خبرگزاری مهر- گروه استانها؛ رویا رجبی: شهر دزفول، در تمامی این سالها با اختصاص لقبهایی همچون مهد فرهنگ و تمدن، شهری از سپیدهدم تاریخ، سرزمین موجهای خروشان، کوههای برافراشته و آبشارهای باشکوه، شهر گلهای رز و مریم، دشتهای سبز، مزارع حاصلخیز، شهر معماری غنی، شهر اصالتها و تاریخی کهن، شهر پارکهای ساحلی و مساجد تاریخی و موزه آجری ایران ظرفیت عظیم و کمنظیر خود در حوزههای مختلف برای جذب گردشگر را ثابت کرده است. دزفول فرهنگی غنی و چندین هزارساله را در گاهواره خود دارد و در جایجای تاریخ خود همواره کانون سرافرازی مردمی سختکوش، مقاوم و فرهنگ دوست بوده است که وجود قدیمیترین دانشگاه جهان در آن گواه این مدعا است.
شهرستان دزفول با جمعیتی بالغبر 420 هزار نفر در قسمت جلگهای شمال خوزستان با مساحتی در حدود چهار هزار و 762 کیلومترمربع واقع شده است. زمینهای این شهرستان از لحاظ توپوگرافی به سه ناحیه کوهستانی، کوهپایهای و جلگهای تقسیم میشوند. فاصله دزفول تا تهران 721 کیلومتر و تا اهواز مرکز خوزستان، 155 کیلومتر است.
دسترسی مناسب به کانونهای ارزشمند گردشگری طبیعی، تاریخی و مذهبی، اقامتگاههای مناسب، رستورانهای متنوع، مراکز خرید سوغات سنتی و صنایعدستی منحصربهفرد، برخورداری از فرودگاه، نزدیکی به راهآهن، ترمینال و شهرهایی همچون اندیمشک، شوش و شوشتر دزفول را تبدیل به کانون گردشگری بسیار مهم در شمال خوزستان کرده است.
تلاقی فرهنگ و تمدن دزفول
دزفول، دیار خانههای قدیمی است و یکی از پایتختهای معماری و شکوه هنر ایرانی - اسلامی است. معماری در دزفول آدمی را با دنیایی از ظرافتها و زیباییها آشنا میکند که شاید همانند آن در کمتر جایی از این مرزوبوم وجود داشته باشد. بافت تاریخی دزفول که تلاقی فرهنگ و تاریخ مردمان این دیار کهن است، شامل 28 محله قدیمی و درهمتنیده است که تزئینات معماری بینظیر آن، دزفول را به «شهر آجری» معروف کرده است. در محدوده بافت تاریخی دزفول بیش از یکصد اثر تاریخی ثبت ملی شده شامل مسجد، حمام، گذر و بقعه و خانه وجود دارد.
علاوه بر ساباط ها، حمامها، گذرها و مساجد و سایر اماکن تاریخی موجود در بافت، خانههای تاریخی که به نام صاحبان بنا از دورههای گذشته در این بافت بهجای مانده هر کدام بهتنهایی دارای ارزش فرهنگی، مذهبی و تاریخی هستند.
وجود بیش از 200 خانه تاریخی در این بافت سبب شده تا بافت تاریخی دزفول نسبت به سایر آثار و مجموعههای تاریخی این شهرستان متمایز باشد بهطوریکه دزفول با برخورداری از این خانهها میتواند بهعنوان یک شهر توریستی با ردپایی از گذشتههای زیبای معماری این مرزوبوم به جهانیان معرفی شود. با وجود تمام تغییراتی که در چهره شهرهای امروزی پدید آمده اما بافت قدیم و کهن این شهرستان همچنان حکایت زیبایی از معماری ایرانی - اسلامی را روایت میکند؛ بنابراین بافت گردی در محدوده 270 هکتاری بافت تاریخی دزفول شاید بتواند یکی از لذتبخشترین قسمت حضور گردشگران و مسافران نوروزی در دزفول باشد ضمن اینکه برنامههای بافت گردی متعددی نیز از سوی اداره میراث فرهنگی دزفول برای نوروز در نظر گرفته شده است.
