این روزها با نگاهی اجمالی به دور و برمان افرادی را می بینیم که با سری خم کرده مشغول زیر و روز کردن موبایل های هوشمند هستند؛ البته نمی توان در این زمینه ایرادی به آنها گرفت چرا که این جادوی هزاره سوم کاربردهای مختلفی از ارتباط با دیگران در آن سوی دنیا تا انجام کارهای روزمره مثل پرداخت قبض و خرید اینترنتی را به ارمغان می آورد.
با این حال کاربران به قدری در اسمارت فون غرق می شوند که متوجه گذشت زمان نشده و از سوی دیگر زندگی پرزق و برق و اغلب دروغین شبکه های اجتماعی آنها را دچار افسردگی می کند. در سال های اخیر برخی افراد برای ترک این اعتیاد مدرن راه هایی از قبیل غیرفعال کردن نوتیفیکیشن ها، سیاه و سفید کردن نمایشگر، استفاده از جعبه های دیجیتال نگهداری موبایل و حتی شرکت در کمپین های دوری از دنیای را دیجیتال را امتحان کرده اند.
جعبه دیجیتالی که پس از قرار دادن موبایل در آن تا اتمام زمان تعیین شده باز نمی شود
متاسفانه تغییر این عادت چندان ساده نیست چرا که غول های دیجیتالی دنیا با بهره گیری از متخصصان رفتارشناسی محصولاتشان را با هدف درگیر نگه داشتن کاربران و حفظ عطش آنها برای دریافت لایک بعدی طراحی می کنند.
با توجه به دشواری تغییر عادت، تنها راه باقی مانده عوض کردن موبایل خواهد بود. کمپانی های موبایل سازی بزرگ دنیا از قبیل نوکیا با درک این نیاز کاربران، اقدام به باز طراحی موبایل های نوستالژیک کرده و برخی شرکت های نوپا و کمتر شناخته شده نیز گوشی های ساده و مینیمالیستی را به بازار عرضه کرده اند که از آنها با عنوان dumbpnhoe یا موبایل های غیرهوشمند (بخوانید ابله) یاد می شود.
برای بررسی کارایی این دسته گوشی ها در کمک به فاصله گرفتن از دنیای دیجیتال، چهار مدل شناخته شده تر «یونی هرتز جلی»، «نوکیا 3310 3G»، «لایت فون» و «Punkt MP01» را بررسی کرده ایم که نتایج چندان امیدوار کننده ای را به همراه نداشته است.
یونی هرتز جلی
کمپانی سازنده این موبایل را «بی اندازه کوچک، فوق العاده جالب و کاملا کاربردی» می خواند که دو مورد از آنها تقریبا حقیقت دارند، اما کدام مورد نادرست است؟
این موبال 9 سانتی متری که با راحتی در جیب جا می شود از نمایشگر 2.5 اینچی، پردازنده چهار هسته ای 1.1 گیگاهرتزی، دوربین های 8 و 2 مگاپیکسلی، پشتیبانی از 4G و اندروید نوقا بهره می برد. با این حال ضخامت آن به حدی زیاد است که در نگاه اول کشویی به نظر می رسد.
نمایشگر کوچک جلی در کمترین زمان وسوسه چک کردن شبکه های اجتماعی به ویژه اینستاگرام را از بین می برد. با این حال کیبورد این موبایل حتی برای کاربران با انگشتان عادی نیز بیش از حد کوچک به نظر رسیده و ادعاهای شرکت یونی هرتز درباره کاربردی آن را زیر سوال می برد.
تنها انگشت شصت نیمی از کیبورد جلی را می پوشاند و همین مساله باعث غلط های تایپی متعدد می شود، بنابراین به جای تایپ کردن پیام های بیش از چند کلمه بهتر است با طرف مقابل تماس بگیرید.
مشکل دیگر این موبایل 125 دلاری شارژ باتری است که با دانلود کردن چند اپ سبک در 20 دقیقه 15 درصد از شارژ آن کم می شود. به عبارت دیگر در صورت اتصال به اینترنت، هر چند ساعت سر و کارتان به شارژ می افتد. بنابراین بهتر است این مدل دورگه را کنار گذاشته و سراغ گزینه های بعدی برویم.
