به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، نتایج این تحقیق جدید دانشمندان کالج "ترینیتی" و دانشگاه "بریستول" در توسعه دارو در درمان بیماری‌های نورولوژیک از جمله بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون موثر خواهد بود.
نانو ذرات، ذرات بسیار کوچک بین یک تا 100 نانومتر هستند و در حال حاضر در تحویل دارو در قسمت‌های مختلف بدن، شیمی درمانی، تصویربرداری و تشخیص با قابلیت عبور از مسیرهای سلولی در داخل بدن موجودات زنده مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما در طول تعاملات آنها با غشای سلولی و ورود به سلول‌ها، مسیرها و فرآیندهای سیگنالی بدن تغییر می‌کنند. علاوه بر این بر سلامت سلول‌هایی که در معرض این مواد قرار گرفته‌اند نیز تاثیر دارند و درونی‌سازی نانوذرات بر سلول‌های مجاور نیز بی‌تاثیر نخواهد بود.
دانشمندان در این تحقیق از یک لایه سلول‌های BeWo استفاده کردند و مانع سلولی نیز در معرض نانوذرات کروماتیک کبالت قرار گرفت. سپس موارد تحت تاثیر مانع جمع‌آوری شد و به سلول‌های مغز انسان منتقل شدند تا مقاومت DNA مورد بررسی قرار گیرد. البته این آزمایش در موش‌های باردار نیز صورت گرفت و نتایج نشان داد سلول‌هایی که تحت تاثیر این مواد قرار داشتند موجب آسیب به DNA در هیپوکامپ(بخشی از مغز در یادگیری و حافظه) نوزاد آنها شدند.
دانشمندان نشان دادند که سلول‌ها در موانع نانوذرات در مسیر سلولی طبیعی شناخته شده به نام اتوفاژی پردازش شده و منجر به تولید سلول‌های سیگنالی می‌شوند و این مولکول‌ها به DNA سلول‌های مغزی آستروسیت‌ها و نورون‌های مغز آسیب می‌رسانند.
مایو کالدول استاد علوم اعصاب در دانشکده ترینیتی دوبلین اظهار کرد: آسیب DNA به نورون‌ها به آستروسیت‌ها بستگی دارد. سال‌ها دانشمندان تصور می‌کردند نقش اصلی آستروسیت‌ها در سلول‌های مغزی حمایتی است، اما در حال حاضر مشخص شده آنها چندین نقش اساسی در مغز و قابلیت تاثیرگذاری مثبت و منفی بر نورون‌های مجاور دارند.
نتایج نشان داد آسیب نانو ذرات به سلول‌های مغز موجب آسیب DNA وابسته به استروسیت‌ها خواهد شد و در تحقیقات آینده برای تولید داروهای درمانی برای بیماری‌های نوروژنیک مفید خواهد بود.
نتایج این تحقیق در نشریه Nature Nanotechnology منتشر شده است.
