همه ساله در روز اول می که مصادف است با یازدهم اردیبهشت، گرامیداشت روز جهانی کارگر است. اما، آیا درباره ی پیشینه روز کارگر چیزی می دانید؟ با این پست مجله همگردی همراه باشید تا با هم مروری داشته باشیم در پیشینه روز کارگر.
اول ماه می سال 1886، پلیس شیکاگو به کارگرانی که برای احقاق حق مسلم "هشت ساعت کار در روز" و "حق تشکیل اتحادیه کارگری" تظاهراتی برپا کرده بودند یورش برده و آن ها را به خاک و خون کشید؛ پس از آن نیز رهبران این کارگران محاکمه و به مرگ محکوم شدند. آن ها کشته شدند ولی صدایشان به گوش جهانیان رسید:
"کارگران دریافتند که می توانند با اتحاد، همبستگی و مبارزه بر مشکلات خود غلبه کنند و به همین دلیل است که کارفرمایان با تمام قوا تلاش می کنند که اتحاد کارگران را بر هم بریزند و آنها را به خاک و خون بکشند. ما کارگران برای گرفتن حق خود اعتراض کرده بودیم ولی سر از زندان و محاکمه سر در آورده ایم. این است معنای عدالت و برابری؟! شاید امروز صدای حق طلبانه ی ما در گلو خفه می شود، ولی حقیقتا این صدا هیچوقت خاموش شدنی نیست و هر روز محکم تر از دیروز این صدا رساتر می شود."
آن ها کشته شدند ولی صدایشان جاودان شد.
در سال 1889 کنگره بین المللی کارگران پاریس روز اول می را به عنوان روز کارگر برگزید و در پی آن سایر کشور ها نیز این روز را گرامی داشتند. اینگونه بود که تاریخ روز کارگر را به خاطر سپرد!
روز جهانی کارگر تعطیل رسمی است!
آیا می دانستید، طی قانون شصت و سه قانون کار، یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر، تمامی کارگرانی که مشمول قانون کار هستند، تعطیلند و این روز مشمول اضافه کار روز تعطیلات رسمی برایشان خواهد بود، مگر آنکه کارفرما با توافق خود کارگر و مشروط به پرداخت اضافه کاری از نیروی کار خود استفاده کند.
در قوانین اسلامی نیز حقوق کارگر بر کارفرما به طور خلاصه در پنج جمله قید شده است: خوراک و لباس او باید تامین شود، بیش از اندازه ی بنیه ی کارگر از او کار کشیده نشود، متکبرانه با او رفتار نشود، از خطاهای کارگر بگذرند و دستمزد و حقوق او را کاملا پرداخت شود.
یازدهم اردیبهشت بزرگداشت روزجهانی کارگر گرامی باد.