نوکیا 3310 3G
سال ها قبل نسخه اصلی این موبایل به یکی از نمادهای نوکیا مبدل شده و فروش موفقی را تجربه کرد. این شرکت در سال 2017 و در قالب بازاریابی مبتنی بر نوستالژی، جان دوباره ای به 3310 بخشید.
نسخه جدید از نظر طراحی شباهت بسیاری به جد خود دارد، هرچند از نمایشگر رنگی بزرگتری بهره برده و از ظاهر آجر مانند آن نیز تا حدودی کاسته شده.
نسل اول 3310
این موبایل 60 دلاری دارای دوربینی 2 مگاپیکسلی است و سیستم عامل خاص نوکیا اجرا می کند. 3310 برخلاف جلی دوام باتری قابل ملاحظه ای دارد که شال 6.5 ساعت مکالمه و 650 ساعت کارکرد در حالت استندبای است.
اگر به دنبال فرار کامل از شبکه های اجتماعی باشید این گوشی شما را ناامید می کند چرا که در پس سیستم عامل ساده آن آیکون های توییتر و فیسبوک و پنهان شده اند. با این حال این برنامه ها تنها میانبری به کلاینت نوکیا هستند و به محض باز کردن آنها به اواسط دهه قبل پرت خواهید شد.
باز کردن توییتر در نوکیا 3310 و رد شدن از سد تایید رمز دو مرحله ای حدود 10 دقیقه زمان می برد و تازه بعد از آن با گرافیکی بسیار ابتدایی مواجه می شوید. استفاده از این میانبرها آنقدر کسل کننده است که کاربر عطای آن را به لقایش می بخشد و البته این مساله در اینجا مزیت محسوب می شود.
با این حال 3310 بیش از حد در تاریخ به عقب رفته و کیبورد T9 چیزی نیست که کاربران امروزی با آن کنار بیایند. هنگام کار با این موبایل دردسرهای مربوط به چند بار فشار دادن یک کلید برای رسیدن به حرف مورد نظر را به یاد خواهید آورد.
PUNKT MP01
هدف شرکت سوئیسی Punkt از ساخت MP01 ارائه موبایلی «بدون اپ، انیمیشن یا هر افکت تصویری برای جلب توجه کاربر» بوده که تجربه ای کامل از یک موبایل ساده را به ارمغان بیاورد.
شعار تبلیغاتی سازندگان این موبایل «هرچه که نیاز دارید» بوده و نتیجه کار موبایلی است که بیشتر به ماشین حساب شباهت دارد. با این حال این موبایل 11.5 سانتی متری که در رنگ های مشکی، سفید و خاکستری عرضه شده از بدنه ای مرکب از فایبرگلاس و پوشش گوریلا گلس بهره می برد و همین مسئله بهای آن را به 230 دلار رسانده که برای یک موبایل غیرهوشمند سنگین به نظر می رسد.
MP01 به لطف ارگونومی مطلوب به خوبی در دست می نشیند. این گوشی بر خلاف جلی و 3310 تنها به دو منظور ساخته شده: برقراری تماس و ارسال پیامک. همین عملکرد محدود باعث شده باتری آن برای پنج ساعت مکالمه و بیش از 20 روز استندبای دوام بیاورد.
اگرچه این موبایل 230 دلاری تنها برای دو کار ساخته شده، اما در یکی از آنها عملکرد چندان قبولی ندارد، به عبارت دیگر ارسال پیامک با این موبایل شما را به عصر ایمیل برمی گرداند چرا که MP01 به جای پوشه بندی پیامک بر اساس مخاطب، آنها را مثل دهه گذشته بر اساس صندوق ورودی و خروجی دسته بندی می کند.
از سوی دگر این موبایل به معنای واقعی کلمه غیرهوشمند تنها در شبکه 2G کار می کند، در صورتی که بسیاری از اپراتورها در حال ترک شبکه های 2G و تمرکز بر نسل های مدرن تر هستند.
لایت فون
اگر یک گوشی را به عنوان مظهری از موبایل ساده انتخاب کنیم، بی شک این عنوان به لایت فون تعلق خواهد گرفت. موبایلی به اندازه یک کارت ویزیت که هم به صورت مستقل در شبکه 2G کار می کند و هم می توان آن را به گوشی های هوشمند متصل کرد.