بازاری که بوی تاریخ میدهد
بازار قدیم دزفول از قدیمالایام محل کسبوکار و فعالیت اقتصادی شهر بوده که پیشههایی همچون صنایعدستی، سنتی و خدماتی در راستههای متعدد این بازار فعالیت داشتهاند. راستههای آهنگران، خراطان، نمدمالان، مسگران، شیرینی پزان و بزازان در این بازار از دیرباز وجود داشته و دارند که البته اکنون برخی از آنها منسوخ شده و جای خود را به مشاغل جدیدتر دادهاند. با این حال هنوز بازار قدیم دزفول رنگ و بوی سنتی خود را حفظ کرده است، این بازار که در مرکز شهر دزفول قرار دارد در حال حاضر نیز بهعنوان یکی از مراکز اصلی تجارت شهر در حال فعالیت است. وجود شغلها و راستههای قدیمی با شکل خاص معماری مغازهها و فروش برخی صنایعدستی معروف و سوغات دزفول این بازار را به محلی برای تفریح و خرید به یادماندنی گردشگران تبدیل کرده است.
از جمله سوغات دزفول در این بازار میتوان از عسل درخت کنار، کلوچه محلی، حلوا کنجی، سیلون و ارده نام برد؛ ضمن اینکه آثار خراطی و کپوبافی دزفول نیز که مهر اصالت بینالمللی دارند نیز بهوفور در بازار قدیم دزفول دیده میشود.
شکوهی به قدمت 1800 سال
پل باستانی 1800 ساله دزفول مهمترین و ممتازترین اثر تاریخی این شهر است که در سال 263 میلادی به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر والرین و با بهکارگیری اسرای رومی بر روی رود جاری و زلال دز بنا شده و در طول تاریخ همواره کانون تحولات مهم از جمله جنگها و ظهور تمدنها بوده است.
لزوم توجه بیشتر به این میراث گرانبها باعث شد تا در دورههای مختلف همواره مورد مرمت و بازسازی قرار گیرد، این پل 370 متری در 15 فروردینماه 1310 به شماره 84 در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسید و ملی شدن آن باعث شد تا در روزگاری تصویر پل روی پول ملی نیز چاپ شود که نمونه آن در حال حاضر در موزه بانک مرکزی ایران نگهداری میشود.
پل باستانی هماکنون در مرکز دزفول و بر روی رودخانه دز در میان دو بوستان ساحلی رعنا و ولیعصر قرار دارد و شرق و غرب شهر را به هم متصل میکند و تا چند سال پیش راه عبور شهرهای شوشتر، اندیمشک و دزفول بود اما ضرورت توجه بیشتر به این اثر تاریخی سبب شد تا کاربری پل از حالت سواره به پیاده تبدیل شود تا مبادا هجوم خودروهای پرشمار در طول شبانهروز، آواری باشد بر پیکر ارزشمند پل.
اکنون که نزدیک به یک هزار و 800 سال از ساخت این پل باستانی میگذرد این اثر بهعنوان یادگار اعصار تاریخی هنوز هم به حیات خود ادامه میدهد و در رأس کانون توجهات گردشگرانی است که دزفول را مقصد سیروسفر خود انتخاب میکنند.
نماد معماری باشکوه ایرانی - اسلامی
یکی از دیدنیترین مساجد تاریخی ایرانی مسجد جامع دزفول است. این مسجد یکی از قدیمیترین مساجد اسلامی و بناهای باشکوه دوران بعد از اسلام در ایران است. تاریخ ساخت این مسجد به قرون اولیه ورود اسلام به ایران برمیگردد. سبک معماری خاص این مسجد الگو گرفته از دوره ساسانی و ترکیبی از معماری بومی شهرستان دزفول بوده و در دورههای صفویه و قاجاریه بهسازی شده است. مسجد جامع دزفول به شماره 287 در 29 آذرماه 1315 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. با توجه به قدمت زیاد شهر دزفول و تعدد بناهای تاریخی این شهر که در نقاط مختلف آن مساجد تاریخی ثبت ملی وجود دارد، میتوان به آن لقب شهر مساجد تاریخی داد.
