.️حسین شمقدری مستندساز جوانی است که با مستندهای خوب «میراث آلبرتا» شناخته شده است. آخرین کار این کارگردان جوان، مستند دو بخشی «انقلاب جنسی» است که به موضوع مهم و مغفول نیاز جنسی و موضوع جنسیت در جامعه ایران امروز می پردازد.
این مستند دو قسمتی، علی رغم جذابیت سوژه و اهمیت موضوع، در حد و اندازه کارهای قبلی کارگردانش نیست و از نوعی سطحی نگری و میان مایگی رنج می برد.
.️نگاه راوی مستند به موضوعات طرح شده از قبیل فمنیسم و مقایسه فرهنگ جنسیتی در ایران و اروپا به دور از نگاه علمی و کارشناسی است و پشتوانه تحقیق جدی در آن به چشم نمی خورد.جالب است که برخلاف مستندهای «میرات آلبرتا» که کارشناسان متعدد در آن حضور دارند، در «انقلاب جنسی» صرفا به تحلیل های اجتماعی و فرهنگی یک دکتر ایرانی متخصص ایدز اکتفا می شود و بیشتر راوی مستند است که در نقش یک کارشناس خبره و همه چیز دان، به سخنرانی می پردازد و وظیفه اصلی انتقال محتوا و تحلیل موضوع را به شکل مستقیم گویی و غیرهنرمندانه به عهده می گیرد.
.️تلاش کارگردان بیشتر بر آن است که به شکل پوشیده و با رعایت ذائقه نسل جوان امروز، به اصالت ارزشهای دینی و ملی ایران اسلامی نیز بپردازد و با نگاه بی طرفانه، شکست و بی اخلاقی حاکم بر فرهنگ جنسی غرب را به مخاطب منتقل کند.اما چنین توفیقی را پیدا نمی کند، چرا که روایت راوی مستند، برپایه مستقیم گویی است و حتی در برخی موضوعات دچار اشکالهای تناقض نما است.
مثلا راوی مستند در موضوعات آوازخوانی زنان، محدودیت حضور اجتماعی زنان و حتی عدم ورود زنان به ورزشگاهها، نگاه انتقادی دارد و از طرف دیگر قاعده دینی «الزام مردان به تامین خرج زندگی» را یک ارزش مهم و نماد توسعه یافتگی، برای مصاحبه شوندگان اروپایی معرفی می کند!
.️بالاخره معلوم نمی شود که حرمت آواز زنان، رعایت حجاب، تمکین زنان از مردان، عفت کلامی و رفتاری زنان و... که منبعث از قواعد فقهی و قوانین اسلامی هستند، در جهت تامین منافع و نیازهای دختران و زنان امروز جامعه ما است یا مانع آن؟! به نظرم این عدم قطعیت و نقاب انتقادی به فرهنگ دینی و سنتی ایران، واقعی نیست و از جستجوگری ذهنی نویسنده و کارگردان برنیامده است. بلکه ناشی از تلاش آنها برای همراه کردن مخاطب امروز با محتوای کلی مستند است! مخاطبی که عادت دارد همه چیز را ساده و سطحی ببیند و ذهن خودش را درگیر سئوالات بنیادین نکند.
طرح سئوالات و شبهات سطحی و ارائه جوابهای سطحی تر، اساس سیاستهای فرهنگی و دینی در جامعه امروز ما است...همین!