امروزه در دنیای سرعت و تکنولوژی آنچنان در فکر و نگران هستیم که اغلب فراموش می کنیم برای ارزیابی مسیری که تا کنون پیموده ایم، باید نیم نگاهی هم به گذشته بیندازیم. همه ی ما افرادی را می شناسیم که در ظاهر صاحب همه چیز هستند؛ شغل عالی، زندگی مرفه و منبع در آمد مکفی، اما با این حال، نگران و مضطربند و احساس خوشبختی نمی کنند؛ در حالی که افراد دیگری را می شناسیم که حداقل در ظاهر چیز زیادی ندارند، ولی با این وجود، شاد و بشاش به نظر می رسند. آیا متوجه شده اید که روزانه چقدر به فکر کمبودها و کاستی های زندگی هستیم یا مرتباً در ترس از دست دادن بسر می بریم؛ کمبود حقیقی یا ترس از دست دادن زمان. منبع در آمد ، پول، سلامتی، توانایی، مهارت، انرژی ، مطمئن بودن و ...یا احساس ازدست دادن روابط، کنترل ، انگیزه، لذت، حمایت، تسلط، موفقیت، اعتبار، اعتماد ، اطمینان، عشق و قدرشناسی.
همه ی این واژه ها موضوعاتی هستند که بخش عظیمی از گفت و گوها و افکار ما را به خود مشغول داشته اند. زمانی که توجه مان مرتبا روی کاستی ها و کمبودها متمرکز است. بخصوص هنگامی که به درست یا به غلط، احساس می کنیم که در مورد آن هیچ کاری از دست مان برنمی آید. ارگانیسم بدن در برابر این عجز و ناتوانی، به صورت استرس واکنش نشان می هد، کاملاً مشخص است که ما همان چیزی خواهیم شد که مرتباً به آن فکر می کنیم و روی آن تمرکز داریم. تمرکز روی نقص ها و کمبودها به خودی خود بد نیست وچه بسا همانند موتوری موجب حرکت انسان شود و او را به عمل وادارد، اما زمانی که این کمبود با حس عجز و ناتوانی همراه شود، در آن صورت ارگانیسم بدن به صورت اضطراب و استرس از خود واکنش نشان می دهد.
در اینجا تمرینی به شما پیشنهاد می شود که اگر بطور مرتب آن را انجام دهید، بدون شک می توانید وضعیت ذهنی خود را بهبود ببخشید، استرس و اضطراب تان را کاهش دهید و چه بسا این روش به شما کمک کند تا بهتر بخوابید.
در این تمرین که بیش از پنج دقیقه به طول نمی انجامد. شما باید به حس وفور نعمت وصل شوید و نعمت های بی شمار زندگی تان را جلو چشمان تان بیاورید. زمانی که احساس می کنید سرشار از نعمت هستید. این حس سبب می شود تا بتوانید در زندگی شخصی و حرفه یی تان شکرگزاری را بجا آورید و همه ی چیزها و همه ی افرادی که برای تان ارزشمند هستند، سب می شوند تا شما از درون، خود را غنی احساس کنید. در ابتدا برای انجام این تمرین باید سؤالی از خود بپرسید؛ اگر واقعاً می خواستم شکرگزاری کنم، بابت چه چیزی در زندگی ام می توانستم شاکر و حق شناس باشم؟ پاسخ به این سؤال شروع تمرین است. شما می توانید این تمرین را صبح قبل از برخاستن از رختخواب، در هنگام اصلاح صورت یا دوش گرفتن، به هنگام پیاده روی روزانه، ورزش کردن، درون اتومبیل هنگام رفتن سرکار، داخل مترو، در راه برگشت به خانه از اداره در پایان روز و لحظه ی رفتن به رختخواب، انجام دهید.
هر روز صبح وقتی از خواب بیدار می شوم، روزم را با این فکر شروع می کنم که، در این جهان بی کران وجود داشتن، نعمتی به تمام معناست و از اینکه می توانم نفس بکشم، زندگی کنم، ذره ی درخشانی از زندگی باشم و هنوز یک روز برای زندگی کردن پیش رو دارم، شکرگزار هستم.
سپس این شانس را جلو چشمانم می آورم که می توانم از حواس پنجگانه ام بهره ببرم. می توانم به زیبایی های طبیعت بنگرم. شاهکار هنری نقاشان بزرگ و خنده ی مردم را ببینم. به این شانس می اندیشم که می توانم انسان ها را دوست بدارم و نوازش آفتاب و باد را روی بدنم احساس کنم. می توانم طعم خوراکی ها را بچشم، می توانم به نوای موسیقی های مورد علاقه ام، به صدای کسانی که دوست شان دارم، به صدای رودخانه و وزش باد گوش فرادهم.
سپس خدا را به خاطر سلامتی که در وجودم قرار داده، به خاطر انرژی که به من توان حرکت می دهد و این امکان را می دهد تا شروع به حرکت کنم و کارهایم را انجام دهم. شکر می گویم.
و بعد به کسانی که دوست شان دارم فکر می کنم. افرادی که به من عشق می ورزند حضور آنها در زندگی ام برکت بزرگی به شما می آید؛ همسرم، فرزندانم، عروس و دامادم، نوه هایم، خانواده و دوستانم. زمانی که به آنها فکر می کنم، صورت شان را به وضوح در ذهنم مجسم می کنم یا سعی می کنم محسنات شان را مدنظر آورم و از برکت وجود آنها در زندگی ام، احساس کنم که از نعمت و شانس بزرگی برخوردارم.
سپس به خاطر مسافرت هایی که تا کنون رفته ام شکرگزاری می کنم و مکان های خاصی را که طی سفرهایم دیده ام دوباره در ذهنم مرور می کنم.
به راحتی و آسایشی می اندیشم که در زندگی روزانه از آن بهره مندم، به خانه ام که در محیط گرم و صمیمی اش می توانم از ملاقات های دلنشینی با فرزندان و دوستانم داشته باشم و اینکه از این شانس برخوردارم که نزدیک محل سکونتم را طبیعت احاطه کرده است
به خاطر اینکه می توانم در کشوری زندگی کنم که صلح و آرامش در آن حکمفرماست، شکرگزار هستم.
خدا را سپاس می گویم برای آنکه به شغل مورد علاقه ام اشتغال دارم و به خاطر افرادی که این فرصت را برایم فراهم کرده اند تا در زندگی شخصی و از نظر شغلی پیشرفت کنم، شکرگزار هستم.
با این شکرگزاری ها طی سه الی پنج دقیقه، درون تان را سرشار از تمام چیزهایی کنید که در زندگی برای تان ارزشمند هستند. البته کمبودها و کاستی ها همواره وجود دارند و راحت تر از نعمت ها به ذهن راه می یابند. اما در لحظاتی که به نکات مثبت زندگی خود فکر می کنید . جایی برای نکات منفی در ذهن وجود ندارد.
منبع: مجله 7 روز زندگی شماره 101