در برخی نشریات مسجد جامع بهعنوان یکی از 10 مسجد جامع تاریخی ایران برگزیده شده است. این مسجد در مرکز شهر تاریخی دزفول قرار دارد و دومین اثر تاریخی مهم این شهر بعد از پل ساسانی دزفول است. این مسجد تا حدود زیادی حالت اولیه و ویژگیهای معماری خود را حفظ کرده است.
ستونهای سنگی بینظیر این مسجد، شکوه معماری ایرانی – اسلامی را بهخوبی به نمایش گذاشتهاند. اگر به جنوب کشور ایران سفر میکنید در همه ایام سال میتوانید از این اثر تاریخی دیدن کنید.
اطراف این مسجد را نیز بازار تاریخی شهر دزفول و بناهای ارزشمند دیگری فرا گرفته که در مجموع لحظههای هیجانانگیزی را برای علاقهمندان به شناخت تاریخی و فرهنگ ایرانی به وجود میآورد.
حمامی تاریخی و موزهای با ارزش
موزه مردمشناسی یا همان حمام تاریخی کرناسیون، یکی از دیدنیهای ارزشمند گردشگری شهر دزفول است. حمام تاریخی کرناسیون دزفول (موزه مردمشناسی) به شماره 8477 در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده و یکی از بناهای معماری دوره قاجاریه دزفول بوده که در مرکز محله کرناسیون واقع شده است. این بنا با مساحتی حدود 880 مترمربع دارای دو بخش زنانه و مردانه است.
قسمت مردانه آن بازسازی و تبدیل به موزه مردمشناسی شده و بخش زنانه نیز صنایعدستی زیبای دزفول در آن قرار گرفته و این مجموعه را علاوه بر موزه مردمشناسی به موزه صنایعدستی نیز تبدیل کرده است. این موزه در جاده ساحلی و در خیابان روبروی قصر روناش قرار دارد.
جلوه مهندسی باستانی
آسیابهای تاریخی دزفول، بخش مهمی از سازههای آبی این شهر هستند که در سه قسمت رودخانه دز واقع شدهاند. قدمت اولیه این سازهها به دوره ساسانی و همزمان با شکلگیری شهر میرسد. به دلیل اهمیت و ارزش این آسیابها در دورههای مختلف تاریخی، مرمت و بهسازی شدهاند. این سازههای ارزشمند در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده و بخشی از آنها تحت عنوان موزه آب مرمت شده است.
بنای اولیه این آسیابها به دوره ساسانی میرسد و اوج شکوفایی آنها در دوره صفویه بوده است که تعداد آنها به 50 آسیاب در عرض رودخانه رسیده است. آسیابهای تاریخی، آبشار مصنوعی پل جدید، فضای سبز و همجواری با رود دز، مجموعهای رؤیایی و دلنشین برای ساختن خاطراتی زیبا فراهم نموده است و آن را در میان جاذبههای گردشگری دزفول برجسته میکند.
این سازهها از مصالحی چون قلوهسنگ رودخانهای، آجر و با ملات ساروج ساخته شدهاند. شکل معماری آسیابها برگرفته از سبک معماری بومی این شهرستان بوده و بهصورت یک مجموعه بههمپیوسته ساخته شده و به هم مرتبط هستند.
پایه این آسیابها از ملات گچ، خاکستر و آجرها در سه ردیف ساخته شدهاند که تکرار شده و در قسمتهایی از سنگ ساخته میشود. دیوارها نیز از آجر و سنگ قلوه رودخانه و ملات ساروج که نوعی آهک بندی بوده پوشیده شده است. نحوه کنار هم قرارگیری آسیابها به شکلی است که در گذشته حالت سد مانند داشته تا آب را بهجای موردنظر هدایت کنند. این سیستم، سیستم پیشرفته ساسانی بوده است که قسمت اول رودخانه را قطع میکند. این سازهها پل بند یا دَمبِرِج نام دارند که علاوه بر ارتباط قسمت غرب و شرق رودخانه در زمان موردنیاز سطح رودخانه را برای اموری نظیر آبرسانی و یا تأمین آب کشاورزی در بالا یا پاییندست کاربرد دارد. ارتفاع درون اتاقک این آسیابها تا کف رودخانه حدود چهار متر است و حالت تقارن دارند.
