به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری میزان، همیشه در به اصطلاح نظرسنجی کشورهای غربی گفته شده مردم کشورهای اسکاندیناوی شادترین و خوشبختترین افراد روی زمین هستند. هر ساله نهادهای وابسته به سازمان ملل یا دیگر مؤسسات فهرستی از شادترین کشورهای جهان منتشر میکنند که تقریبا عادت کردهایم کشورهای حوزه اسکاندیناروی را در ردههای نخست این فهرست ببینیم.
کشورهای سوئد، نروژ، دانمارک، ایسلند، فنلاند، و همچنین جزایر فارو را کشورهای اسکاندیناوی میگویند که پیشینه تاریخی و فرهنگی کموبیش یکسانی دارند و تبار همه آنها «وایکینگها» است.
اما با جست و جویی ساده در اینترنت، به مواردی بر می خوریم که با ادعاهای مطرح شده درباره این کشورها متناقض است.
مسئله فقر در نروژ
نروژ با جمعیتی نزدیک به 5 میلیون و 200 هزار نفر یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است. منشاء اصلی ثروت آن فروش نفت و محصولات نفتی است، با این وجود در این کشور کوچک فقر شدید همچنان وجود دارد.
به نوشته وبسایت « borgenproje» در شهر «اسلو» پایتخت نروژ، 8.3 درصد جمعیت از فقر شدید رنج میبرند. مهاجران، خانوادههای بچهدار و خانوادههای تکپرست از مهمترین افراد درمعرض فقر هستند.
افشای رسواییهای جنسی در آمریکا و اروپا
براساس این گزارش در سال 2014 فقر کودکان در کشور نروژ رقمی بسیار بالایی داشتهاست و برآورد شده که بیش از 78 هزار کودک این کشور در خانوادههای فقیر زندگی میکردهاند و 3.4 درصد این کودکان در وضعیت «فقر نسبی» به سر میبردند.
تبعیض، نژادپرستی و تجاوز جنسی
شبکه خبری «بیبیسی» بهتازگی گزارشی منتشر کرده که در آن ضمن روایت تجربه شخصی «نینا اِوِرسن» مینویسد: طی دههای گذشته بین سالهای 1950 تا 2017، درمنطقهای کوچک به نام «تیسفیورد» باجمعیت 2 هزار نفر، 151 مورد آزار جنسی از جمله کودکآزاری را به پلیس گزرارش شده اما پلیس نروژ هیچگاه این پروندهها را پیگیری نکردهاست.
«نینا اورسن» که هماکنون 49 سال دارد به «بیبیسی» گفته در 14 سالگی از سوی یکی از اقوامش مورد تجاوز جنسی قرار گرفته اما هیچگاه جرأت نداشته آن را با خانواده در میان بگذارد چرا که او را به دروغگویی و فحشا متهم میکردند. با گذشت همه این سالها «نینا» همچنان احساس ناامنی میکند با آنکه هماکنون در «تیسفیورد» زندگی نمیکند.
به گفته «نینا اورسن» او تنها کسی نیست که در این منطقه مورد تعرض جنسی قرار گرفته بلکه بسیاری از دوستانش نیز به سرنوشت او گرفتار شدهاند. درسال 2007 والدین یک کودک که مورد تعرض جنسی قرار گرفته بود حتی به نخستوزیر نامه نوشتند اما آن نامه با آنکه جاروجنجالهای رسانهای زیادی به پا کرد اما در عمل هیچ اقدامی صورت نگرفت.
«آنا کولیچوک» کشیش و شوهرش «اینگار» که وکلیل است نیز گفتهاند بارها در نشستهای عمومی، داستان 20خانواده که کودکانشان مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بودند را با مقامات سیاسی محلی، پلیس، مقامات بیمارستان و دیگر مقامات منطقه در میان گذاشتهاند اما آنها هیچ تمایلی به شنیدن این حوادث را نداشتند و به راحتی میگفتند «شما دروغ میگویید» یا اینکه نمیدانستند چگونه این مسئله را مدیریت کنند.
«بیبیسی» میافزاید: گرچه بیان سوءاستفادههای جنسی برای بسیاری از قربانیان سخت است اما در «تیسفیورد» این مسئله بسیار سختتر است چرا که در بسیاری از موارد افراد اعتمادی به پلیس و مقامات ندارند. به عنوان مثال «نینا اورسن» و خیلی کسان دیگر سالها تلاش کردهاند تا داستان رنج خود را برای مقامات روایت کند اما هیچ گوش شنوایی نبودهاست.
«نینا اورسن» دلیل اصلی این بیتوجهی آشکار پلیس و مقامات محلی در پیگیری ظلم واردشده به او را تبعیض و نژادپرستی نهادینهشده در منطقه زیست او میداند چرا که منطقه «تیسفیورد» متشکل از قومیتهای مختلفی است و بیشتر مقامات محلی از اقوام آنها نبودند.
زنان در سوئد امنیت ندارند
براساس گزارش روزنامه ایندیپندنت، یافتههای «آژانس اتحادیه اروپا برای حقوق بنیادی» نشان میدهد که کشورهای سوئد و دانمارک بالاترین میزان آزارو اذیتهای جنسی در بین کشورهای اروپایی دارند.
دادههای این آژانس اروپایی بیانگر آن است که در سوئد و دانمارک 80 تا 100 درصد مردم گفتهاند مورد تعرض یا آزار و اذیت جنسی قرار گرفتهاند که این آمار بیشترین میزان در هر جایی از قاره اروپاست.
آزار جنسی زنان در فرانسه
گزارش «آژانس اتحادیه اروپا برای حقوق بنیادی» که با عنوان «خشونت علیه زنان، یک بررسی جامع در اتحادیه اروپا» منتشر شده میافزاید: در کشورهای انگلیس، فرانسه، آلمان و فنلاند 60 تا 80 درصد مردم گفتهاند که هدف آزار جنسی قرار گرفتهاند.
«ایندیپندنت» همچنین میافزاید «مؤسسه گیتاستون Gatestone Institute » براساس دادههای خود عنوان «مرکز تجاوز غرب» را به سوئد داد که تنها پس از پادشاهی «لسوتو» در آفریقای جنوبی بیشترین آمار تجاوز به عنف را به خود اختصاص داده بود.