به گزارش خبرنگار مهر، پیمان رجبی قهرمان سابق دوومیدانی کشورمان سالهاست دور این رشته مادر را خط کشیده و خرجش را از آن جدا کرده و به صورت اختصاصی به رشته بدنسازی روی آورده است. بسیاری از ورزشکاران رشته‌های انفرادی و المپیکی کشورمان به صورت اختصاصی بدنسازی شان را زیر نظر او دنبال می‌کنند. به جز این کم نیستند فوتبالیست های مطرح و حتی ملی پوشی که به جز بدنسازی های تیمی، بدنسازی تکمیلی شان را زیر نظر رجبی انجام می‌دهند.
به مناسبت ایام نوروز با این ملی پوش سابق دوومیدانی و مربی امروز بدنسازی گفتگویی داشتیم که شرح آن را در زیر می خوانید.
* خبرگزاری مهر: لطفا از بیوگرافی شروع کنید.
- پیمان رجبی: متولد سال 1362 در بوشهر هستم. فرزند دوم خانواده‌ای هستم که همه اهالی‌اش ورزشکار هستند. پدرم فوتبالیست بود و بازیکن تیم پاس بوشهر بود و برادرم هم فوتبالیست بود و بازیکن تیم ایرانجوان بود. دو خواهر دارم که یکی از آنها دو میدانی کار است و یکی دیگرشان بسکتبالیست. این خلاصه ترین بیوگرافی است که از خودم به ذهنم می‌رسد.
* چه شد که به دوومیدانی روی آوردید و چه زمانی فهمیدید که می‌توانید یک ورزشکار حرفه‌ای باشید؟
- من از کودکی رشته های ورزشی زیادی را امتحان کردم و در دوران مدرسه ابتدا کمی جدی تر هندبال را شروع کردم و بعد به سراغ بسکتبال رفتم. یکبار به صورت اتفاقی به حالت پرش طول پریدم که همانجا معلم ما استایل مرا دید و با من صحبت کرد و به صورت جدی به دوومیدانی روی آوردم و کارم را از پرش طول شروع کردم.
* اولین و بلند ترین پرش طول شما چقدر بود؟
- اولین بار که به صورت جدی پریدم و اندازه آن محاسبه شد 5/20 پریدم و بلندترین پرشم که رکورد خودم است 7/55 بود. یعنی در این سال‌ها توانستم 2 متر و 35 سانتی متر بر رکورد شخصی خودم اضافه کنم.
* به جز پرش طول کدام ماده‌های دیگر در دوومیدانی دنبال می کردید؟
- ماده های دو سرعت، پرش طول و بعضا پرش سه گام معمولا با هم هستند. من به جز پرش طول در دو صد متر، دویست متر، و چهارصد متر هم در مسابقات قهرمانی شرکت می‌کردم.
* زمانی به شما لقب «کارل لوییس» ایران را داده بودند.
- این نظر لطف دوستان بود اما فکر می کنم به این دلیل بود که کارل لوییس هم در همین ماده‌ها حضور داشت
* با یک چرخش ناگهانی از دوومیدانی به بدنسازی گرایش پیدا کردید.
- در دوومیدانی به ته خط رسیدم. یعنی هرچقدر دویدم به جایی نرسیدم و احساس کردم به ته خط رسیدم. برای همین تصمیم گرفتم رشته‌ام را تغییر دهم و از دوومیدانی به بدنسازی روی آوردم.
* درآمد بدنسازی خوب است؟
- خدا را شکر زندگی مان بدون منت کسی می‌گذرد. یعنی هرچه باشد از درآمد دوومیدانی خیلی بهتر است. چون با درآمد دوومیدانی حتی آب معدنی که باید سر تمرین خورد را هم نمی‌توان خرید.
* پس با تغییر رشته سطح درآمد شما هم حسابی تغییر کرد.
- سطح درآمد و زندگی‌ام تغییر کرد، اما واقعا برای آن ممارست کشیدم. سختی‌های زیادی کشیدم تا به اینجا رسیدم. حالا که دارم به خاطر زحمات خودم یک نفس راحت می‌کشم متاسفانه بعضی‌ها به یک چشم دیگر به ما نگاه می کنند و فکر می کنند ما مرفهین بی‌دردی هستیم که در ناز و نعمت غوطه ور هستیم. در حالی که من شخصا برای به دست آوردن این موقعیت سختی‌های زیادی کشیدم. چه روزهایی که بدون کفش تمرین می‌دویدم. هنوز کف پای من آثار تاول‌هایی که در زمین داغ بدون کفش تمرین می دویدم هست. حتی می توانم ادعا کنم کف پاهایم مثل آسفالت است.
* در روز چند ساعت تمرین می کنید؟
- هر روز بین 4 تا 5 ساعت تمرین می‌کنم. بدنم به این وضعیت عادت کرده و اگر یک روز تمرین نکنم حالم خوب نیست.
* در ایام عید هستیم. برای پیمان رجبی عید بوی چه چیزی می دهد؟
- بوی گل. من کلا گل را خیلی دوست دارم و بهترین هدیه ای که یک نفر می تواند به من بدهد گل است. خودم هم به هرکسی بخواهم هدیه بدهم گل می دهم. عید هم مرا یاد گل می اندازد.
* اولین عیدی را امسال به چه کسی دادی و از چه کسی گرفتی؟
- اولین عیدی که دادم به سریدار آپارتمان مان بود و اولین عیدی که گرفتم از مدیر باشگاهم.
* چرا در عید سفر نرفتی؟
- چون روز 15 فروردین قرار است به یک سفر کاری خیلی خوب و بزرگ برای حضور در نمایشگاه فیگو در کشور آلمان سفر کنم، در ایام عید به سفر نرفتم.
* یک دروغ سیزده بدری هم برای ما بگو.
- آنقدر رابطه ام با دروغ بد است که حتی سیزده بدر هم حاضر نیستم دروغ بگویم. تا راستی هست دروغ چرا؟
* در سال جدید چه دعایی برای مردم ایران دارید؟
- دعا می کنم انواع و اقسام بلاهای طبیعی و غیر طبیعی که در سال 96 بر مردم شریف کشورم نازل شد را در سال 97 شاهد نباشیم.
* و کلام آخر؟
- درخواستی دارم از مسئولین ورزش کشورم و آن هم این است که اگر قرار است در حاشیه این ورزش تسهیلاتی، امکاناتی یا شرایط خاصی برای افرادی قائل شوند لطفا آن را برای خاک خورده‌های عرصه ورزش قائل شوند. نه افراد غیر ورزشی که اگر هم به ورزش می‌آیند صرفا برای سودجویی خودشان است. لااقل این که ورزشکاران و ورزشی‌ها را در اولویت قرار دهند.