سازههای آبی کمنظیر
قمش ها بخشی از سازههای آبی کمنظیر شهر دزفول هستند که قدمت آنها به چند صدسال میرسد که بهصورت کانالهای آبرسانی زیرزمینی آب را به نقاط مختلف شهر هدایت کردهاند. برای دسترسی به این کانالها، زیرزمینیهای عمیقی به عمق بیش از 20 متر حفر شدهاند تا به آب رودخانه در نقاط مختلف شهر دسترسی داشته باشند.
در شهر دزفول، قمش ها و سربطاق های زیادی وجود داشته که بعد از به وجود آمدن سیستم لولهکشی، بهتدریج کارایی اولیه خود را از دست دادهاند.
قمش مؤمنان و سربطاق چوقابافان دزفول یکی از این قمش ها است که درگذشته آب موردنیاز یک هزار و 200 هکتار از زمینهای کشاورزی این منطقه را تأمین میکرده است. وجهتسمیه این قمش به نام متولی وقت مسجد، صادق قلی چوقابافان است. این مسجد در زمان جنگ تحمیلی مورد اصابت موشک قرار میگیرد و عده زیادی به شهادت میرسند که در عملیات خاکبرداری و خارج کردن شهدا از زیر آوار خاکها به درون این قمش ریخته میشود و بدین ترتیب قمش مؤمنان پس از آن واقعه برای سالها زیرخاک پنهان میشود. اکنون باگذشت سالها این گنجینه آجری باهمت فردی به نام سعید قلیان که از اهالی محله شیدانه امام رضا (ع) است از زیرآوارها رونمایی و احیا شده و اکنون به یکی از مکانهای جذاب و گردشگری دزفول تبدیل شده است.
ورودی این قمش مؤمنان یعنی سَربه طاق چوقابافان در خیابان طالقانی، پشت بقعه سید محمود و در جنب مسجد و شیدانه امام رضا (ع) دزفول واقع شده که در این چند ماه که از افتتاح آن میگذرد با استقبال بینظیری از سوی علاقهمندان مواجه شده است.
نگینی سبز در دل بافت تاریخی
بقعه شاه رکنالدین در محلهای با همین نام در مرکز شهر دزفول قرار دارد و مهمترین بنای تاریخی و هویتبخش محله شاه رکنالدین است. این بنای زیبا در مرکز بافت قدیم واقع شده و با فضایی سبز و معنوی زینتبخش این بافت ارزشمند شده و به شایستگی به آن لقب نگین سبز بافت قدیم دزفول داده شده است. معماری زیبا و فضای سبز و باز در میان بافت آجری شهر دزفول منظره و خاطرهای بهیادماندنی در ذهن بیننده بر جای میگذارد. این اثر زیبا فضاها و مناظر چشمنوازی دارد و به شماره 8386 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است. محله شاه رکنالدین دزفول کاملترین محله تاریخی بافت قدیم دزفول است که عناصر خود را حفظ کرده است. بقعه شاه رکن الدین دزفول یکی از جاذبههایی است که در بازدید از شهر تاریخی دزفول نباید از دست داد.
گنبد این مقبره، نیلگون و مخروطی شکل با 14 ضلع است. در بالای در جنوبی آن پلکان، خواجهنشین و طاق نمایی وجود دارد که بر بالای آن دو گلدسته بنا شده است. این مجموعه شامل آرامگاه، مسجد، مدرسه و حمام است و همچنین آورده شده که ساختمان گلدستهها در دوره قاجاریه ساخته شده و بنای بقعه و گنبد مربوط هم به دوره تیموریان در زمان سلطنت شاهرخ میرزا فرزند امیر تیمور نسبت داده میشود.
