در پنجاهمین سالگرد اکران فیلم A Space Odyssey، نسخه 70 میلی‌متری آن در جشنواره کن به نمایش گذاشته شد و نولان نیز به مدت 90 دقیقه در مورد معجزه‌ی فیلم‌های قدیمی صحبت کرد.
زمانی که نولان تنها پسری 7 ساله بود، پدرش او را به تماشای A Space Odyssey برد؛ او می‌گوید:«تجربه تماشای آن فیلم از آن زمان تاکنون همراه من بوده است. من می‌خواهم تجربه‌ی در حیرت بودن را به نسل جوان بدهم.» این کارگردان بریتانیایی بر این باور است که استفاده از دوربین‌های دیجتال در فیلمسازی اشتباه است. «فیلم، بهترین مثال از نحوه‌ی دیدن چشم‌هاست. فیلم، دربرگیرنده و قابل لمس‌ترین تجربه است.»
فیلم A Space Odyssey قرار است با استفاده از روش‌های قدیمی (فوتوشیمی)، دقیقا مانند 50 سال پیش به سینماها بیاید و صدای آن نیز بدون هیچگونه تغییری توسط 6 بلندگو پخش خواهد شد. این پروژه‌ای است که توسط نولان آغاز شده، چراکه وی باور دارد: «دیجیتالی شدن مدیوم را تغییر می‌دهد.»
نولان می‌گوید:«دیجیتال یک ابزار فوق العاده برای آرشیو کردن است، اما ما همچنان به یک پشتوانه فوتوشیمی نیاز داریم چراکه با ثبات‌ترین مدیوم است.» او همواره به دنبال راه‌هایی است تا فیلم‌هایش را بدون استفاده از رایانه‌ها تکمیل کند.
نولان در ادامه به سرزنش کارگردان‌هایی که فیلمبرداری قسمت‌هایی از فیلمشان-مانند سکانس‌های منظره -را به گروه دیگری واگذار می‌کنند، پرداخت. «اگر قسمتی از فیلم به اندازه‌ای مهم است که روی پرده‌ی سینما برود، من باید در هنگام فیلمبرداری آن حاضر باشم. یک صحنه هر چقدر هم که کوچک باشد، در پایان مانند صحنه‌های دیگر به یک اندازه به نمایش گذاشته می‌شود.»
نولان در میان صحبت‌هایش از مجموعه فیلم‌های The Dark Knight نیز یادی کرد و گفت که این سه گانه توسط مانور دادن روی ژانرهای مختلف و ضدقهرمانان آن‌ها تعریف می‌شود:«فیلم Batman Begins سفر یک قهرمان را نشان می‌دهد و راس الغول به عنوان یک آموزگار-دشمن قابل درک است. فیلم The Dark Knight یک درام جنایی است که در آن جوکر را می‌توان به عنوان مامور آشوب یا تروریستی که در یک منطقه شهری رها شده، توصیف کرد. فیلم The Dark Knight Rises نیز یک اثر جنگی یا حماسی محسوب می‌شود و کارکتر بِین در آن یک دشمن شبه‌نظامی است.»
