب پس از طی 5600 و 1200 مایل مسافت به دخالت راننده برای جلوگیری از سانحه نیاز دارند، این میزان برای خودروهای اوبر حتی به 13 مایل هم نمی رسد.
نکته جالب این است که دفتر مرکزی اوبر در کالیفرنیا قرار دارد اما مسئولان این کمپانی به دلیل پایین بودن استانداردهای ایمنی در ایالت آریزونا، مرکز تست ماشین های خودران را به آنجا منتقل کرده اند.
علاوه بر این برخلاف دیگر کمپانی های فعال در حوزه ماشین های خودران در تست های نظارت بر کارایی و ایمنی از یک اپراتور استفاده می شود، در حالی که شرکت های تویوتا، نیسان و فورد از دو اپراتور استفاده می کنند.
پس از تصادف مذکور برخی از احتمال ضعف در سنسورهای لیدار تولید Velodyne سخن می گفتند که برای افزایش ایمنی در کنار دوربین ها مورد استفاده قرار می گیرند، با این حال مدیرعامل Velodyne در مصاحبه ای عدم کارایی این سنسورها را تکذیب کرده است:
حسگرهای ما دوچرخه سوار و موقعیت او را به خوبی تشخیص داده اند اما این تجهیزات مسئول تصمیم گیری در مورد توقف خودرو نیستند، بنابرین باید مشکل را جای دیگری جستجو کرد.
دارا خسروشاهی، پس از تصدی پست مدیر عامل کمپانی اوبر به دنبال لغو برنامه ماشین های خودران بود اما مقامات ارشد این کمپانی وی را از این تصمیم منصرف کردند.