در قدیمی بنای بقعه در کنار مسجد شاه رکنالدین قرار دارد که معمولاً بسته است اما در ورودی جدید آن در کوچهای اختصاصی و روبروی خانه تاریخی محسنی واقع شده است. در دهه محرم نیز این بقعه حال و هوای خاصی داشته و مراسم ویژهای هر شب در آن برگزار میشود.
دزفول، خاستگاه امامزادگان و سرداران
یکی از جاذبههای ارزشمند شهرستان دزفول در سطح ملی، آرامگاه یعقوب لیث صفاری است. یعقوب لیث صفاری در دوره حساس ایران با قیامش سبب شد نام ایران دوباره در این سرزمین طلوع کند. آرامگاه این سردار نامی در 12 کیلومتری شهر دزفول و در جاده دزفول – شوشتر در کنار روستای اسلامآباد (شاهآباد) واقع شده است. بنای بقعه از یک چهارطاقی با گنبدی مخروطی و مضرس در دوره سلجوقی تشکیل یافته است.
یعقوب لیث نخستین سردار ایرانی بعد از ورود اسلام به ایران است که تلاش کرد دوباره ایرانی متحد را پایهگذاری و حکومتی تشکیل دهد. بنای آرامگاه وی به دلیل ارزشهای تاریخی و معماری به شماره 255 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است این بنا در سالهای اخیر مرمت شده و برای عموم علاقهمندان بازدید آن امکانپذیر است.
یکی از مهمترین بقعههایی که در شمال استان و در شهر دزفول واقع شده آستانه متبرکه حضرت محمد بن موسی الکاظم (ع) ملقب به «سبزقبا» است که قرنها زیارتگاه مردم ایران است و بهویژه در ایام نوروز کاروانهای راهیان نور که از دزفول بازدید میکنند به زیارتش میشتابند. آستانه متبرکه سبزقبا برادر امام رضا (ع) در مرکز شهر دزفول واقع در خیابان امام خمینی شمالی نرسیده به چهارراه 30 متری واقع شده و به علت جایگاه ویژه آن در بین زیارتگاههای کشور روز دهم ذیالقعده یعنی یک روز پیش از ولادت امام رضا (ع) بهعنوان روز ملی سبزقبا پیشنهاد شده و با توجه به اینکه این آستانه متبرکه بهعنوان چهارمین حرم معنوی اهلالبیت در کشور به شمار میرود میتواند زمینه آشنایی و معرفی بیشتر ایشان را در سطح کشور فراهم آورد.
سیاحت و زیارت در بقعه بن جعفر
آستانه متبرکه محمد بن جعفر طیار (ع) نیز در فاصله پنج کیلومتری شهر دزفول، در شهرکی به همین نام قرار دارد و یکی از زیارتگاههای مهم شهرستان دزفول و خوزستان شمالی به شمار میرود. صاحب بقعه فرزند جعفر طیار برادر امام علی علیهالسلام و داماد امام علی علیهالسلام (شوهر امکلثوم) و یکی از فرماندهان سپاه اسلام بوده است. فضای اطراف بقعه را درختان بسیار سبز زیبایی فرا گرفته و فضای خوبی را بهمنظور گذران اوقاتی در فضایی معنوی و آرام به وجود میآورد. این بقعه به شماره 2553 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. استان خوزستان دیدنیهای فراوان، جاذبههای مذهبی و زیارتگاههای ارزشمندی دارد که آرامگاه محمد بن جعفر طیار یکی از شاخصترین آنهاست.
یکی از زیباترین دریاچههای ایران
دریاچه شهیون دزفول یکی از زیباترین دریاچههای ایران و جهان در شمال غربی دزفول و پشت دو کوه شاداب و تنگوان در کنار روستای گردشگری پامنار دزفول شکل گرفته و چهره زیبایی به منطقه شهیون داده است. این دریاچه زمینه مساعدی برای انجام ورزشهای آبی از جمله قایقرانی، اسکی، شنا و... به وجود آورده است. وجود چند جزیره کوچک و بزرگ که روی آنها انبوهی از درختان کنار و بادامکوهی به چشم میخورد جلوه دیگری به دریاچه بخشیده است. بهگونهای که جزیره بزرگ وسط دریاچه با مساحتی بالغبر 60 هزار مترمربع چشمانداز زیبایی را به وجود آورده است.