لایت فون علی رغم قیمت 150 دلاری تنها از عهده برقراری تماس برمی آید، هرچند کمپانی سازنده در برخی کشورها 6 ماه تماس رایگان را نیز برای مشتریان در نظر گرفته است. این گوشی در دو رنگ سفید و مشکی عرضه شده و تنها 38.5 گرم وزن دارد.
نمایشگر اولد لایت فون تنها توانایی نمایش شماره طرف مقابل را داشته و باتری آن نیز شارژ کافی برای سه روز را فراهم خواهد کرد. این گجت به لطف طراحی مدرن برخلاف مدل های قبلی که یادآور روزهای گذشته هستند، مسافری از آینده به نظر می رسد.
با این حال کارایی محدود این موبایل چیزی نیست که به سادگی از کنار آن گذشت. در دوره حکومت رسانه های اجتماعی بیشتر تماس ها بی پاسخ می ماند چرا که موبایل ها اغلب روی سایلنت هستند یا طرف مقابل وقت جواب دادن ندارد. همین مساله باعث شده که تماس تنها به گزینه ای برای موارد ضروری و حتی مرگ و زندگی محدود شود. بنابراین بهتر است به جای صرف 150 دلار برای لایت فون، موبایل هوشمندتان را از روی صخره ای به پایین پرت کنید چرا که داشتن آن با نداشتن موبایل تفاوت چندانی ندارد.
این عملکرد به شدن محدود لایت فون را بیشتر به گزینه ای آزمایشی تبدیل کرده تا یک محصول واقعی، به عبارت دیگر شرکت سازنده با عرضه آن به دنبال ارزیابی نظر مشتریان بدون صرف هزینه زیاد بوده است. ظاهرا تعداد کاربران توبه کرده از شبکه های اجتماعی بیشتر از آن چیزی است که به نظر می رسد چرا که به گفته شرکت سازنده تا کنون 10 هزار نفر آن را خریداری کرده اند و موجودی انبار به پایان رسیده است.
اواخر سال گذشته کمپانی سازنده از توسعه لایت فون 2 خبر داد که از قابلیت هایی نظیر کیبورد کامل، اتصال به شبکه 4G، نمایشگر E Ink، پیامک و ابزارهای ضروری دیگر برخوردار بوده و در بهار سال 2019 به بازار عرضه خواهد شد.
پلتفرم جمع سپاری Indiegogo میزبان کمپین جمع آوری سرمایه لازم برای تولید لایت فون 2 است که ابتدا برای تامین 400 هزار دلار راه اندازی شده بود اما مبلغ جمع آوری شده از 1.1 میلیون دلار هم فراتر رفته است.
جمع بندی
موارد مذکور از بهترین گوشی های ساده یا به اصطلاح مینیمالیستی هستند، با این حال کاربر را به مشکلات متنوعی مواجه می کنند. بررسی مختصر ما حاکی از این است که یک جایگزین مطلوب برای موبایل های هوشمند باید حداقل از یک کیبورد کامل برخوردار باشد چرا که ارسال پیامک در سال 2018 یک نیاز اساسی است و به نظر نمی رسد اعتیاد آور باشد. مجبور کردن کاربران به کنار گذاشتن این قابلیت یا استفاده از سیستم باستانی T9 ظالمانه به نظر می رسد.
همه قابلیت های دیگر از جمله شبکه های اجتماعی، دوربین، نمایشگرهای بزرگ با حاشیه اندک و بدنه فلز و شیشه را می توان کنار گذاشت اما کاربری که از خیر این موارد گذشته، سزاوار برخورداری از کیبوردی کامل و باتری بادوام است.
ظاهرا چنین موبایلی در حال حاضر وجود ندارد، هرچند لایت فون 2 حداقل روی کاغذ از ویژگی های مذکور برخوردار است. تا زمانی که چنین موبایلی از راه برسد باید در برابر وسوسه گشت و گذار در شبکه های اجتماعی و تماشای ویدئوهای عجیب و غریب اینستاگرام مقاومت کنیم.
