«زیتون های زخمی» با ۳ فیلم آغاز می شود/ کیانیان در دارالفنون

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد خبری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، نخستین کارگاه روز چهارم فعالیت بخش «دارالفنون» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به توماس ماخ فیلمبردار آلمانی اختصاص دارد که درباره فیلمبرداری فیلم صحبت می کند. این کارگاه از ساعت 9:30 الی 11 در سالن شماره چهار چارسو برگزار می شود.

همچنین ساعت 11:30 کارن شاخنازارف فیلمساز روسی کارگاهی درباره کارگردانی در سالن شماره چهار چارسو خواهد داشت.

کارگاه سوم ساعت 16:20 برگزار می شود که در این کارگاه رضا کیانیان بازیگر درباره بازیگری مباحثی را مطرح خواهد کرد. این کارگاه در سالن شماره سه چارسو برگزار می شود.

بخش «دارالفنون» جشنواره از روز 28 فروردین شروع شده است و تا دوشنبه 3 اردیبهشت ماه ادامه دارد. مدیریت این بخش را مازیار میری برعهده دارد.

نمایش 3 فیلم بخش «زیتون‌های زخمی» در نخستین روز از جشنواره جهانی فیلم فجر

در نخستین روز از آغاز به کار رسمی سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر فیلم‌های «شکار اشباح»، «شاعره» و «باران حمص» در بخش «زیتون های زخمی» به نمایش درمی آید.

 ساعت نمایش فیلم های بخش «زیتون های زخمی» در تاریخ پنجشنبه 30 فروردین ماه و در نخستین روز آغاز به کار رسمی سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به شرح زیر است:

«شکار اشباح» ساعت 21:30 در سینما فلسطین، «شاعره» ساعت 23:10 در پردیس چارسو سالن چهار و «باران حمص» ساعت 23 در پردیس چارسو سالن دو به نمایش درمی آید.

در بخش «زیتون های زخمی» در طول زمان برگزاری جشنواره 12 فیلم «داستان یمن» از محمدعلی شعبانی، «شرم بودا» از مرتضی آتش زمزم، «بازمانده» از زنده یاد سیف اله داد، «حذف کامل» از محمدعلی رخشانی، «دایان» از بهروز نورانی پور به همراه فیلم های خارجی «شکار اشباح»، «سفر»، «مهمان»، «نوشتن روی برف»، «باران حمص»، «شاعره»، «نایلا و انقلاب» به نمایش درخواهد آمد.

فیلم های این بخش از کشورهای ایران، یمن، فلسطین، عراق، ترکیه، تونس، مصر، سوریه و آلمان انتخاب شده اند.

فیلمسازی بدون ترسیم استوری برد مانند حضور در میدان جنگ بدون شمشیر است

کارگاه تخصصی «سینمای جهان» با محوریت زیبایی شناسی و استوری برد در کارگردانی با حضور نادر طالب زاده و به زبان انگلیسی در پردیس چارسو برگزار شد. 

نادر طالب زاده در ابتدای کارگاه تخصصی «سینمای جهان» که ظهر امروز پنجشنبه 30 فروردین برگزار شد با ارایه توضیحاتی درباره زیبایی شناسی و استوری برد بیان کرد: محوریت این کلاس درباره به کارگیری استوری برد، گرافیک و استاتیک در سینما و فیلمسازی است. فیلمسازی نیاز به مهارت های زیبایی شناسانه دارد که شناخت درام، انتخاب سوژه و این که لوکیشن چه تاثیری در فیلمسازی دارد از جمله این مهارت ها است. یک کارگردان باید بداند همراه با موضوع چه حسی را در فیلم خود منتقل می کند و استوری برد این نکته را مشخص می کند.

وی ادامه داد: لوکیشن هم در فیلم عنصر مهمی است به همین دلیل کارگردانان بزرگ مدت زیادی را برای انتخاب لوکیشن در فیلمسازی صرف می کنند.

طالب زاده با طرح این سوال که استوری برد چیست و چه ویژگی هایی دارد، گفت: فیلمسازان بزرگ نظیر کوروساوا، هیچکاک و... همگی از استوری برد استفاده می کنند و حتی می توان گفت آنها همه چیز را پیش از ساخت اثر، نقاشی می کنند.