بر روی این جزیره درختان کنار (سدر)، بادامکوهی، کلخنگ و بید و همچنین جانوران کوچکی مانند روباه و خرگوش در کنار پرندگان زیبایی مثل تیهو و کبک و پرندگان دریایی؛ حیاتوحش بینظیری را به وجود آورده است. لازم به ذکر است که این جزیره به دلیل موقعیت جغرافیایی خوب و مسطح بودن زمین آن شرایط مناسبی را بهمنظور احداث مراکز تفریحی و اقامتی و جذب هرچه بیشتر گردشگران به منطقه فراهم آورده است. به دلیل زمینه مساعدی که این دریاچه دارد در آن انواع آبزیان پرورش داده میشوند به همین خاطر در فصولی از سال محل مناسبی برای صید ماهی است. بهترین زمان برای استفاده از این دریاچه فصل زمستان تا اوایل بهار است. در ایام نوروز نیز گردشگران زیادی از طبیعت زیبای منطقه بهره میبرند.
آبشار شوی طبیعتی بکر
آبشار شوی دزفول در 100 کیلومتری مرکز شهر دزفول در دهستانی به نام شوی و با ارتفاع 85 متر و عرض 70 متر و بین کوههای سالن و اسفندیاری قرار دارد. این آبشار با توجه به عرض و ارتفاع خود بزرگترین آبشار خاورمیانه لقب گرفته است و یکی از زیباترین آبشارهای ایران به شمار میرود. طبیعت زیبای منطقه شمال شهرستان دزفول باعث شده که گروههای کوهنوردی زیادی از سراسر کشور برای دیدن این مناظر دلنواز به این شهرستان سفر میکنند. آبشار شوی زیباترین آبشار خوزستان و کشور ایران است.
دو مسیر اصلی برای رسیدن به این آبشار وجود دارد که یکی شامل مسیر منطقه سردشت، دزفول و پیرچل میی شود و مسیر دوم از طریق ایستگاه راهآهن است و پیمودن این مسافت طولانی از شمال خوزستان و بهصورت پیاده یا با قاطر امکانپذیر است.
یکی از دلایل بکر و دستنخورده باقی ماندن این آبشار و فضای سرسبز زیبای اطراف آن، وجود منطقه کوهستانی پرپیچ با شیبهای تند است که پس از پیادهروی چند ساعته و طولانی میتوان زیبایی و شکوه فوقالعاده آبشار را بهیکباره در پس کوه دید.
بهترین زمان برای حضور گردشگران در این منطقه از اوایل بهار تا اواخر اردیبهشتماه است؛ فصلی که منطقه بسیار سرسبز و زیباست. سازمان منابع طبیعی استان خوزستان به دنبال ثبت این اثر بینظیر در فهرست آثار ملی کشور است. همچنین تلاشهایی از سوی مسئولان برای هموارسازی مسیر و ایجاد راههای ارتباطی برای حضور گردشگران در منطقه انجام شده و همچنان نیزادامه دارد.
آژانسهای گردشگری دزفول همواره در طول هفته چندین بار گردشگران را در قالب تور به این آبشار میبرند. با توجه به اینکه با همکاری اداره میراث فرهنگی دزفول و شرکتهای گردشگری مقرر شده کمپهای نوروزی در مسیر آبشار شوی برای خدمات و اسکان مستقر شوند پیشبینی میشود در نوروز 97 شاهد حضور دو برابری مسافران و گردشگران به این آبشار باشیم.
