درک اینکه ‘این کشور تحت حمله قرار دارد’ یکی از فوری ترین نیازهای جامعه امروز ایران است خصوصا که حمله کنندگان قصد خود را پنهان هم نمی کنند.
تهاجم‌سایبری دیشب صرف نظر از ابعاد فنی آن، اگر این حس را منتقل کند، سرجمع ضرر نکرده ایم. این حمله از طریق نفوذ در سوییچ های سیسکو صورت گرفته که عموما به عنوان یکی از اجزای ضروری زیرساخت سایبری کشور شناخته می شود. همین هم خود دارای پیام است.
وقتی یکی از اجزاء زیرساخت خود را به طور ‘وابسته’ تعریف می کنید، آن جزءآسیب پذیرترین جزء سیستمتان خواهد بود.
حالا تصور کنید که کسانی به نام اصلاحات، می خواستند کل سیستم بانکی کشور را توسط پیمانکار خارجی ‘بازسازی’ کنند؛ شاید هم تا حدی جلو رفته بودند.
این حمله یک هشدار است. کسانی در جهان سرکار آمده اند که بنای کوتاه آمدن ندارند حتی اگر بنشینید و تماشایشان کنید. در یک نبرد، وقتی یک طرف نجنگد، جنگ متوقف نمی شود بلکه این اوست که ‘شکست’ می خورد.