این پژوهشگر سینما به شرکت کنندگان ایرانی و خارجی حاضر در کارگاه کارگردانی پیشنهاد داد درباره اهمیت و نقش استوری برد در فیلمسازی و کارگردانان مهمی که از این شیوه استفاده می کنند، بیشتر بررسی و جستجو کنند.

وی در ادامه به تحلیل کاربرد استوری برد در فیلم سینمایی «لئون» ساخته لوک بسون پرداخت.

دبیر کنفرانس بین المللی «افق نو» بخش مصداقی کارگاه خود را با نمایش سکانس هایی از فیلم «لئون» آغاز و عنوان کرد: اگر نقاشی نمی دانید، می توانید با اشکال ساده، استوری برد تهیه کنید و بعدها یک نقاش این طرح را کامل کند. این نقاشی باید با دیالوگ و حس ترکیب شود. در مجموع استوری برد در کنار دیالوگ ها باید تصویری را از آنچه قرار است به تصویر کشیده شود، ترسیم کند.

طالب زاده همچنین یادآور شد: برخی از کارگردانان نظیر فرانسیس فورد کوپولا نه تنها سکانس ها را بر اساس استوری برد تنظیم می کنند بلکه هدف صحنه را نیز می نویسند و فلسفه آن را در کل قصه روی کاغذ می آورند.

وی با اشاره به سکانس هایی از فیلم «لئون» ادامه داد: بسون در «لئون» از شهر منهتن، از دوربینی حرکتی به دوربین حرکتی دیگری پیش می رود. او از تصویر هوایی شهر به تصویر خیابان و بعد از آن به یک تصویر کلوزآپ با پس زمینه ای سیاه از دو دست روی یک میز می رسد. نام این تکنیک «پرده برداری تدریجی» است که سوژه را به زودی لو نمی دهد.

این فیلمساز با بیان این که هر فیلمساز خوبی شخصیت اول را همان ابتدای اثر برملا نمی کند، گفت: کارگردان خوب با تعلیقی سینمایی کاراکتر اصلی را به مخاطب معرفی می کند. قطعا بدون استوری برد نمی توان به نماهای «لئون» رسید. لوک بسون در ادامه نیز با نماهای خیلی نزدیک پیش می رود و تعلیق را حفظ می کند.

طالب زاده افزود: استوری برد باعث می شود کارگردان پیش از آن که فیلم را خلق کند، آن را دیده باشد. فیلمسازی بدون ترسیم استوری برد مانند حضور در میدان جنگ بدون شمشیر است و ریسک دارد. جادوی لوکیشن در فیلم «لئون» کاملا مشهود است و معماری در فیلم بسون حرف می زند. چراکه منهتن نیز شهری پر از ساختمان های تاریخی و دارای قدمت است و «لئون» هم فیلمی است که به سادگی از این لوکیشن ها نمی گذرد.

بخش دوم این کارگاه به پرسش و پاسخ اختصاص یافت. طالب زاده در پاسخ به اینکه آیا می توان استوری برد را در ذهن داشت و روی کاغذ نیاورد، بیان کرد:  اگرچه ذهنیت هم در این استوری برد کمک می کند، اما بهتر است روی کاغذ بیاید زیرا در این صورت می توان زواید کار را حذف یا اصلاح کرد. یک کارگردان خوب با ترتیبی که در ذهن دارد، پیش می رود و در اتاق تدوین هم مجاز است هر تغییری را اعمال کند.

طالب زاده در پاسخ به سوالی درباره بهترین زمان طراحی استوری برد گفت: این کار باید پس از انتخاب لوکیشن و بازیگران اتفاق افتد.

وی همچنین به اهمیت فیلمسازی با استوری برد و نقش آن در تدوین اشاره و عنوان کرد: استوری برد کار تدوینگر را نیز ساده تر می کند و یک فرصت برای او محسوب می شود.

این منتقد همچنین به اهمیت زیبایی شناسی در مستندسازی اشاره و عنوان کرد: زیبایی شناسی در مستند عین سینماست. در مستند نیز زیبایی شناسی کاربرد دارد و بسیاری از بخش ها در مستند، بازسازی است.