استثناییترین جلوههای طبیعت
بخش کوهستانی شهیون یکی از بخشهای چهارگانه شهرستان دزفول است که در شمال شهرستان قرار دارد. این منطقه دارای روستاهای زیاد و جاذبههای گردشگری متنوع است. آبشار شوی بزرگترین آبشار خاورمیانه، دریاچه شهیون یکی از زیباترین دریاچههای ایران و روستای تاریخی لیوس، دره شگفتانگیز کول خرسون، منطقه رؤیایی صوفی احمد، کوه زیبای سگریون و بسیاری از جاذبههای گردشگری در این بخش وجود دارند.
طبیعت این منطقه در ماههای آذرماه تا اواخر فروردین بسیار دیدنی و دلنشین است. این منطقه فرصت مناسبی برای برنامهریزی و بهرهمندی از طبیعت را پیش روی گردشگران و توسعه اکو توریسم در شمال خوزستان قرار داده است. علاوه بر جاذبههای ویژه بخش شهیون مسیر اطراف این جاده نیز بسیار تماشایی است و میتواند تفریحی بهیادماندنی برای گردشگران در ایام نوروز باشد.
بخش کوهستانی سردشت یکی از استثناییترین جلوههای بکر طبیعت خوزستان، منطقه سرسبز و زیبای سردشت است که در منطقه کوهستانی شمال دزفول قرار دارد، وجود کوههای سر به فلک کشیده، درههای سرسبز و پرآب، مزارع، چشمهسارها و جویبارها بهخصوص در ایام زمستان و بهار موقعیتی ممتاز و ویژه را برای استفاده مشتاقان از هوای پاک، معطر و فرحبخش فراهم کرده است، منطقه سردشت و شهیون از شلوغترین نقاط گردشگری دزفول به شمار میروند که طبیعت بسیار زیبا و شگفتآور این مناطق دلیل این استقبال گسترده گردشگران است.
محبوبترین بوستان ساحلی
بوستان ساحلی علی کله که تفریحگاه ساحلی دز که علی کله نیز نامیده میشود، یکی از تفریحگاههای ساحلی شهرستان دزفول است. این محل یکی از پارکهای ساحلی پرطرفدار خوزستان است که هرساله و بهخصوص در فصلهای بهار و تابستان جمعیت زیادی را از شهرها و استانهای مجاور بهسوی خود جذب میکند. این تفریحگاه در پاییندست سد تنظیمی دز و شمال شهر دزفول واقع شده و یکی از پرطرفدارترین مراکز تفریحی شمال خوزستان به شمار میرود.
تفریحگاه ساحلی علی کله دزفول در شمال شهر با دارا بودن رستوران، پارکینگ، جریان روان آبی زلال رودخانه دز و فضای سبز بینظیر خود در چهارفصل سال محیطی دلنشین برای تفرج در کنار خانواده و دوستان است. علاوه بر این پارک زیبا و ساحلی رعنا واقع در ساحل غربی رودخانه دز بین پل باستانی و پل جدید، بوستان ساحلی دولت واقع در شمال شهر و بالاتر از سد تنظیمی، پارک ساحلی دووه واقع در جاده ساحلی و کنار پل جدید، بوستان خانواده واقع در شمال شهر و دقیقاً در روبروی پارک دولت، پارک ساحلی ولیعصر پایینتر از پل قدیم، پارک جنگلی لاله واقع در شمال شهر و بالاتر از کوی زیباشهر و پارک و شهربازی بعثت و حیاتوحش دز جنب بیمارستان بزرگ دزفول از جمله بوستانهای ساحلی و مکانهای تفریحی و محبوب دزفول به شمار میروند.
به گزارش خبرنگار مهر، جاذبهها و اماکن نامبرده در گزارش تنها نمونه کوچکی از ظرفیتهای عظیم دزفول در حوزه گردشگری طبیعی، تاریخی و مذهبی است، شهری که در نوروز سال 96 به گواه آمارها پذیرای قریب به دو میلیون مسافر از نقاط مختلف کشور و خارج از کشور بود، در نوروز سال 97 نیز با زیباییهای طبیعی و منحصربهفرد خود آماده استقبال از مهمانان نوروزی است.